بزرگ لشگری خادم موسیقی بود/ملودهای بسیار زیبایی از بزرگ لشگری به یادگار مانده است
فرهاد فخرالدینی میگوید: ملودیهای بسیار زیبایی از بزرگ لشگری به یادگار مانده که یک نمونهاش همان قطعه «طوفان» است. بزرگ لشگری واقعا خادم موسیقی بودند.
فرهاد فخرالدینی میگوید: ملودیهای بسیار زیبایی از بزرگ لشگری به یادگار مانده که یک نمونهاش همان قطعه «طوفان» است. بزرگ لشگری واقعا خادم موسیقی بودند.
فرهاد فخرالدینی (آهنگساز و رئیس شورای عالی خانه موسیقی) در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: آقای بزرگ لشگری جزو کسانی بود که یک عمر با ایشان کار کرده بودم و متاسفانه امروز این هنرمند را از دست دادیم. سالیان سال با آقای لشگری در رادیو همکار بودم و در تمام این سالها او را مرد آرام و خوبی دیدم. در واقع اصولا اهل جنجال و سروصدا نبود و کار خودش را بدون حاشیه انجام میداد.
رهبر سابق ارکستر ملی ایران در ادامه افزود: ملودیهای بسیار زیبایی از بزرگ لشگری به یادگار مانده که یک نمونهاش همان قطعه «طوفان» است که با هارمونی و ارکستراسیون مرتضی حنانه اجرا شد و من هم چند مرتبه آن را با ارکستر ملی ایران اجرا کردم. «طوفان» قطعه بسیار زیبایی محسوب میشود.
وی همچنین عنوان کرد: مرحوم بزرگ لشگری در زمینههای دیگر نیز فعالیت میکردند و به عنوان اینکه خدمت دیگری انجام بدهند در شرکت آرشه جم وجودشان مغتنم بود. آقای بزرگ لشگری واقعا خادم موسیقی بودند.
فرهاد فخرالدینی گفت: من نوجوان بودم که آقای بزرگ لشگری در رادیو اجرا داشتند و اسمشان را مدام از رادیو میشنیدم و عکسهایشان را در روزنامهها میدیدم. ولی از زمانی که خودم وارد رادیو شدم با آقای بزرگ و جواد لشگری و دوستان دیگر آشنا شدیم و این آشنایی تا امروز ادامه پیدا کرد و هر از چند گاهی تلفنی از حال یکدیگر خبر میگرفتیم و گاهی دیدارهایی نیز پیش میآمد و از دیدن یکدیگر بسیار خوشحال میشدیم.
رئیس شورای عالی خانه موسیقی افزود: آقای لشگری جزو خانواده لشگریها بودند که جواد لشگر آهنگساز نیز پسر عموی ایشان بود. ایشان سنشان بالا بود و طی یکی دو سال اخیر نیز همواره کسالت داشتند؛ به هر حال قسمت این بود که امروز در بین ما نباشند؛ روحشان شاد و یادش همیشه گرامی باد.
بزرگ لشگری، امروز سه شنبه 21 فروردین در سن 94 سالگی دار فانی را وداع گفت. او متولد 27 فروردین 1302 در تهران بود. بزرگ در خانوادهای متولد شد که همگی با موسیقی آشنا بودند و پس از پایان تحصیلات ابتدایی او نیز به موسیقی روی آورد. بزرگ در سن پانزده سالگی به تشویق مادرش، برای فراگیری علم موسیقی، ویویلون را نزد او فراگرفت و چندی بعد کمانچه را از حسن بهاری، اصغر بهاری که دایی و پسر خالهاش بودند شروع کرد.
بزرگ لشگری دو سال بعد برای یادگیری نت و آموختن علمی موسیقی به کلاس ابوالحسن صبا رفت؛ سپس نزد حسین یاحقی، ابراهیم منصوری، مهدی خالدی، روبیک گریگوریان رفت و نزد آنها آموزش دید. از دیگر معلمان بزرگ لشگری میتوان به روح اله خالقی و ملیک آبراهیمیان اشاره کرد.
بزرگ لشگری در سال 1324 به عنوان سولیست ویلن در روزهای جمعه در رادیو همکاری خود را با این سازمان شروع کرد و با ارکسترهای رضا محجوبی، ابوالحسن صبا، ابراهیم منصوری و مهدی خالدی همکاری کرد.
در اواخر سال 1332 که مهدی خالدی بنا به دلایلی همکاری خود را با دلکش قطع میکند بزرگ لشگری به همراه جواد لشگری به مدت دو ماه عهدهدار این ارکستر شدند.
او از سال 1350 تا پایان خدمتش در رادیو تلویزیون، متصدی تهیه آهنگهای اصیل ایرانی بوده و یکی از کارهای بزرگ هنری خود را همکاری با برنامه گلها میدانست.