در پاییز به این شهرها و روستاهای ایران حتما سفر کنید !
نوشته در پاییز به این شهرها و روستاهای ایران حتما سفر کنید ! اولین بار در تالاب پدیدار شد. ایران گردی در پاییر در فصل سرمای پاییز که در هوی سرد زمستان هم قرار دارد برای سفر گردی در ایران باید به مناطق گرمسیر و خوش آب و هوا سفر کنیم . شیراز، اصفهان، یزد و شهرهای شمالی طبق معمول اولین اسمهای مناطق گردشگری ایران است که به ذهن...
ایران گردی در پاییر
در فصل سرمای پاییز که در هوی سرد زمستان هم قرار دارد برای سفر گردی در ایران باید به مناطق گرمسیر و خوش آب و هوا سفر کنیم .
شیراز، اصفهان، یزد و شهرهای شمالی طبق معمول اولین اسمهای مناطق گردشگری ایران است که به ذهن بسیاری از مردم کشورمان میرسد.
سفر در پاییز , اینکه ما واژه گردشگری را مساوی تختجمشید، حافظیه و شاهچراغ شیراز و بادگیرهای یزد، نصفجهان و سیوسهپل اصفهان و جنگل و دریا شمال میشناسیم؛ شاید دلیل توسعه تامتوازن و مغفول ماندن صنعت گردشگری ایران است.
گردشگری ایران تنها مازندران، گیلان، شیراز، اصفهان و یزد نیست. هزاران پتانسیل و گنجایش گردشگری در دل این سرزمین نهفته است. مناطقی بکر با چشم انداز و طبیعت فوقالعاده که میتواند طلاییترین خاطره زندگی را برای گردشگران رقم زند.
پاییز ، یکی از بهترین دورانهای ممکن برای سفر است؛ چرا که دیگر از ترافیکهای سنگین چند ساعته جادهها و ازدحام جمعیت خبری نیست. از سوی دیگر میتوان هتل یا اقامتگاههایی با تخفیفهای حتی پنجاه درصد؛ برای اسکان انتخاب کرد.
در پاییز بهکجا سفر کنیم؛ سوالی است که بسیاری از ایرانیها این روزها از یکدیگر میپرسند. دراین گزارش چندین مکان گردشگری سرزمین اسطورهای سیستان و بلوچستان برای فصل پاییز معرفی میشود که با هم می خوانیم.
سیستان و بلوچستان استانی که باید هفتهها برای دیدن صدها جاذبه طبیعی و تاریخی آن وقت گذاشت، بهگفته غالباً گردشگرانی که به این استان سفر کردهاند، بارها و بارها به آنجا بازگشتهاند، چراکه در آنجا زیباییهایی را دیدهاند که بینظیر بوده است.
سیستان و بلوچستان، سرزمین اسطورهای ایران که اسم آن در کتاب اوستا، بهعنوان یازدهمین سرزمینی یاد میشود که اهورامزدا آفریده، در شاهنامه و تعداد زیادی از متون کهن آمده است؛ سرزمین بلوچستان به آن «ماکا» می گفتند ودر کتیبه بیستون نیز با همین اسم ازآن یاد شده ودر نوشتههای هرودت، تاریخنگار یونانی ازآن به اسم «گدروزیا» یاد شده است.
امروزه بلوچستان به محل اقامت قوم بلوچ اطلاق می شود که پس از اسلام این سرزمین به «مکران» مشهور شد.
مردمان این استان بسیار سختکوش، پرتلاش، صمیمی و مهماننواز هستند. این استان حاوی ۱۸ شهرستان ایرانشهر، چابهار، خاش، دلگان، زابل، زابلی، زاهدان، زهک، سراوان، سرباز، سیب سوران، قصرقند، کنارک، هیرمند، نیکشهر، میرجاوه، نیمروز و هامون است که هر کدام به لحاظ تاریخ و موقعیت جغرافیایی دارای مناطق گردشگری و باستانی بسیاری هستند.
11 درصد مساحت ایران در سیستان
سیستان و بلوچستان بیش از 11 درصد از مساحت کشور را تشکیل میدهد؛ وسعت این استان بهاندازه فاصله استان قزوین تا مشهد است. بهدلیل گستردگی این استان از تنوع اقلیمی بالای برخوردار از شمال تا جنوب آن برخوردار است.
سیستان دروازه ورود ایران به اقیانوس و آبهای آزاد است. بهدلیل شرایط اقلیمی مناسب جنوب استان و شمال آن، کشاورزی رونق بسیاری دارد. بسیاری از میوههای گرمسیری کشور درحدود 40 روز زودتر از مابقی نقاط کشور دراین استان برداشت میشود.
مرواریدی بهاسم سواحل مکران
یکی از گنجایشهای مغفول مانده سیستان و بلوچستان گردشگری است. سواحل مکران در سیستان و بلوچستان یکی از چشمنوازترین، سواحل در دنیاست.
مکران و نواحی ساحلی جنوب شرقی ایران در روزگار مادها، به مخصوصاً سلطنت آستیاک یا ایشتوویگو «550-580قبل از میلاد» یکی از ساتراپهای «استان» شرقی آن دولت بوده و بهاسم سرزمین «پاریکانیان و حبشیان آسیایی» ازآن یاد شده است.
درسال 545 قبل از میلاد، ایالات شرق ایران، از جمله مکران، به وسیله کوروش کبیر فتح شد. در دوران سلطنت داریوش کبیر، سرزمین ماکا یا مکران جزء ایالات فلات ایران به شمار میرفت.
سواحل مکران در سیستان و بلوچستان یکی از چشمنوازترین، سواحل در دنیاست
در دوره اشکانی، بهمخصوصاً سلطنت مهرداد اول، سرزمین مکران هم جزء قلمروی پارت به حساب میآمد. با تسلط ساسانیان، اردشیر ساسانی، کشور رابه 33 ناحیه مستقل تقسیم کرد که مکران نیز یکی ازآنها بود. حکمران مستقل و موروثی هر ناحیه را شاه می گفتند. مکران یکی از خارقالعادهترین سواحل دنیاست که درحال حاضر ناشناخته و بکر است.
یکی دیگر از خصوصیتهای این ساحل سفید و نرم، امکان قدم زدن تا فاصله هزار متری در داخل دریا آن هم با آب و هوای بسیار مطبوع دارای رطوبت است.
کوههای مینیاتوری مکران
قرارگیری کوههای مینیاتوری در کنار ساحل جلوه بینظیری به ساحل بخشیده است. حدود 40 تا 50 کیلومتری پس از شهرستان چابهار به سوی بندرگواتر، کوههایی در سوی چپ جاده نمایان میشود که به «کوه های مریخی» یا «مینیاتوری» مشهور هستند. این کوهها با دقت به منظره بطور کامل متفاوتی که در سوی راست جاده و رو به سوی دریا ایجاد کرده، یکی از زیباترین جادهها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان و بلکه ایران را خلق کرده است.
قرارگیری کوههای مینیاتوری در کنار ساحل جلوه بینظیری به ساحل بخشیده است
این کوه ها از منحصر به فردترین کوه های ایران است و منظره اعجاب برانگیز و چشم نواز انها از جمله مشهورترین جاذبه های شهرستان چابهار در جنوب سیستان و بلوچستان قلمداد می شود اما به دلیل معرفی نشدن کافی، کمتر مورد بازدید عموم قرار گرفته است.
کوههای مریخی، مناظری از کوه های کره ماه را برای انسان تداعی میکند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش ناب کوه ها سبب ایجاد شیارها و تراشهای زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آن ها رابه تصویر کشیده است.
این کوهها چاک چاک هستند و اشکالی نامانوس و فاقد پوشش گیاهی دارند. به علت همین غیرعادی بودنشان درسالهای اخیر ودر میان گردشگران، به«کوههای مریخی» شهرت یافتهاند و جزونمونههای بدبوم «بدلند» و پدیده بومشناختی ویژهای است.
گلفشانهای خاش
همچنین وجود گل فشان پیرگل در نزدیکی خاش حصار کوههای تفتان، نمونهای بیبدیل از خلقت را دراین منطقه به نمایش گذاشته است.
گلافشانها پدیده جالب و مهیجی هستند که با جزر و مد دریا از دل زمین گل به بیرون پرتاب می کنند
گلافشانها پدیده جالب و مهیجی هستند که با جزر و مد دریا از دل زمین گل به بیرون پرتاب می کنند. این جاذبه طبیعی در جهان امثال ندارد و برای تماشای این پدیده میتوان از هر جایی از جهان توریست جذب کرد. همینطور بزرگترین رود بلوچستان، بمپور، از شگفتانگیزترین رودهای جهان بهلحاظ گذر از زیرزمین ودر دل ریگزار است، گوشهای دیگر از جذابیتهای گردشگری این استان هستند.
تفتان، تنها آتشفشان فعال ایران
دامنه کوه تفتان، تنها آتشفشان فعال در سراسر ایران که پیوسته دود و بخار ازآن متصاعد میشود، از دیگر شاهکارهای طبیعت این استان بهشمار میروند. مناطق باستانی این سواحل بخش دیگری از جاذبههای توریستی بزرگترین استان ایران بهشمار می آید.
دامنه کوه تفتان، تنها آتشفشان فعال در سراسر ایران که پیوسته دود و بخار ازآن متصاعد میشود
شهر سوخته؛ اولین شهر پیشرفته دنیا
در روزگاران دور که بشر تازه یکجانشین شده بود، شهری در سیستان پدید آمد که به گفته باستانشناسان به لحاظ بافت شهری، جمعیت، برنامه ریزی شهری و … اولین شهر جهان بود. شهر سوخته و تمدن هوشمند و خلاق آن با بیش ازپنجهزار سال قدمت، بهعنوان بزرگترین استقرار شهرنشینی در نیمه شرقی فلات ایران، نمونهای منحصر به فرد و حکایتگر واقعی علم، صنعت و فرهنگ گذشتههای دور این مرز و بوم است.
شهر سوخته؛ اولین شهر پیشرفته دنیا بوده اسیت
شهر سوخته در ۵۶ کیلومتری زابل در استان سیستان و بلوچستان ودر حاشیه جاده زابل – زاهدان واقع شده است. این شهر در ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد پایهگذاری شده و مردم این شهر در چهار دوره بین سال های ۳۲۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد در آن سکونت داشته اند. محوطه باستانی شهر سوخته در هزاره دوم و سوم قبل از میلاد، توسط مهاجرانی که از چهار گوشه به آن مهاجرت کردهاند، بنا شده است.
سند یا کتیبه ای که اسم واقعی و قدیمی این شهر را مشخص کند، هنوز به دست نیامده و به علت آتشسوزی در دو دوره زمانی بین سال های 3200 تا 2750 قبل از میلاد «شهر سوخته» نامیده می شود.«کلنل بیت» یکی از مأموران نظامی بریتانیا از اولین کسانی است که در دوره قاجار و پس از بازدید از سیستان به این محوطه اشاره کرده و اولین کسی است که در خاطراتش این محوطه را شهر سوخته نامیده و آثار باقی مانده از آتشسوزی را دیده است. پس از او «سر اورل- اشتین» با بازدید از این محوطه در اوایل سده حاضر، اطلاعات مفیدی در خصوص این محوطه بیان کرده است.
بعد از او شهر سوخته توسط باستانشناسان ایتالیایی به سرپرستی«مارتیسو توزی» از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷ مورد بررسی و کاوش قرار گرفت.شهر سوخته دارای تشکیلات مرتب و منظمی بوده و از بعد سازماندهی اجتماعی نیز جزء شهرهای پیشرفته دوران خود بوده است. وجود نظام مرتب و منظم آبرسانی و تخلیه فاضلاب، دانش دکتری پیشرفته و صدها عامل دیگر بر اهمیت این منطقه افزوده است. برای اولینبار در شهر سوخته یک چشم مصنوعی متعلق به 4800 سال پیش کشف شد. این چشم مصنوعی متعلق به زنی 25 تا 30ساله بوده که در یکی از گور های شهر سوخته مدفون شده بوده است. چشم مصنوعی روی جمجمه او دیده میشود. Top of Formشهر سوخته با قدمت پنج هزار ساله ثبت جهانی شده است.
سراوان
شهرستان سراوان مشهور به سرزمین نخلها و نگارههاست. نخلستانهای وسیع و سبز و همینطور سنگوارههای متعدد در توابع این شهرستان سبب شده است تا به نگارخانه سنگوارههای ایران مشهور شود. سفال کلپورگان واژه اسمآشنای تمامی هنرمندان ایران و جهان است که درروستای کلپورگان در ۳۰ کیلومتری شهر سراوان واقع شده است. اگر تصمیم دارید سری به این شهر بزنید، بازدید از «تپه مهتاب خزانه »، « تپه کلاتک آسپیچ»، «تپه روباهک» ،«تپه میل مارد»، «تپه سد میرعمر»، «قلعه سیب»، «سنگنگاره های کوه مهرگان»، «دره نگاران» ، «کشتگان» و همینطور موزه مردمشناسی سراوان را فراموش نکنید.
شهرستان سراوان مشهور به سرزمین نخلها و نگارههاست
روستای دَرَک
این روستا در جنوب سیستان و بلوچستان ودر سواحل مکران ازجمله روستاهای بکر و زیبای گردشگری واقع شده است که علاوه بر مردمی مهربان و مهمان نواز، از چهار نمونه ساحل صخرهای، ماسه ای، شنی و مرجانی در فاصله نزدیک به هم برخوردار است.روستای دَرَک دربخش زرآباد شهرستان کنارک با داشتن بکرترین، پاک ترین و زیباترین ساحل ایران اسلامی و حتی جهان، علاوه بر چهار نمونه ساحل یادشده، از جنگل های حرا و خور باستانی گالک به طول 6 کیلومتر و وسعت 52 هکتار برخوردار است.
روستای دَرَک تا کنون برای گردشگران داخلی و خارجی ناشناخته مانده است
روستای دَرَک تا کنون برای گردشگران داخلی و خارجی ناشناخته مانده است، با دقت به این که سال 1396 استان سیستان وبلوچستان مقصد گردشگری ایرانیان معرفی شده، مهلت مناسبی برای معرفی بهتر مناطق مختلف گردشگری، تاریخی و دیدنی بلوچستان و سواحل مکران است.
روستای دَرَک در انتهای نقشه استان سیستان و بلوچستان و نزدیک مرز دریایی دو استان هرمزگان و سیستان وبلوچستان ودر حوزه بخش زرآباد شهرستان کنارک واقع شده است.
گردشگران میتوانند از طریق زمینی و هوایی به این منطقه بکر سفر کنند، از طریق هوایی بعد از انتخاب مقصد چابهار «فرودگاه کنارک» با پیمودن 135 کیلومتر و عبور از روستاهای کهیر بطرف زرآباد به روستای دَرَک خواهند رسید.
مسافرانی که از سوی هرمزگان نیت سفر به چابهار را دارند، بعد از طی مسیر 160 کیلومتری از جاسک به زرآباد به این روستای ساحلی زیبا خواهند رسید.
تماشای زیبایی های این روستا، هرگردشگری رابه وجد می آورد و باید ساعت ها از دیدن آن لذت ببرد، چون مشاهده سواحل ماسه ای بدون سنگ درکنار کوه، جنگل و نخلستان جذابیت خاصی به این منطقه داده است.دراین روستا مجموعه ای از درختان چش، کرت «انجیرمعابد»، تپه های رمل سفید، نخل سبزرنگ و دریای نیلگون آبی درکنار هم قراردارند. غروب قرمزگونه خورشید در میان نخلستان، سطح دریا، رمل ها و جنگل بسیار زیبا و دیدنی است و رنگ های متمایز غروب رابا جابجا شدن چند دقیقه ای خورشید مشاهده خواهید کرد.
دَرَک در زبان بلوچی به معنای سکونت درکنار دَرَک یا دره است که بعد ها به دَرَک مشهور شده است.دَرَک جایی است که در چند متری دریا انواع درختان گرمسیری به ثمر نشسته اند و با حفر چاه دو متری، آب شیرین و زلال وجوددارد که ساکنان محلی انواع هندوانه، ذرت، نخیلات و… را کشت و برداشت می کنند.تپه های ماسه ای چشم نواز، ساحل صخرهای، شنی و مرجانی، وجود کوه، جنگل و دریا دریک نقطه سبب حیرت گردشگران داخلی و خارجی شده است، در واقع در هیج منطقهای نمیتوان همه ی نوع ساحل رابه صورت یکجا مشاهده کرد اما روستای درک از این نعمت برخوردار است.
یکی از عجایب درروستای دَرَک، وجود آب شیرین در چند متری دریاست که سبب رویش جنگل و پوشش گیاهی انواع درختان گرمسیری شده است.این روستا هوای بهاری دارد و وزش بادهای موسمی و مونسون از اقیانوس سبب شده تا نسبت به مناطق دیگر هوای خنک تری داشته باشد.علاوه بر وجود جذابیت های یاد شده، در ساحل این روستا می توان موج سواری، قایق سواری، شنا، ورزش های آبی ساحلی را انجام داد.
روستای ساحلی دَرَک یک ژئوپارک«طبیعت بکر و بی امثال» طبیعی است که می توان آنرا ثبت و برای نسل های آینده پاک و دست نخورده نگه داشت.
شنهای کنار ساحل و تپه های ماسه ای و رملهای سفید برای دردهای عضلانی و استخوانی خاصیت درمانی دارد و خیلی از افراد صبح زود و زمانی که آفتاب می تابد، روی این شن ها دراز می کشند و یا در زیر خاک خودشان را چال می کنند تا دردهای پا، استخوانی و کمردردشان را درمان کنند.
گردشگران میتوانند با ساحلپیمایی شش کیلومتری از جذابیت های جنگلی، ساحل شنی، مرجانی، ماسه ای و بکر دیدنی لذت ببرند.