سوپ دال عدس یا خوراک دال یکی از غذاهای خوشمزه آبادانی است که به روش‌های متفاوتی تهیه می‌شود. دال‌ را می‌توان یک غذای مفید، سالم و کامل دانست و دلیل آن‌هم وجود عدس، این گیاه پرخاصیت است. در زبان هندی به عدس، دال (Dal) گفته می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، عدس‌ها انواع مختلفی دارند.

سوپ دال عدس یا خوراک دال یکی از غذاهای خوشمزه هندی است که در ایران اغلب در شهرهای جنوبی طبخ میشود. طرز تهیه سوپ دال عدس بسیار ساده است.
سوپ دال عدس یا خوراک دال یکی از غذاهای خوشمزه آبادانی است که به روش‌های متفاوتی تهیه می‌شود. دال‌ را می‌توان یک غذای مفید، سالم و کامل دانست و دلیل آن‌هم وجود عدس، این گیاه پرخاصیت است. در زبان هندی به عدس، دال (Dal) گفته می‌شود و همان‌طور که می‌دانید، عدس‌ها انواع مختلفی دارند.
عدس گیاهی است یک‌ساله که ارتفاع آن بیش از ۳۰ سانتی‌متر نیست. برگ‌های آن دارای ۶ تا ۱۴ برگچه می‌باشد که در انتهای آن پیچک قرار دارد. گل‌های عدس سفید‌رنگ و دارای رگه‌هایی به رنگ بنفش است. میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف ۱ تا ۳ عدس وجود دارد.

مواد لازم :
دال عدس 1 لیوان
برنج نیم‌دانه 1/2 لیوان
کره 1 ق چای‌خوری
سیب زمینی 1 عدد
سیر 1 حبه
پیاز 1 عدد
رب گوجه‌فرنگی 2 ق غذاخوری
آبلیمو 2 ق چای‌خوری

طرز تهیه :
دال عدس را از 1 ساعت قبل خیس کنید.
پیاز و سیر را خرد کنید و با مقداری روغن تفت دهید تا نرم شوند.
سپس دال عدس خیس خورده ، کمی نمک و فلفل به سیر و پیاز اضافه کرده و مخلوط کنید.
سیب زمینی را پوست بگیرید و خرد کنید.
سیب زمینی را همراه با رب گوجه فرنگی، برنج نیم دانه و 4 لیوان آب به بقیه مواد اضافه کنید (هر 10 دقیقه مواد را هم بزنید تا عدس ته نگیرد) .
پس از اینکه سوپ جا افتاد آبلیمو و کره را به آن اضافه کنید.

نکته:
به‌جای آب می‌توانید از عصاره مرغ مخلوط با آب‌جوش استفاده کنید. در صورتی‌که احساس کردید آب غذا کم است، می‌توانید در زمان پخت مقداری آب جوش به سوپ اضافه کنید.
برای داشتن ظاهر مجلسی‌تر می‌توانید سوپ دال عدس را بعد از پخت داخل غذاساز ریخته و به یک مایع یک‌دست شبیه به سوپ رستورانی تبدیل کنید.
سوپ دال عدس را با مقداری خامه تزیین و سرو کنید.
امیدواریم این سوپ خوشمزه و مقوی را تهیه کنید و از خوردن آن لذت ببرید.
دال عدس چیست:
به طور کلی؛ عدس از جمله حبوبات پرخاصیتی است که در پخت انواع آش‌ها و خوراک محبوب عدس پلو مورد استفاده قرار می‌گیرد. طیف رنگ عدس، قهوه‌ای مایل به قرمز، قهوه‌ای مایل به خاکستری و سبز است. در کشور ما اغلب از عدس معمولی یا همان عدس سبز در پخت غذا استفاده می‌شود ولی نوع دیگری از آن که آن را عدس قرمز یا همان دال عدس می‌گویند نیز وجود دارد که خوراک محبوب دال عدس یا سوپ عدس جنوبی را با آن تهیه می‌کنند.
عدس منبع غنی پروتئین گیاهی است؛ به‌طوری که در هر ۱۰۰ گرم از آن ۲۰ درصد پروتئین وجود دارد.
کشور ایران یکی از بهترین کشورهای تولیدکننده حبوبات است، و توانسته محصولات متنوع با کیفیت عالی در این زمینه تولید کند. اگرچه دال عدس بصورت وارداتی از قاره آمریکا و سایر مراکز تولیدی به ایران وارد شده، اما طعم و پخت دال عدس ایرانی برای آشپزهای حرفه‌ای قابل قبول بوده است. موقعیت جغرافیایی مناسب و زمین‌های حاصل‌خیز و تلاش کشاورزان زحمت‌کش و هزاران عامل دیگر، چنین محصولات غنی و پرخاصیتی را برای ما فراهم کرده است.

چرا باید عدس بخوریم؟
عدس حاوی ویتامین‌های گوناگون از جمله ویتامین‌های گروه B و مواد معدنی‌ مانند آهن، کلسیم و فسفر است، به همین دلیل به آن گوشت فقرا می‌گویند. هر ۱۰۰ گرم عدس خام، ۳ میلی‌گرم آهن دارد و به همین دلیل مصرف این ماده غذایی به کسانی که دچار کم‌خونی هستند، شدیدا توصیه می‌شود. از آنجا که آهن‌ با منشأ گیاهی به خوبی آهن‌های حیوانی جذب بدن نمی‌شود، باید عدس را همراه با موادغذایی‌ حاوی ویتامین C مانند گوجه‌فرنگی و انواع مرکبات مانند لیموترش مصرف کرد تا آهن موجود در آن بهتر جذب شود.
با وجود اینکه نفخ عدس در مقایسه با حبوباتی مانند نخود و لوبیا کمتر است، باید آن را خیلی خوب پخت تا راحت‌تر هضم شود. در غیر این صورت به‌خصوص در کودکان و سالمندان ایجاد نفخ و در نتیجه دل‌درد می‌کند.
کسانی که مصرف زیاد گوشت برای آن‌ها بنا به توصیه پزشک مجاز نیست، می‌توانند از حبوبات به دلیل نداشتن کلسترول استفاده کنند. در کل، این ماده غذایی منع مصرفی ندارد اما کسانی که با خوردن حبوبات دچار نفخ و مشکلات گوارشی می‌شوند یا از عدم تحمل و حساسیت رنج می‌برند، بهتر است مصرف عدس را کم کنند.