به چه میزان آهن و ید در سلامتی انسان موثر است؟
آهن :
آهن نیروی زندگی را در بدن در حال تعادل نگاه می دارد و استقامت انسان را در برابر کارهای سخت افزایش می دهد، آهن را باید از طریق خوردن مواد غذایی طبیعی به بدن رساند در غیر این صورت مصرف داروهای آهن دار تنها در مواردی مجاز است که میزان و نحوه استفاده از آن حتماً توسط پزشک تعیین شود چون از اثرات منفی مصرف بی رویه آهن فشار بر کلیه ها می باشد. آهن در مواردی غذایی نظیر کلم (قرمز و پیچ) اسفناج، کاهو، توت فرنگی، پیاز، نارگیل، انگور سیاه، سیب، خیار، چغندر، آلبالو، هویج، گوشت و تخم مرغ، توت سیاه و مویز به مقدار کافی یافت می شود.
آهن، تر و تازگی پوست را افزایش می دهد، حافظه را تقویت می نماید. اگر آهن بدن کم شود، ابتلای به کم خونی عارضه ناشی از آن می باشد و همیشه خسته و بی حال خواهیم بود و اغلب دچار پریشانی حواس و کند ذهنی می شویم و در مقابل امراض تاب مقاومت نخواهمی داشت برای کسانی که مبتلا به کم خونی می شوند پزشکان قرص (املاح آهنی) را تجویز می کنند. بسیاری از اشخاص، بی حس و سست هستند زیرا دچار کمبود آهن شده اند اگر ماده معدنی باشد که بتوان آن را به عنوان یک ماده مقوی و صف کرد آهن است. آهن، خون را گلگون می کند نشاط و سرزندگی را افزایش می دهد. منابع آهن، سبزی ها، غلات مثل : گندم، ذرت، جو، برنج، اسفناج، کاهو، کلم،مارچوبه، پیاز، فلفل، هویج، کاسنی، چغندر، قارچ، ملاس سیاه، کشمش قرمز، خرما، جگر، قلوه، آلو و گوجه را می توان نام برد.
ید :
یکی از املاح مهمی که در طبیعت به وفور یافت می شود و در تنظیم قوای عقلانی و جسمانی انسان تأثیر فراوانی دارد ید می باشد. این ماده از بروز ورم غده تیروئید جلوگیری کرده، مانع ریختن شدید موها می شود. با تحریک غدد مترشحه بدن و تنظیم کار آنها باعث تعادل وزن بدن می گردد. از تپش قلب و ایجاد نگرانی ها و دغدغه خاطر بی مورد جلوگیری به عمل می آورد. به همین جهت ید را قدیمی ها به عنوان نگهبان بزرگ مغز و اعصاب و مایه افزایش اعتماد به نفس می دانسته اند. امروزه ثابت شده که مصرف متعادل این ماده وسیله خوبی در جذب اکسیژن و کلسیم کافی در بدن است که در سلامت جسم و روان انسان موثر است.
بنابراین اطفالی که شکمشان بیش از حد برآمده است و نیز بچه هایی که دچار عدم تمرکز کافی، کم خونی ، تنبلی و پرخاشگری می باشند به مصرف ید نیاز مبرم دارند. ید تنها عنصری است که کمبود آن در خاک بعضی از مناطق کوهستانی که از دریا دور هستند، مشهود است و کمبود آن (بیماری گواتر) را که باعث ورم «غده تیروئید» می شود، پدید می آورد. میزان نیاز بدن به این ماده به طور روزانه حدود ۱۰ میکروگرم است و در ماهی های دریایی، پیاز، قارچ، گوجه فرنگی، پوست سیب زمینی، شاهی، نخود، برنج، کاهو، چغندر، آناناس و بسیاری از سبزی هایی که در اطراف آب می روید یافت می شود.
شنا در آب دریا و استنشاق بخار دریا و نوشیدن روزی دو سه قاشق از آن، کمبود های مزمن بد را از بدن انسان مرتفع می سازد ید، خون مردگی عضلات و احتقان آن را در غدد لنفاوی زایل می کند و در زمینه درمان کردن نرمی استخوان ، برنشیت، عقب افتادگی رشد، فلج، بیماری های پوستی نقش مهمی دارد.