در چه مواد غذایی ویتامین B1 و B2 وجود دارد؟
ویتامین B1 (تیامین) :
در متابولیسم مواد قندی و انجام اعمال سلول های عصبی دخالت داشته و نقش مخصوصی را در تندرستی و عمر طولانی بازی می کند، بسیاری از اشخاص این ویتامین را به علت اینکه انرژی می دهد و از خستگی قلب جلوگیری می کند مصرف می کنند. بطور طبیعی این ویتامین در غذاها و خوراکی های معمول یافت می شود. به همین علت در اکثر نسخه های طبیعی عمر طولانی از این ویتامین نام برده شده است. ویتامین باعث بهتر هضم شدن غذا می گردد و اعصاب شما در حالت آرامش سیر می کند. این ویتامین قلب را قوی می کند و فقدان این ویتامین سبب بروز بیماری های قلبی، عصبی، نوریت محیطی، بی اشتهایی، سوء هضم پیوست و خستگی می گردد.
بهترین منابع ویتامین به ترتیب الویت به قرار زیر است :
مخمر آبجو جوانه گندم سبوس برنج شیر سبزیجات گوشت و تخم مرغ و جگر آرد گندمویتامین B2 (ریبوفلاوین) :
این ویتامین سبب تأمین سلامت عمومی بدن و تسریع در رشد و نمو می شود.
ریبوفلاوین که جزء دومین عضو خانواده ویتامین B است از عوامل موثر و مهم جوانی و عمر طولانی می باشد. حیواناتی که در آزمایشگاه تحت مطالعه و بررسی قرار گرفته اند و به غذای آنها ریبوفلاوین را افزوده اند ده درصد عمر آنها زیادتر شده است. این عامل همچنین اهمیت بزرگی را برای چشمان ما دارد و با مصرف آن از بیماری آب مروارید جلوگیری می شود. مصرف این ویتامین بیش از ویتامین A در جلوگیری از شب کوری توصیه شده است.فقدان ویتامین عوارضی چون اختلالات گوارشی و التهاب و ترک در گوشه های دهان، تورم زبان، فشارخون و فشارقرنیه ی چشم، قرمزی چشم ها و خون آلود بودن آنها را به دنبال دارد.
منابع مهم ریبوفلاوین عبارتند از :
شیر خشک چربی گرفته مخمر آبجو شیر تازه جگر گوساله جوانه گندم تخم مرغ گوشت پنیر سبزیجات میوه جات