روشهای مصرف عسل

تغذیه مستقیم عسل (روش خوراکی)

عسلی که به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرند باید طبیعی و از نوع خالص بوده و به وسیله زنبور عسل از شهد گلها تهیه شده باشد و تقلبی و ساختگی نباشد که در این صورت از خواص عسل طبیعی برخوردار نخواهد بود.

افرادی که عسل را به عنوان دارو مصرف می کنند و یا همراه با گیاهان دارویی، غذا و غیره مورد استفاده قرار می دهند باید توجه داشته باشند که مقدار مصرف و ساعات جذب نقش مهمی در درمان بیماری دارد. از طرفی عسل کربوهیدراتی است که خیلی زود حل و جذب می گردد و مصرف زیاد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روی اعمال طبیعی غده های لوزالمعده تأثیر می گذارد. لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو بیمار اول باید بداند تا چه اندازه تحمل جذب کربوهیدرات را دارد، این مقدار برای افراد متفاوت بوده و بیمار باید میزان عسل مصرفی را با میزان جذب کربوهیدرات منطبق سازد.

از نظر دارویی بهتر است عسل به صورت محلول در آید. آزمایشها نشان داده است که مقدار مصرف روزانه عسل به عنوان دارو در اشخاص به شرح زیر است :

الف : بزرگسالان : ۱۰۰ الی ۲۰۰ در ۲۴ ساعت، صبح ۳۰ تا ۶۰ گرم، بعدازظهر ۴۰ تا ۸۰ گرم، شب ۳۰ تا ۶۰ گرم.

ب : خردسالان ۳۰ گرم سه قاشق چای خوری در روز، «صبح، ظهر، شب»

روش تزریق نمودن عسل

سالهای زیادی است که در داروسازی آلمان تزریق نمودن عسل رواج دارد این روش چنین است که ۴۰-۲۰ درصد عسلی را که با دستگاه صافی بسیار ریز، ذرات کوچک موم و غیره را از آن گرفته اند پیش از آنکه در آمپول (سرنگ) ریخته شود در رگهای تزریق می شود. عسلی که بدین گونه تزریق می شود همسان گلوکزی است که به همین روش تزریق می گردد (از نظر غلظت) این روش را آمیچ و سایر پژوهشگران روی ۴۰۰ بیمار آزمایش نمودند و نتیجه گرفتند که در اثر تزریق به روش woelm قند خون سریعاً افزایش یافته و مانند تزریق گلوکز بسته به خصوصیات بیماران کمک فراوانی نموده است.

بودینگن در سال ۱۹۱۷ آزمایش های گوناگون انجام داد و نتایج نشان داد که خواص شفا بخش عسل عمدتا به خاطر گلوکز در آن است که بعد از مصرف مستقیما وارد خون شده و تأثیر نیرو بخشی در سیستم خون رسانی دارد به همین جهت می توان آن را از طریق ورید باب تزریق کرد.

گلوکز دارویی است که می تواند مستقیماً در خون تزریق شود، اما عسل نه تنها گلوکز دارد بلکه دارای املاح معدنی، آنزیم ها اسیدهای عالی، ویتامین ها، پروتئین و سایر مواد مهم می باشد و این یکی از مزایای بسیار مهم عسل نسبت به گلوکز ترزیقی می باشد.