انسان چگونه میتواند بر روی آب راه برود؟
شاید داستان آن فرد معروف که که شهرتش را مدیون راه رفتن بر روی سطح آب بود شنیده باشید(البته احتمالا کار او شعبدهبازی بود و ربطی به کشش سطحی آب نداشت)؛ اما در واقع خیلی از مردم هم قادر به انجام این کار(راه رفتن بر سطح آب) هستند؛ البته اگر بر روی کره ماه باشند!
یک راه کاملا جدید برای پیادهروی در ماه!
چه افرادی این تحقیقات مهم را درباره توانایی انسان برای راه رفتن روی آب استخرهای نظری کره ماه انجام میدهند؟ اینکار توسط همان افرادی انجام شده که توانستند جایزه نوبل Ig را دریافت کنند. جایزه سرگرمی علمی در فیزیک سال ۲۰۱۳، به یک تیم از دانشمندان ایتالیایی تعلق گرفت که بهدنبال پاسخ به این سوال بودند. آنها دریافتند که این امر، هر چند که بسیار مشکل است، ولی در واقع انجامشدنی میباشد!
برای رسیدن به این نتایج، دانشمندان یک شبیهسازی زیرکانه از گرانش قمری بهوجود آوردند که متشکل از یک مهار فنری که از سقف آویزان بود، میشد. آنها سپس شرکتکنندگان مطالعه خود را با بالههای شنا برای تقلید از پاهای پهن سوسمار آمریکایی مجهز کردند؛ زیرا با پاهای عریض، گرانش کم و سرعت بالا، در کنار تلاش و کوشش زیاد، رسیدن به نتایج دلخواه را در این آزمایش امکانپذیر میکرد. محققان، مهار بهکار رفته در این آزمایش را با مقادیر مختلف جاذبه شبیهسازی کردند و متوجه شدند که بیشتر شرکتکنندگان، با جاذبه ۲۲ درصدی نسبت به نیروی جاذبه زمین، توانایی شناور ماندن بر روی آب را دارند. با کاهش جاذبه به ۱۰ درصد جاذبه زمین، تمامی شرکتکنندگان قابلیت شناور ماندن بر روی آب را پیدا کردند. از آن جایی که جاذبه ماه حدود ۱۷ درصد جاذبه زمین میباشد، در نتیجه میتوان گفت که راه رفتن بر روی یک دریاچه در ماه شدنی میباشد؛ البته اینکار با دویدن خیلی سریع قابل انجام خواهد بود. در واقع فقط ورزشکاران حرفهای میتوانند اینکار را انجام دهند.
دویدن بر روی سطح آب، از آرزو تا واقعیت!
به هر حال، اگر فکر میکنید که دیدن یک انسان گیر افتاده درون یک مهار پیچیده که با فنر از سقف آویزان شده و لباس مضحک بالهدار شنا پوشیده و بر روی سطح آب یک استخر سعی بر راه رفتن دارد خندهدار میباشد، پس خیلی در اشتباهید! اینکار بسیار علمی بوده و بهطور جدی انجام گرفته است.
دویدن بر روی رودخانه؟!
برای انجام مشابه این حرکت بر روی زمین، بدون استفاده از لباسهای باله دارد و بهطور کلی با شرایط عادی، یک انسان نیاز دارد تا با سرعت ۱۰۸ کیلومتر بر ساعت بر روی سطح آب بدود تا درون آن فرو نرود. جالب است بدانید که حداکثر سرعت سریعترین انسان در جهان، یعنی یوسین بولت جامائیکایی، ۴۵ کیلومتر بر ساعت میباشد؛ اگر بتوانید به اندازه کافی سریع حرکت کنید، باید وزن خود را گسترش دهید تا کشش سطحی آب را از بین نبرید. در واقع، اگر بتوانید خیلی سریع بدوید، میتوانید قبل از شکسته شدن کشش سطحی آب، پای خود را از سطح آب جدا کنید. این اصول همان تکنیکهایی هستند که سوسمارهای آمریکایی برای دویدن روی سطح آب از آنها بهره میگیرند. البته حیوانات دیگری وجود دارند که دارای روشهای مخصوص به خود می باشند(بستگی به این دارد که شما عبارت "قدم زدن یا راه رفتن" را چطور تفسیر میکنید).
اگر تا به حال نمایش حیوانات دریایی را دیده باشید، متوجه میشوید که دلفین ها برای حرکت بر سطح آب، نیازی به "راه رفتن" ندارند. دلفینهای آموزشدیده، همواره اینکار را انجام میدهند؛ اگر چه در طبیعت تا حالا این رفتار توسط یک دلفین مشاهده نشده است؛ مگر دلفینهایی که در تماس با یک دلفین آموزشدیده قرار گرفته باشند؛ اما اخیرا، زیستشناسان متوجه شدند که دلفینهای آموزش ندیده هم اینکار را به سبک خود در طبیعت انجام میدهند؛ البته، این "راه رفتن" دلفینها، به معنی آن نیست که آنها بهطور کامل بر روی سطح آب حرکت میکنند. دلفینها با استفاده از بالههای دم، خود را به سمت جلو حرکت میدهند و این مومنتوم ایجاد شده باعث میشود که درون آب سقوط نکنند و بر روی سطح باقی بمانند.
یک نوع حیوان دیگری هم در طبیعت وجود دارد که بر روی آب راه میرود. پرنده کوچکی که بهنام مرغ طوفان شناخته میشود، بهخاطر حرکت آرام خود بر روی سطح آب اقیانوس مشهور است؛ البته، حرکت این پرنده، چیزی بیش از پرسه زدن بر روی آب است؛ این پرندهها خود را بهمنظور شکار دقیقتر و موثرتر ماهیها، بر روی سطح آب نگه میدارند.