تعریف پسوریازیس
پسوریازیس یک بیماری شایع پوستی مرتبط با سیستم ایمنی بدن است که با پلاکهایی همراه با پوسته های نقره ای رنگ مشخص می شود.
در این بیماری، سرعت تکثیر و رشد سلولهای پوستی به صورت نامتناسبی بالا می رود؛
در نتیجه، چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا میکنند که همان پوستههای پسوریازیس را تشکیل می دهند.
این بیماری اشکال گوناگون و با شدت های متفاوت دارد
شایعترین شکل آن یعنی پسوریازیس معمولی به صورت:
پلاکهای قرمز رنگ با پوستهریزی قابل توجه، اغلب در سر، آرنجها، ساعدها، زانوها و سایر نواحی تحت فشار دیده می شود.
گاهی اوقات پلاک های فوقالذکر بخش قابل توجهی از سطح پوست را درگیر میکنند.
پسوریازیس در ایران جزو شایعترین بیماریهای پوستی می باشد.
عوامل ابتلا به پسوریازیس از دیدگاه طب جدید
در طب نوین عوامل متعددی به عنوان عامل مسبّب یا مشدّد این بیماری مطرح شده است؛ از جمله:
وراثت؛ برخی عفونت ها ازجمله گلودردهای چرکی؛
موقعیت جغرافیایی و آب و هوا (ضایعات پسوریازیس در هوای سرد، تشدید و در هوای معتدل یا گرم و مرطوب، بهبود می یابد)
استرس های روحی؛
صدمات فیزیکی؛
عوامل هورمونی و متابولیک (بلوغ و یائسگی باعث تشدید ضایعات هستند و حاملگی، باعث تخفیف آنها)
برخی داروها (ترکیبات لیتیوم، داروهای بتا بلوکر- مانند پروپرانولول-، ترکیبات ید، کلروکین و … )
خوراکی هایی مانند قهوه؛ سن (حداکثر شیوع در ۱۰ تا ۳۰ سالگی) و ….
یکی از بدترین موارد مربوط به پسوریازیس این است که دیگران گمان می کنند این بیماری مسری است
در نتیجه از بیمار دوری می کنند، درحالی که چنین نیست.
این اجتناب افراد از ارتباط با بیمار بسیار ناراحت کننده است چرا که او تصور نامناسبی از خود پیدا می کند.
این مساله ممکن است باعث عصبانیت، خجالت زدگی و یا ناامیدی و استرس و اضطراب در بیمار شود که این حالات، خود می توانند زمینه ساز تشدید این بیماری شوند.
در حال حاضر این بیماری در طب رایج درمان قطعی ندارد و تنها با داروها و روشهای مختلف، قابل کنترل است.
این درمان های تسکینی اغلب با موارد متعدّد عود بیماری همراهند.
کورتیکواستروئید(کورتون)های موضعی معمولاً شایع ترین داروهایی هستند که برای کنترل پسوریازیس استفاده می شوند.
این داروها، التهاب و تحریک پذیری پوست را کاهش می دهند.
خیلی از اوقات، پزشک، ترکیبی از یک داروی از بین برنده لایه شاخی (کراتولیتیک) و استروئید موضعی را برای بیمار تجویز میکند.
نکته مهم در مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی آن است که غالباً پس از مدتی، دیگر آن پاسخ مطلوب ابتدایی حاصل نمی شود،
ضمن آنکه خطر نازک شدن پوست در اثر مصرف این داروها نیز وجود دارد.
همچنین با تداوم مصرف این داروها و به دلیل جذب آنها از راه پوست، ممکن است عوارض عمومی مصرف کورتون ها هم آشکار شوند؛
این امر به ویژه در مورد مصرف کورتون های قوی(مثل کلوبتازول) صادق است.
علاوه بر درمانهای موضعی، در موارد شدید پسوریازیس، داروهای متعددی وجود دارند که به صورت تزریقی یا خوراکی برای این بیماری به کار میروند؛
و البته همه آنها نیز عوارض خاص خودشان را دارند.
سازوکار عمل این داروها عمدتا تضعیف سیستم ایمنی است تا علایم بیماری که با فعالیت بیشتر سیستم ایمنی تشدید می شوند، سرکوب گردند.
گاهی نیز از طیف های خاص اشعه ماوراء بنفش برای کنترل علایم بیماری استفاده می شود که البته این روش هم عاری از عارضه نیست.
دیدگاه طب جدید درباره عوامل ابتلا و راههای درمان این بیماری را در این ویدئو ببینید:
نکاتی که حتما باید درباره پسوریازیس بدانید:۱- این بیماری واگیردار نیست و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود.
۲- واژه پسوریازیس ریشه در زبان یونان باستان دارد. واژه پسورا (Psora) به معنی خارش و زیس Sis)) به معنی وضعیت است؛
بنابراین مفهوم لغوی عبارت پسوریازیس Psoriasis وضعیت خارش است.
۳- در حدود سه درصد مردن جهان اعم از مردان، زنان، کودکان و حتی نوزادان دارای نشانه های پسوریازیس هستند.
۴- اولین نشانه های پسوریازیس معمولا بین سنین ۱۰ تا ۳۵ سالگی ظاهر می شود.
با وجود این ممکن است علائم این بیماری در هر سنی بروز کند.
۵- نشانه های پسوریازیس معمولا در آرنج ها، زانوها و جمجمه بیش از سایر نقاط بدن به چشم می خورد.
۶- بر خلاف تصور بسیاری از افراد، عامل بیماری پسوریازیس، عدم رعایت بهداشت فردی نیست.
۷- در بسیاری از بیماران، علائم پسوریازیس برای مدت طولانی از بین می رود و مجددا ظاهر می شود.
اما در طب سنتی این بیماری، برای همیشه از بین می رود.
۸- بیماران مبتلا به پسوریازیس، به آرامی در برابر درمان واکنش نشان می دهند.
۹- بیماران مبتلا به پسوریازیس در صورت سهل انگاری درمان در معرض ابتلا به سایر بیماری های مزمن نیز قرار دارند.
نمونه ای از این بیماری ها عبارتند از:
– بیماری های قلبی
– فشار خون بالا
– افسردگی
– دیابت
– چاقی