گفتگو با میترا شعبانیان؛ مصائب زندگی، قهرمانی و گله از مسئولان هیئت‌های والیبال استان‌ها

تیم پیکان تهران عنوان قهرمانی شانزدهمین دوره مسابقات باشگاه های برتر والیبال بانوان ایران از آن خود کرد. میترا شعبانیان سرمربی تیم پیکان در گفتگو با برنامه ایراندخت شبکه ورزش اظهار کرد: اصالتا مازندرانی هستم. از سال ۶۴ والیبال باشگاهی را شروع کردم. اما پیشتر دانش آموزی والیبال بازی می‌کردم. کاملا اتفاقی هم وارد دنیای والیبال شدم. فریبا حاجی‌ها هم‌کلاسی من بود که بسیار خوب والیبال بازی می‌کرد و من مجذوب والیبال بازی کردن او شدم؛ کم کم به این رشته علاقه پیدا کردم و با راهنمایی او در این مسیر قرار گرفتم و بازیکنی و مربیگری را یاد گرفتم. فریبا حاجی‌ها بازیکن سابق باشگاه استقلال بود.

سرمربی تیم والیبال زنان پیکان خاطر نشان کرد: هیچ بازیکنی نباید مربی‌اش را فراموش کند. زمانی که ما بازیکن بودیم خاطرم هست مربی متعصب ما خانم وحیدیان در حین برگزاری مسابقه در سالن حجاب، به حدی فشار زیادی را تحمل می‎کرد که بلافاصله بعد از بازی دچار عارضه قلبی شد و او را به بیمارستان منتقل کردند. مربی همیشه بیشتر از بازیکنان تحت فشار قرار دارد. ما به عنوان مربی باید تمام فشارها را تحمل کنیم و تیم را به نحوی مدیریت کنیم که درگیر حاشیه نشود و در عین حال دائما در حال تغییر تاکتیک‌های تیمی باشیم.

شعبانیان کمی هم از زندگی خصوصی خود و مصیبت‌هایی که پشت سرگذاشته گفت: زندگی پر فراز و نشیبی داشتم. شاید یک نفر از بیرون نگاه کند متوجه نشود اما من سختی زیادی کشیده‌ام. فوت پدرم، فرزندم و مادرم پشت سر هم اتفاق افتاد. پدرومادرم بهترین معلمان زندگی من بودند و فرزندم که پاره تن من بود؛ امیدوارم مادری داغ فرزند نبیند.

اما خوشبختانه نعمت بزرگی در زندگی دارم که در کنار خواهر و ۲ برادرم و علاقه‌ای که به کارم داشتم و البته حضور و دلگرمی فرزند کوچکترم به مصائب زندگی فائق آمدم.

مجری برنامه در ادامه عنوان کرد که در تمام این حال و احوال میترا شعبانیان همواره یک مربی قهرمان پرور بوده است.

شعبانیان با اشاره به قهرمانی تیمش در لیگ برتر والیبال زنان بیان کرد: خوشبختانه امسال در لیگ برتر اتفاق خوبی افتاد که باشگاه پیکان تیمداری در بخش بانوان را بر عهده گرفت. هدف ما راه اندازی تیمی جوان بود و در رده سنی زیر ۲۳ سال بود اما بعد از انحلال بعضی باشگاه‌ها و بدون تیم ماندن شاگردان قدیمی خودم، در صدد جذب آنها برآمدم و در ادامه لیگ همه در کنار هم بازی خوبی کردیم و در اصفهان سخت‌ترین بازی را مقابل ذوب آهن تجربه کردیم. همه می‌دانند بردن اصفهان کار سختی است.

وی در پایان گفت: سطح لیگ بد نبود اما به لحاظ روحی و روانی به هم ریختگی مشهود بود؛ آن هم به خاطر انحلال تیم‌ها. تیم‌هایی که بدون برنامه تصمیم به رقابت در لیگ می‌گیرند و بعد که به مشکلات مالی بر می‌خورند یا بعد از باخت در اولین بازی کناره گیری می‌کنند. اینجا باید به مسئولان هیئت‌های استان‌ها گله کرد. که چرا برای تیمداری شهرها دنبال اسپانسر نمی‌گردند. اینگونه استعدادها می‌سوزد.