گروه ترجمه نی‌نی‌بان: سه دلیل عمده افزایش اختلالات شخصیتی در کودکان این موارد هستند.

1.والدین حقیقتا با بچه های ناراحت خود خیلی ارتباط برقرار نمی کنند.

آنها نمی توانند بفهمند که چرا و چگونه بچه آنها بیش از حد احساساتی بوده و عموما به خاطر این احساسات بچه هایشان حوصله آنها سررفته و خسته می شوند. دراین موارد، بهتراست به فرزند خود به عنوان فردی بسیار حساس به جای بچه مشکل ساز و پردردسر نگاه کنید. به این فکرکنید که زندگی درصورتی که فردی بیش از حد احساساتی باشید چطور پیش می رود و بچه تان را همان طور که هست دوست داشته باشید و برایش ارزش قائل شوید.

2.استرس والدین زمانیکه بچه آنها مشکل دارد یا بیش از حد احساساتی می شود، تحریک می شود.

گاهی اوقات والدین قادر به درمان و تغییر فرزندشان نبوده و به همین خاطر خشم و ترس آنها از بی کفایتی بیشتر می شود. برای اینکه سعی می کنند بدون درنظرگرفتن احساسات بچه با او حرف بزنند و واقعیت وجودی فرزند خود را انکار کرده و به احساسات او بی اعتنایی نشان می دهند.

3.تعبیر والدین از درست و غلط بودن با آنچه فرزند آنهاست در تضاد است.

بعضی اوقات والدین چیزهای خیلی پایه ای و جنبه های سالم بودن ذات بشر را به صورت اشتباه یاد گرفته اند. اغلب عصبانیت و ناراحتی و غرور و خودخواهی بچه به جای اینکه طبیعی دیده شود و با توجه به شرایط و ذات بشری مورد بررسی قرار گیرد به عنوان یک اختلال رفتاری یا ناهنجاری دیده شده است. بچه هایی که در محیط های بسته و متعصب و بیش از حد تحت کنترل قرار دارند، اغلب با این پیام از طرف والدین روبرو می شوند که خشم، احساس پوچ بودن، ناراضایتی، ناراحتی، تمایلات جنسی و غرور آنها اشتباه است.

پس چرا من اهمیت زیادی به ایجاد یک محیط مناسب به منظور جلوگیری از اختلال شخصیتی برای بچه ها می دهم؟ برای اینکه از هرپنج کودک، یک نفر بیش از حد احساساتی بوده و این اختلال شخصیتی او را به دفتر روانشناس می کشاند.