بهترین پورشه‌هایی که ۹۱۱ نیستند

پورشه خودروسازی است که توسط مدل ۹۱۱ تعریف می‌شود، امّا در طول سال‌ها، مدل‌های فوق‌العاده دیگری نیز از دل این کمپانی بیرون آمده‌اند. در واقع، برخی از آنها شاید خواهان بیشتری نسبت به ۹۱۱ داشته باشد. در ادامه، برخی از بهترین پورشه‌های «غیر ۹۱۱» را مرور می‌کنیم.

پورشه ۹۵۹ مدل ۱۹۸۶

این خودرو ممکن از نمای جلو شباهت زیادی به یک ۹۱۱ داشته باشد، امّا کافی نگاهی از پشت به آن داشته باشید تا تفاوت یک ۹۵۹ را تشخیص دهید. ۹۵۹ که مجهز به سیستم دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک، سیستم ABS، TPMS و یک گیربکس ۶ دنده بوده، بسیار فراتر از زمان خودش کرده است و همچنان یکی از خواستنی‌ترین پورشه‌هایی است که تاکنون ساخته شده است.

پورشه پانامرا توربو S E-هیبرید اسپورت توریزمو مدل ۲۰۱۸

با عنوانی که ممکن است بخواهید در میانه آن، اندکی نفس بگیرید، پانامرای توربو-هیبرید، از عملکردی قابل‌انتظار برخوردار است. خروجی کلی سیستم پیشرانه در این خودرو برابر ۶۸۰ اسب‌بخار است و می‌تواند در عرض ۳,۲ ثانیه به سرعت ۹۶.۶ کیلومتر بر ساعت برسد؛ آن هم در یک بدنه واگن. این همان پانامرایی است که خیلی‌ها منتظر آن بوده‌اند و اکنون بالاخره می‌توانند آن را در اختیار داشته باشند.

پورشه کاین GTS مدل ۲۰۰۸

شاید بسیاری از طرفداران پورشه از نسل اول کاین راضی نبوده‌اند، امّا باید اذعان کرد که نسخه GTS حال و هوای دیگری داشته است. در این خودرو، یک V۸ تنفس طبیعی با یک آپشن گیربکس دستی ۵ دنده همراه بوده و توانایی حمل یک خودروی مسابقه‌ای را به پیست مسابقه داشته است. کدام پورشه دیگری را می‌شناسید که تمام این موارد را در خود داشته باشد؟

۵۵۰ اسپایدر مدل ۱۹۵۳

اولین مدلی از پورشه که مخصوص شرکت در مسابقه ساخته شد، شاید مشهورترین یا بدنام‌ترین خودرو از این نوع باشد؛ چرا که جیمز دین (James Dean) جوان در آن کشته شده است. ۵۵۰ با استفاده از یک موتور تخت چهار سیلندر که با هوا خنک می‌شد و تنظیمات زیادی در مورد آن انجام شده بود، به‌تدریج شهرت پورشه را به عنوان یک «غول‌کش» رقم زد.

۳۵۶A کاررا مدل ۱۹۵۵

این خودرو اولین محصولی از پورشه بود که نشان «کاررا» را بر تن می‌کرد. ۳۵۶A کاررا پیشرانه خود را از مدل ۵۵۰ اسپایدر قرض کرده بود و خیابان شهر یا پیست مسابقه، برایش تفاوت چندانی نداشتند.

۷۱۸ مدل ۱۹۵۷

پورشه آنچه را چند سال قبل با ۵۵۰ اسپایدر شروع کرده بود، در ۷۱۸ ادامه داد. این کمپانی در ۷۱۸ یک نسخه پیشرفته‌تر از پیشرانه‌ای که قبلاً در ۵۵۰ و ۳۵۶ کاررا استفاده می‌شد، به کار برد و همچنین از یک شاسی فریم فضایی لوله‌ای جدید کمک گرفت. وزن اولین نمونه‌های ۷۱۸ تنها اندکی با ۵۰۰ کیلوگرم فاصله داشت و موتور چهار سیلندر تخت در آن، قدرتی فوق‌العاده (به نسبت زمان خودش)، به میزان ۱۴۲ اسب‌بخار در اختیار قرار می‌داد.

۹۰۴ کاررا GTS مدل ۱۹۶۴

۹۰۴ کاررا GTS نسخه نهایی خودروهای مسابقه‌ای چهار سیلندر پورشه محسوب می‌شود. یک فریم پلکانی فولادی سبک‌وزن همراه با بدنه فایبرگلاس، نه‌تنها مکان مناسبی برای حضور پیشرانه‌های چهار سیلندر تخت مخصوص کاررا با قدرت ۱۸۵ اسب‌بخار شد، بلکه مقدمات حضور موتورهای شش و هشت سیلندر را نیز فراهم آورد.

۹۱۴/۶ مدل ۱۹۷۰

۹۱۴ یکی از نتایج همکاری‌های مشترک بین پورشه و فولکس‌واگن محسوب می‌شد و البته، در روزگار خود، توجه چندانی را به خود جلب نکرد. این خودرو نه اصالت یک ۹۱۱ را داشت و نه با قیمت گرانش می‌توانست یک «فولکس‌واگن» باشد. ۹۱۴ که برای پیشرانه از یک موتور چهار سیلندر تخت استفاده می‌کرد، به نوعی یک خودروی «کُند» نیز به حساب می‌آمد؛ مشکلی که پورشه با قرار دادن یک پیشرانه ۲ لیتری شش سیلندر تخت از ۹۱۱T آن را برطرف نمود. امّا مشکل اینجا بود که ۹۱۱T در مقایسه با این مدل، آن‌قدرها گران قیمت نبود و بنابراین ۹۱۴/۶ شرایط سختی را در بازار تجربه کرد.

۹۲۴ کاررا GT مدل ۱۹۸۰

۹۲۴ نیز مشکلاتی مشابه ۹۱۴ داشت؛ تا اینکه پورشه تصمیم به ساخت مدل فوق‌العاده کاررا GT گرفت. پورشه به منظور برآورده کردن معیارهای قانونی برای حضور نسخه اصلاح شده ۹۲۴ توربو در «لمانز»، مجموعه‌ای از خودروهای جاده‌ای کاررا GT را ساخت. کاررا GT قدرتی معادل ۲۱۰ اسب‌بخار تولید می‌کرد و این قدرت در مدل کمیاب‌تر کاررا GTS به ۲۴۰ اسب‌بخار می‌رسید.

۹۴۴ توربو مدل ۱۹۸۵

اگر نسخه قدرتمند کاررا GT را کنار بگذاریم، ۹۲۴ به نسبت محصولات پورشه، خودرویی «از کار افتاده» بود. پورشه به منظور رسیدگی به این موضوع، یک سری گل‌گیرهای جذاب و یک پیشرانه جدید با چهار سیلندر در یک ردیف به ۹۲۴ اضافه کرد و ۹۴۴ را ساخت. مدل‌های «توربو»، و بعداً «توربو S» شرایط را اندکی بهتر کردند تا شرایط برای ادامه بقای مدل قدیمی ۹۱۱ فراهم شود.

۹۲۸ GTS مدل ۱۹۹۲

در میانه‌های دهه ۱۹۷۰ میلادی، پورشه به فکر جایگزین کردن مدل پا به سن گذاشته‌ی ۹۱۱ با دو خودروی جدید افتاده بود؛ یکی ۹۲۴/۹۴۴ و دیگری این مدل ۹۲۸ با فرمت موتور جلو و با پیشرانه V۸. ۹۲۸ با موتور بزرگ و قدرتمند V۸، آمادگی لازم برای مسابقه را داشت، امّا در همین حال، یک انحراف قابل‌توجه برای پورشه محسوب می‌شد. پورشه قبل از اینکه این مدل را به طور کلی از خط تولید کنار بگذارد، ۹۲۸ GTS را ساخت که بهترین نسخه آن بود.

۹۶۸ کلاب‌اسپورت مدل ۱۹۹۳

پیش از اوج‌گیری باکستر و مدل «آب-خنک» ۹۹۶ شدیداً با مشکلات مالی دست به گریبان بود و به این منظور، قصد داشت تا حدّ ممکن محصولات خود را با یک پلتفرم عرضه کند. نسخه نهایی از پلتفرم ۹۲۴/۹۴۴ در خودروی ۹۶۸ کلاب‌اسپورت به کار گرفته شد. کلاب‌اسپورت نسبت به نسخه‌های معمولی، سبک‌تر و با ویژگی‌های مسابقه‌ای بیشتری همراه بود و تنها ۱۵۰۰ نمونه از‌ آن تولید شد.

باکستر مدل ۱۹۹۶

شاید ذکر این نکته چندان اغراق نباشد که بگوییم اگر امروز نام «پورشه» در دنیای خودرو وجود دارد، به لطف تولید مدل اولیه ۹۸۶ باکستر بوده است. این همان خودرویی است که باعث شده این روزها پورشه همچنان به عنوان یک خودروساز بسیار سود‌آور به حیات خود ادامه دهد. ضمن اینکه باکستر هنوز هم به عنوان یک خودروی کارکرده، لذت رانندگی خود را دارد.

کاررا GT مدل ۲۰۰۴

با بهبود اوضاع مالی که در نتیجه تولید ۹۸۶ باکستر و نسل اول کاین حاصل شد، پورشه تصمیم گرفت که به هواداران یادآوری کند که همچنان می‌تواند یک خودروی خاص برای رانندگی بسازد. پورشه برای این منظور، با بهره‌گیری از بهترین تکنولوژی‌ها و پیشرانه‌ای که از برنامه شکست‌خورده LMP۱ گرفته شده بود، یک خودروی مسابقه‌ای واقعی و تحت عنوان کاررا GT ساخت که می‌توانست در خیابان‌ها حرکت کند.

باکستر اسپایدر مدل ۲۰۱۱

نسل دوم باکستر در فرمی که در بازار عرضه می‌شد، واقعاً یک خودروی خارق‌العاده برای رانندگی بود، امّا در باکستر اسپایدر شرایط به گونه دیگری رقم خورد. پورشه همراه با اضافه کردن سقف نرم جمع‌شونده خودکار و تجهیزات لوکس داخلی، قدرت بیشتر و همین‌طور یک سیستم تعلیق با صلبیت بالاتر را نیز استفاده کرد. این خودرو با اینکه شرایط رانندگی مطلوب در یک نسخه معمولی باکستر را نداشت، امّا مطمئناً خواهان زیادی در بازار خودرو داشت.

پانامرا GTS مدل ۲۰۱۳

شاید خیلی‌ها به «پانامرا» خرده بگیرند، امّا پانامرا GTS واقعاً‌ یک خودروی چهار درب فوق‌العاده است. این خودرو با اینکه قیمت بسیار بالایی دارد، امَا به موتور ۴,۸ لیتری V۸ با تنفس طبیعی و قدرت ۴۴۰ اسب‌بخار می‌ارزد. پانامرا GTS را می‌بایست به عنوان یک جانشین ۴ درب از ۹۲۸ GTS درنظر گرفت.

۹۱۸ اسپایدر مدل ۲۰۱۵

اگر می‌خواهید دورنمای پورشه را ببینید، بهتر است با دقت نگاهی به ۹۱۸ اسپایدر داشته باشید. یک موتور تخت تنفس طبیعی V۸ با شراکت سه موتور الکتریکی، در مجموع پیشرانه‌ای برابر ۸۸۷ اسب‌بخار در اختیار می‌گذارد؛ قدرتی که در عین حال، و به شکلی شگفت‌انگیز، قابل کنترل و مدیریت است.

کیمن GT۴ مدل ۲۰۱۶

روزهایی که پورشه تنها به ساخت خودروهای اسپورت ۲ درب مشغول بود، گذشته است، امّا این کمپانی هرازگاهی نیز به فکر هواداران مشتاق این نوع خودروها می‌افتد و کیمن GT۴ نیز از این نوع است. در این خودرو، یک نسخه با تنظیمات جدید از موتور ۳,۸ لیتری شش سیلندر تخت (مورد استفاده در مدل قدیمی‌تر کاررا S) با یک گیربکس ۶ سرعته همراه شده و آکسل جلو نیز از ۹۱۱ GT۳ گرفته شده است. در حالی که هنوز منتظر نسخه قدرتمندتر کیمن هستیم، GT۴ همچنان به عنوان یکی از خالص‌ترین خودروی مخصوص رانندگی در خط تولید پورشه باقی مانده است.

منبع: roadandtrack