به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان، لاله صدیق یکتنه پرچم اتومبیلرانی بانوان را بالا نگه داشته. صدیق که به تازگی در فدراسیون جهانی اتومبیلرانی صاحب کرسی شده، در گفتوگویی عیدانه درباره دوری کوتاهمدتش از پیست، برنامههایش در سال ۹۷، ورود بانوان به ورزشگاه و حال و هوای نوروز صحبت کرد.
* چند سالگی رانندگی را یاد گرفتید؟
من ۱۳ ساله بودم که پدرم رانندگی را به من آموزش داد. چون پرانرژی بودم و دوست داشتم کارهای هیجانانگیز انجام دهم. وقتی گواهینامه گرفتم کاملاً رانندگی را بلد بودم. در ابتدای کار به رانندگی به عنوان کاری هیجانانگیز و برای تخلیه انرژی نگاه میکردم و هیچ وقت فکر نمیکردم بتوانم حرفهای شوم اما وقتی کمکم در مسابقات شرکت و رقابت کردم، کمکم مقام آوردنها شروع شد و من موضوع را جدیتر گرفتم و به اینجا رسیدم.
* استارت اتومبیلرانی را با کارتینگ زدی یا رالی؟
امسال پانزدهمین سال حضورم در اتومبیلرانی است. اتومبیلرانی را از سال ۷۹ با کارتینگ شروع کردم. از سال ۸۱ رالی را استارت زدم و در اولین مسابقه رالی شرکت کردم. به موازات رالی در مسابقات سرعت قهرمانی کشور به عنوان اولین بانوی ایرانی با فتوای یکی از مراجع تقلید توانستم همپای آقایان مسابقه بدهم. در این سالها علاوه بر مسابقه با آقایان در مسابقات بینالمللی هم شرکت کردم.
* مسئولیتی هم در فدراسیون دارید؟
حالا مسئول کمیته آموزش تمام رشتههای زیرمجموعه اتومبیلرانی بانوان هستم و اخیراً عضو کمیسیون جهانی موتورسواران و اتومبیلرانان کمتوان جسمی شدم و انشاءا… بتوانم از چند ماه آینده فعالیتم را شروع کنم.
* چطور این کرسی جهانی به شما رسید؟
مدتی پیش فدراسیون جهانی در ایمیلی برای فدراسیون ایران پیشنهاد یک کرسی بینالمللی داد و طبق این پیشنهاد من عضو کمیته ۱۲ نفرهای شدم که اعضای آن از تمام دنیا حضور دارند و از آسیا هم مرا انتخاب کردهاند. در این کمیسیون از افراد علاقهمند به موتورسواری و اتومبیلرانی که توانایی و سلامت فکری خوبی دارند اما ناتوان جسمی هستند، حمایت میشود.
* کار شما در این کمیسیون چیست؟
حدود ۴۵ روز دیگر در شهر مادرید اسپانیا اولین جلسه موتورسواران و اتومبیلرانان کمتوان جسمی تشکیل میشود و من به عنوان نماینده ایران در این جلسه شرکت میکنم. قرار است مسئولان فدراسیون جهانی در این نشست برنامههای کلان خود را تشریح کنند و در گام بعدی ما برنامههایمان را ارائه کنیم. در این کمیته تمام ورزشکارانی که در ورزشهای موتوری آسیب دیدهاند و ناتوان یا کمتوان شدهاند مورد حمایت قرار میگیرند.
* بودجه این کمیسون از کجا تأمین میشود؟
بودجه کلان این کمیته توسط فدراسیون جهانی اتومبیلرانی تأمین میشود، ضمن اینکه فدراسیون کشورهای عضو باید با جذب اسپانسر بخشی از بودجهها را به افراد کمتوان جسمی خود اختصاص بدهند.
* مدتی از مسابقات دور بودید؟
چند ماهی خارج از کشور بودم. در این مدت امکان حضور در مسابقات را نداشتم ولی با بازگشت در مسابقات بزرگ سال که یازدهم اسفند برگزار شد حضور پیدا کردم و در بخش سرعت توانستم مقام سوم کشوری را به دست آورم.
* چرا سومی؟
چون از تمرینات و مسابقه دور بودم. احساس میکنم تمریناتم کم بود و تنظیمات ماشینم طوری نبود که بتوانم با سایر رقبا به رقابت بپردازم. به طور حتم اگر کمی تمریناتم را بیشتر انجام داده بودم نایبقهرمانیام حتمی بود اما با توجه به تجربیات رانندهها و قدرت ماشینهایشان قهرمانی ادعایی غیرواقعی بود.
* سال ۹۶ برای لاله صدیق چطور بود؟
سال پرفراز و فرودی بود. در بعد اتومبیلرانی به دلیل غیبتم سال فعالی برای من نبود اما ختم به خیر شد. البته غمانگیزترین موضوع از دست دادن مادربزرگم بود. این بانوی عزیز یکی از الگوهای من در زندگیم بود. اعتماد به نفس بالایی داشت و همیشه در سختترین شرایط مرا به آرامش دعوت میکرد. واقعاً غیبت ایشان خیلی برایم دردناک و ناراحتکننده است اما از چیزهایی که به من یاد داد به آرامش میرسم.
* لاله صدیق چه خصوصیاتی دارد؟
حساس و سمج هستم. ناراحتیها را زود فراموش میکنم. هر کاری که بگویند نمیتوانم انجام بدهم باید انجام بدهم و نظم یکی از آیتمهایی است که در همه ابعاد زندگی من وجود دارد و خواهد داشت.
* از لقب شوماخر ایران چه احساسی دارید؟
این لقب را بعضی دوستان به من دادهاند اما ترجیح میدهم به من بگویند لاله ایران. چون فکر میکنم برای کاری که من انجام دادم و اولین بار در مسابقات سرعت با آقایان شرکت کردم، بهتر بود اسم خودم را مطرح میکردند چون اسم لاله ایران اعتماد به نفسم را بیشتر میکند.
* رقابت با مردان را چطور ارزیابی میکنید؟
خیلی جالب است. وقتی آقایان گاهی از برخی قابلیتهای فیزیکی خود استفاده میکنند، خانمها سراغ قابلیت فکری خود میروند و البته یک جاهایی قدرت ذهن بیشتر از قدرت به کار میآید. من فکر میکنم حضور خانمها رقابت را برای آقایان جدیتر میکند و من از این بابت خیلی خوشحالم و به همین خاطر هر قدر سنم بیشتر میشود باز هم میخواهم در این ورزش بمانم.
* اهل ریسک هستید؟
برای موفقیتهای بزرگ احتیاج است آدم ریسک کند. من از آنجا که به دنبال هیجان هستم، در مسابقات اتومبیلرانی ریسک میکنم ولی در روال عادی زندگی سعی میکنم کمتر ریسک کنم.
* از چه چیزی میترسید؟
نبود عزیزانم تنها چیزی است که نگرانم میکند.
* برای سال آینده چه برنامهای دارید؟
سال آینده ایران میزبان رالی خاورمیانه است. انشاءا… به عنوان نماینده بانوان ایران در این مسابقات شرکت میکنم. این مسابقات ۴ تا ۶ شهریورماه سال آینده به میزبانی تهران برگزار میشود. سالهای قبل رالی خاورمیانه به میزبانی شیراز برگزار میشد اما به خاطر بالا بودن هزینهها و سختی رفتوآمد و جابهجایی خودروها، مسئولان فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی تصمیم گرفتند این مسابقات را در تهران برگزار کنند.
* فوتبالی هستید؟
نه، به فوتبال علاقه ندارم. در کودکی هم چون خیلی فرز بودم همیشه من را درون دروازه میگذاشتند. وقتی کسی میخواست گل بزند چنان به پایش لگد میزدم که گل زدن یادش میرفت. (خنده)
* سال ۹۷ را چطور میبینید؟
سال سگ است. امیدوارم به همه وفا کند و اتفاقات خوبی برای مردم ایران رقم بخورد. انتظار دارم هموطنانم با انرژی خوب به استقبال نوروز بروند. در قانون کائنات میگویند به هر چیزی فکر کنی همان اتفاق میافتد.
* برنامهات برای سال ۹۷ چیست؟
سال ۹۷ در اتومبیلرانی حضوری پررنگ خواهم داشت و برای پیشی گرفتن از رقبا میخواهم در مسابقات سرعت و رالی شرکت کنم. برنامههای زیادی دارم. شرکت کنم و امیدوارم سال درخشانی برایم باشد برای اینکه هم شرایط و تجربه برنامههای زیادی را تدارک دیدهام.
* برای برونمرزی چه برنامهای دارید؟
یک راند مسابقات رالی خاورمیانه قرار است در یکی از کشورهای حوزه خلیجفارس (قطر) برگزار شود که دو راننده به نمایندگی از ایران به این رقابتها دعوت میشوند و به احتمال زیاد من یکی از شرکتکنندگان باشم که همراه یک راننده بخش آقایان به این مسابقات اعزام میشویم و به جز رالی قطر برنامه دیگری ندارم تا اینکه دعوتنامه جدیدی به دستم برسد.
* تعطیلات عید را کجا هستید؟
ترجیح میدهم چند روز اول عید را از هوای پاک و بدون ترافیک تهران لذت ببرم و از بناهای تاریخی تهران دیدن کنم اما با شروع هفته دوم به احتمال زیاد برای دید و بازدید خانواده خواهرم به خارج از کشور سفر میکنم.
* هنگام دعای تحویل سال چه آرزویی دارید؟
سلامتی اعضای خانوادهام، شفای بیماران و آرزوی سلامتی و موفقیت برای هموطنانم تا به آنچه میخواهند دست پیدا کنند.
* از بین سنتهای نوروز کدام را بیشتر دوست دارید؟
دید و بازدید بزرگان و خوشحالی آنها را خیلی دوست دارم. با «خنده» به خصوص اینکه در این دید و بازدیدها عیدی هم بدهند.
* هنگام سال تحویل برای چه کسی دلتنگی میکنید؟
برای مادربزرگم.
* اولین تبریک سال نو را به چه کسی میگویید؟
اولین تبریک سال نو را همیشه به مادربزرگم میگفتم اما حالا به پدر و مادرم.
* اهل چیدن سفره هفتسین هستید؟
بله، حتی اگر در ایام نوروز در منزل نباشم ترجیح میدهم به مادرم کمک کنم تا این سفره پهن باشد. چون انرژی خوبی دارد و برای شروع سال جدید بهانه است تا همه خانواده در کنار هم دعای تحویل سال را بخوانند و برای بیماران شفای عاجل و برای از دسترفتگان طلب آمرزش آرزو کنند.
* کدام سین هفتسین را بیشتر دوست دارید؟
سین هشتم سرعت را دوست دارم (با خنده) اما از بین سینهای سفره هفتسین سبزه را خیلی دوست دارم چون حس شادابی و انگیزه را در آدم تقویت میکند.
* عیدی گرفتن را بیشتر دوست دارید یا عیدی دادن؟
با خنده، همه عیدی گرفتن را بیشتر دوست دارند حتی آنهایی که سن بالایی دارند یادم هست که مادربزرگم دوست داشت به او عیدی بدهیم. واقعیت این است حالا که سنم بالا رفته بیشتر دوست دارم عیدی بدهم. حسم این است با عیدی دادن لبخند شادی را روی لبهای بچهها مینشانم و با این کار لذت میبرم.
* بهترین عیدی که گرفتید چه بود؟
هفت سالگی پدرم یک دوچرخه به من عیدی داد و همان دوچرخه مسیرم را تغییر داد چون خاطرم هست وقتی با دوچرخه یاد گرفتم با سرعت رکاب بزنم با بچههای همسایه مسابقه میگذاشتم و ترسم ریخت و با هیجان انس گرفتم.
* به چه ورزشهای دیگری علاقه دارید؟
قبل از اینکه وارد اتومبیلرانی شوم سوارکاری و پرش با اسب را انجام میدادم. با اینکه در آن سالها مسابقه خانمها و آقایان مجزا بود حضور موفقیتآمیزی داشتم اما به جز سوارکاری اگر پرواز را هم رشته ورزشی محسوب کنیم، پرواز با پاراگلایدر را هم دوست دارم. چون من دوره پرواز با هواپیمای فوقسبک را گذراندهام اما به خاطر اینکه پدرم رضایت نداشت ادامه ندادم.
* نظر شما درباره حضور بانوان در ورزشگاهها چیست؟
با حضور در ورزشگاهها موافق هستم چون حضور بانوان در ورزشگاهها حق آنهاست. معتقدم اگر ورودی و جایگاه مجزا برای بانوان اختصاص داده شود، خانمها میتوانند مطابق با موازین و مقررات به استادیوم بیایند و از تماشای بازیها لذت ببرند. همانطور که در اتومبیلرانی و بعضی از رشتههای سالنی این کار اجرا شده است و خانمها از ورودی مجزا به جایگاه ویژه خودشان میآیند و بدون هیچ مشکلی مسابقه را تماشا میکنند و لذت میبرند.
* اهل آشپزی هستید؟
بله، با علاقه و اشتیاق زیاد آشپزی میکنم.
* بهترین غذایی که تاکنون درست کردهاید چه بود؟
(با خنده) یک بار آبگوشت درست کردم آنقدر در آن گوشت ریخته بودم که صدای همه اعضای خانواده در آمده بود و میگفتند چرا هر چه میخوریم گوشتها تمام نمیشود. در کل خیلی حس خوبی از آشپزی دارم.
* سقف آرزوهایتان کجاست؟
آرزوهایم سقف ندارد، امیدوارم پس از دوران قهرمانی که تا ۵ سال آینده رقم خواهد خورد تعداد خانمهایی که جذب ورزش اتومبیلرانی میشوند بیشتر شود و من بتوانم تجربیات سال حضورم در پیست اتومبیلرانی را به آنها انتقال بدهم چون این همان چیزی بود که خودم فقدان آن را احساس میکردم.
* مستند لاله به کجا رسید، درباره آن توضیح میدهید؟
پروژه لاله یکی از پیشنهاداتی بود که به مرحله اجرا رسید ولی به سرانجام نرسید. فیلم زندگی من به نوعی در این فیلمنامه به تصویر کشیده شد و کارگردان برای اینکه این فیلم را سینمایی کند، تغییراتی در آن داد. در حالی که ۸۰ درصد مستند پیش رفت اما بنا به دلایل متعددی فعلاً مسکوت ماند و من اطلاع بهروز از تصمیم کارگردان که فیلم چه میشود، ندارم.
* پیشنهاد دیگری هم داشتید؟
پیشنهادهای زیادی داشتم اما چون من فقط حق استفاده از داستان زندگیام را به کارگردان فیلم لاله دادم تا زمانی که این فیلم به اکران نرسد ترجیح میدهم برنامه دیگری به موازات آن شروع نکنم.
* برای خانمهایی که علاقهمند به ورزش موتورسواری و اتومبیلرانی هستند چه توصیهای دارید؟
به نکته خوبی اشاره کردید. اولین و مهمترین توصیه اینکه استفاده از وسایل ایمنی استاندارد را در اولویت قرار بدهند. یعنی اگر موتور و یا اتومبیلشان خیلی درجه یک نباشد مهم نیست اما لوازم ایمنی آنها حتماً باید درجه یک و استاندارد باشد چون لازمه سلامتی و ماندگاریشان در این رشته است.
* پیام نوروزی شما؟
با انرژی و با اعتماد به نفس بالا به استقبال سال نو بروند.
منبع: خبرورزشی