نحوه ی مصرف چربی ها در رژیم غذایی روزانه
انسانی که غذایش کاملاً بدون چربی است و مدتها این وضع را ادامه داده است نمی تواند خوب فکر کند، قادر نیست تصمیم درست بگیرد، آدم مصمم و قاطعی نیست و به راحتی برای انجام هرکاری دچار تردید و دودلی می شود. بنابراین چربی برای بدن، نهایت ضرورت را دارد.
اصولاً سلولهای مغز ما از چربی ساخته شده اند، بنابراین وقتی جنس سلول از چربی است چگونه می توان چربی را از چنین سلولی دریغ کرد و در دسترسش نگذاشت. البته در اینجا نوع چربی که ما می خوریم مطرح می شود چربی های سنگین، مثل چربی چسبیده به گوشت، دنبه، پیه، چربی هایی که درجه ذوب آنها بالا است باعث می شود که کار فکر کردن ما را مختل کنند و ما نتوانیم به راحتی و به خوبی فکر کنیم یعنی چربی های سنگین مانع صحیح و سالم فکر کردن ما می شوند و چه بسیار کسانی که از چنین چربی هایی در غذای خود استفاده می کنند و در فکر کردن و تصمیم گرفتن دچار اشکال و شک و دودلی هستند و نمی دانند که این امر مربوط به چربی خاصی است که آنها با غذای خود مصرف می کنند. در حالی که برعکس چربی هایی که درجه ذوب آنها پایین است و اشباع نشده هستند مثل روغن لوبیای ژاپنی (سویا)، روغن آفتابگردان، روغن زیتون، روغن کنجد وقتی همراه با غذاهای ما خورده شوند باعث می شود که خیلی روشن، راحت، آسان و خوب فکر کنیم و حتی با انجام این کار کوچکترین احساس خستگی و فرسودگی در بدن و مغز خود ننماییم.
سعی کنید در غذاهای خود حتماً از چربی استفاده کنید ولی نه چربی های سنگین و اشباع شده غذاهایی که هیچ گونه چربی در آنها یافت نمی شود برای بدن شما مضر است و کار نکردن و تصمیم گرفتن را در شما کاملاً مختل می کند کره چربی خوبی نیست مارگارین نیز همین طور است در حالی که روغن های گیاهی و روغن دانه ها مفیدترین چربی ها به شمار می روند. و اما مقدار چربی که برای شما لازم است تا کارهای مغزی شما دچار اشکال و اختلال نشود بین شش تا هشت قاشق چایخوری در روز است که اگر هر قاشق چایخوری پنج گرمی بگیرد یعنی سی تا چهل گرم چربی اشباع نشده با درجه ذوب پایین نیاز بدن شما را به چربی مرتفع می سازد. البته این تمام چربی است که شما در یک شبانه روز می توانید مصرف کنید چه برای پختن غذا چه برای ریختن در سالاد و چه برای ریختن در بعضی از سس های غذایی و چه برای ساختن مایونز.