اربعین نمایانگر ایمان عمیق میلیون ها نفر به ولی خداوند است

آثار تربیتی زیارت امام حسین(ع) و پیاده روی برای اربعین «لا تعدّ ولا تحصى» است، یکی از آثار تربیتی فوق العاده این حرکت پیاده روی برای زیارت اباعبدالله (ع)، رسوخ و تعمیق اعتقادات ولایی در قلب انسان است، ما اعتقاد به ائمه اطهار(ع) و امام حسین(ع) داریم اما تا زمانی که این تواضع و زحمت برای زیارت امام حسین(ع) رخ ندهد، آن تعمیق لازم در قلب معتقد و محب ائمه ایجاد نمی شود.

یکی دیگر از آثار تربیتی این پیاده روی با عظمت، غیر از صفای باطن و خلوص ایمان، این است که انسان خود را در جمع مومنین، زوار امام حسین(ع) و این همه مردم که از سطوح مختلف اجتماعی حضور پیدا کرده اند، ذره ای ناچیز خواهد دید و مقداری از خودخواهی خود خارج و قطره ای در اقیانوس می شود و این موارد با حرف درست شدنی نیست و حتما انسان باید در فضای عمل قرار گیرد تا بتواند این حس ذره و قطره ای از اقیانوس بودن را شهود و درک کند.

یکی دیگر از آثار با برکت چنین حرکتی، افزایش محبت اباعبدالله الحسین(ع) است، تمام افرادی که محبت امام حسین(ع) را چشیدند، لذت آن را درک کردند و فهمیدند که چه اکسیر عظیمی است ، تمنا دارند تا این محبت را زیاد کنند، این افراد باید در این زیارت و این پیاده روی به سمت حرم امام حسین(ع) شرکت کنند تا آثار با برکت آن در تعمیق محبت را درک کنند. افرادی که از این سفر بر می گردند، به گونه ای دلداده حضرت می شوند که تحمل شنیدن روضه ایشان برای آنها دشوار می شود.

آثار دیگر این پیاده روی بین المللی و اجتماعی است، عظمت جامعه مومنین و محبین امام حسین(ع) در اربعین دیده می شود، عاشورا هر فردی برای خود و در محل خود عزاداری می کند، اجرش محفوظ است و اثر اجتماعی اش هم معلوم است اما زمانی که این افراد در میعادگاه اربعین جمع می شوند و میلیون ها نفر این مسیر را پیاده می روند، حقانیت راه خود را به جهانیان اثبات می کنند، هیچ حرکت معنوی در جهان با این عظمت، همت، شور و شوق برگزار نمی شود و از لحاظ کمی نیز هیچ حرکتی قابل مقایسه با اربعین نیست.

افرادی که در کنار همدیگر قرار می گیرند، یک پیامی را برای مردم عالم دارند، آنها از حقانیت این دین برای مردم عالم سخن می گویند و آنها به امتی شاهد، برای سایر امت و ملت ها تبدیل شده اند.

زمانی که در این مسیر هزینه و جمعیت زیاد شد، قطعا از حصارهای تبلیغاتی دشمنان که این رویداد بزرگ را سانسور می کنند و مخابره نمی کنند، خواهیم گذشت و آن زمان باید منتظر ظهور امام زمان(عج) باشیم، حضرت زمانی که ظهور می کنند، خود را به واسطه امام حسین(ع) معرفی می کنند لذا قبل از ظهور باید امام حسین(ع) جهانی شده باشد و جهان بشریت، حضرت را کاملا شناخته باشد.

یکی از مصادیق عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد، همین پیاده روی اربعین است بالاخره عراق چند سالی است که محل نگاه بین المللی و اخبار است، بلافاصله بعد آن بستری برای این همایش بزرگ انسانی مهیا شده است تا مومنان، ایمان خود را به خداوند نشان دهند، باید بدانیم دل های پاک در عالم آماده دیدن این حرکت و درک پیام امام حسین(ع) هستیم و ما نباید دریغ کنیم و هرقدم کوتاهی که می توانیم برای امام حسین(ع) برداریم و این پیام را منتقل کنیم.

یکی از عوامل بسیار مهم تقویت ایمان، دیدن تجلی ایمان مومنین است، زمانی که فرد به مسجد برای نماز می رود، ایمان دیگران را در حال سجده و رکوع می بیند، موجب تقویت ایمانش می شود و هر میزان ایمان در لحظه های ناب خودش، تجلی پیدا کند، اثرش در تقویت ایمان دیگران مهم تر است و شهادت به همین دلیل اثر با عظمت بر ایمان دیگران دارد.

در این مسیر پیاده روی نیز زمانی که عشق و محبت دیگران را به امام حسین(ع) می بینیم که خود یک معجزه بعد از 1400 سال محسوب می شود، موحدتر و مومن تر می شویم و هرکس که کاهل نماز باشد، در این مسیر با دیدن این ایمان، نمازخوان تر می شود.

ایمان به ولی خدا، ریشه عزاداری برای امام حسین(ع) است و گرنه مظلوم در عالم زیاد است حتی سر از بدن جدا و یا تشنه لب زیاد است، اما سوز عاشقان امام حسین(ع) به خاطر حجم مصیبت نیست بلکه به جهت ایمان به ولی خداوند است که ذره ای اسائه ادب و وارد شدن مصیبت به امام حسین(ع) را تحمل نمی کنند لذا عزاداری برای حضرت، تجلی ناب ترین ایمان است.

ایمان به خدا اگر در نماز هم تجلی یابد، به این میزان اثرگذار نیست زیرا ابلیس هم نماز می خواند اما بعدها معلوم شد، ایمانش صحیح نبوده و کافر بوده است اما زمانی که فردی ایمان به ولی خدا بیاورد، صداقت ایمان به ولی خدایش هم مشخص می شود لذا ایمان به ولی خدا، علامت صدق و عمق ایمان به خداوند است و اربعین نمایان گر ایمان عمیق میلیون ها نفر به ولی خداوند است و به همین جهت اثر معنوی فراوانی در انسان ها دارد و ضعف ایمان ها را برطرف می کند.