آلت تناسلی دفن شده یا مخفی عارضه‌ای است که مردان را درگیر می‌کند. در این حالت آلت تناسلی اندازه طبیعی دارد، اما زیر پوست شکم، ران یا اسکروتوم (کیسه زیر آلت تناسلی و حاوی بیضه‌ها) دفن شده‌است. بدنه و سر آلت در اکثر موارد آلت مخفی اصلاً دیده نمی‌شود. آلت دفن شده عموماً مشکل زیبایی محسوب می‌شود و بیماری به حساب نمی‌آید، هرچند فرد را دچار ناراحتی‌ها و آسیب‌های روانی می‌کند.

آلت دفن شده غالباً همراه با مشکلات زیر مشاهده می‌شود:
بیمار هنگام ایستادن دچار احتباس ادراری می‌شود و نمی‌تواند در حالت ایستاده یا حتی نشسته ادرار کند. ختنه کردن جای زخمی را اطراف نوک آلت به جا می‌گذارد و ممکن است ادرار زیر جای زخم جمع شود، پوست را بکشد و باعث عفونت یا مشکلات ادراری مانند بی‌اختیاری ادراری یا ترشح ادرار بشود.
عفونت‌های مجرای ادراری و ناحیه تناسلی نیز در این مردان و پسران دارای آلت دفن شده شایع است. پوست پوشش دهنده سر آلت ملتهب می‌شود.
برخی آقایان نیز نمی‌توانند به نعوظ برسند و اگر برسند نعوظ دردناک دارند و یا نمی‌توانند در واژن دخول کنند.
رعایت بهداشت غالباً برای آقایان دارای آلت مخفی دشوار است. تمیز و خشک کردن ناحیه تناسلی دشوار است و بیمار را مستعد عفونت‌های باکتریایی می‌کند.
آقایان و پسران دارای آلت مخفی گاهی دچار ناراحتی‌های روانی می‌شوند که از افسردگی و کاهش اعتماد به نفس ناشی از این عارضه نشأت می‌گیرد.

آلت دفن شده چیست؟

اگر بدنه آلت زیر سطح پوست شرمگاهی دفن شده باشد و بخشی از آلت یا تمام آن به دلیل چاقی یا ختنه نامناسب دیده نشود، با مشکل آلت مخفی یا دفن شده روبرو هستیم. آلت دفن شده واقعی یک ناهنجاری مادرزادی نادر است که دو مولفه دارد: لایه چربی بسیار بزرگ روی ناحیه شرمگاهی و بافت متراکمی که آلت تناسلی را دربرمی‌گیرد و جمع می‌کند. پوست آلت روی بدنه آن را می‌پوشاند و مانند پوست اضافه‌ای به نظر می‌آید که روی سر آلت و بدنه‌های نعوظی را پوشانده است. چنانچه ختنه بر روی آلت نامشخص انجام شود، ممکن است به جای پوست ختنه‌گاه بخشی از بدنه آلت برداشته شود و شرایط وخیم‌تر شود. برداشتن ناشیانه پوست اضافی بدنه‌ی آلت یک جنین سالم حین جراحی ختنه مقدار نامعینی از پوست ختنه گاه را باقی می‌گذارد. خط برش هنگام التیام یافتن به گونه‌ای منقبض می‌شود و جوش می‌خورد که آلت را با راندن آن به داخل لایه چربی شرمگاهی دفن می‌کند. چنانچه بر روی بیماری که به هر علت دارای آلت تناسلی دفن شده است، ختنه ثانویه انجام شود، این عمل غالباً موفقیت آمیز نخواهد بود. ختنه ثانویه نامناسب از ترمیمی جلوگیری می‌کند که به پوست باقی مانده آلت یا ختنه گاه نیاز دارد. در این شرایط چاره‌ای جز پیوند زدن پوست باقی نمی‌ماند.

طبقه‌بندی
سندرم آلت دفن شده بر اساس سن، عارضه‌های موجود و یا سابقه درمان‌های پیشین معمولاً به سه گروه اصلی طبقه بندی می‌شود:
- مخفی (قبل از ختنه)
- گیر افتاده (وجود جای زخم بافت همبند پس از ختنه)
- دفن‌ شده (ناشی از بلوغ و چاقی)
آلت مخفی با شدت پایین عموماً پی‌آمد آلت پرده‌داری است که در اثر آن بدنه آلت با پوست کیسه بیضه پوشانده می‌شود. سندرم آلت پرده‌دار به حالتی گفته می‌شود که آلت تناسلی اندازه طبیعی دارد اما بخش پایین آن با کیسه بیضه پوشانده شده است و ظاهری شبیه به گردن بوقلمون پیدا کرده و کوتاه‌تر به نظر می‌رسد.

علل

آلت دفن شده علل مختلفی دارد. آلت دفن‌ شده یا مخفی ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. این ناهنجاری بیشتر در میان نوزادان و خردسالان دیده می‌شود.
شایع‌ترین علل آلت مخفی عبارت است از:
- ناهنجاری‌های مادرزادی: رباط‌های اتصال دهنده آلت تناسلی به ساختارهای زیرین ضعیف‌تر از حد طبیعی است.
- چاقی شدید: چربی اضافی اطراف شکم و ناحیه تناسلی آلت را مخفی می‌کند.
- ورم لنفاوی یا لنف ادم: متورم شدن اطراف کیسه بیضه در اثر جمع شدن مایع لنفاوی باعث می‌شود آلت تناسلی زیر بافت دفن شود.

تشخیص
پزشک معمولاً آلت دفن‌ شده را با بررسی چشمی و معاینه بالینی تشخیص می‌دهد و تشخیص این عارضه نیازی به تصویربرداری یا آزمایش ندارد. پزشک مقدار پوست موجود برای عمل ترمیمی ختنه و همچنین محکم بودن اتصال پوست آلت به ساختارهای عمقی‌تر را ارزیابی می‌کند. پزشک زاویه‌ای را بررسی می‌کند که رباط‌های عمقی‌تر آلت را با آن زاویه به بدن متصل می‌کنند.

درمان

درمان آلت دفن شده کودکان و بزرگسالان دشوار است و روش درمان با توجه به علت اصلی دفن شدن آلت انتخاب می‌شود. آلت مخفی نوزادان و کودکان گاهی اوقات به خودی خود اصلاح می‌شود. اگر فرد بزرگسال با مشکل آلت مخفی مواجه شود یا بدشکلی خود به خود برطرف نشود، جراحی باید انجام شود. ازآنجایی که مورد هر بیمار متفاوت با دیگری است، نمی‌توان تمام موارد آلت دفن‌ شده را به یک روش جراحی درمان نمود. پرکاربردترین روش‌های جراحی آلت دفن‌ شده به شرح زیر است:
- برداشتن بافت همبند جای زخم
- قطع کردن رباط متصل کننده استخوان شرمگاهی به پایه آلت
- ساکشن لیپکتومی یا لیپوساکشن: متخصص در این روش پوست و چربی اضافی را از ناحیه شکم خارج می‌کند.
- پانیکولکتومی: برداشتن پوست و بافت چربی اضافی که روی ناحیه تناسلی و یا ران آویزان است.
- اسکوتئونکتومی: برداشتن لایه چربی روی ناحیه شرمگاهی
- پیوند زدن پوست: برای پوشاندن ناحیه‌هایی از آلت که فاقد پوشش دهی پوستی است.
این جراحی سرپایی 60 تا 90 دقیقه طول می‌کشد و انتظار می‌رود نتایج چشمگیری ظرف 3 تا 6 هفته مشاهده شود و آلت زیبایی طبیعی خود را بازیابد. احتمال می‌رود که چسبندگی پوستی ایجاد شود و آلت نتواند آزادانه در پوست حرکت نکند. چسبندگی ناراحت کننده است، اما معمولاً با استعمال منظم کرم استروئیدی درمان می‌شود.
دیگر روش‌های درمان آلت دفن‌ شده عبارت است از:
- دارو: چنانچه آلت دفن‌ شده باعث عفونت کردن ناحیه تناسلی شده باشد، پزشک دارو تجویز می‌کند.
- کاهش وزن: متخصص معمولآً بیماران چاق را تشویق می‌کند تا قبل از جراحی وزن خود را کاهش دهند. اگرچه لاغری به تنهایی مشکل آلت دفن‌ شده را حل نمی‌کند، اما احتمال بروز عوارض را در طول جراحی و پس از آن کاهش می‌دهد. کاهش وزن و مشاوره تغذیه قبل و بعد از جراحی مفید است.
- مشاوره روان‌شناختی: روان شناس و مشاور برای رفع مشکلاتی مانند افسردگی، اختلال جنسی و اعتماد به نفس پایین به بیمار کمک می‌کند.