گاهی اوقات در بند بودن ریسمان خانواده را از بین می‌برد

به گزارش زنان خبر، زندان‌های سراسر کشور پر از زندانیان جرائم عمد و غیرعمدی است، زندانیانی که به هر دلیل کنج زندان‌هایی هستند که میله‌های آن را به نظرم از فرط بی‌روحی و بی‌جانی سرد می‌نامند.

برخی زنان، دختران و نوجوانان حتی مادرانی در بند این میله‌های سرد و بی‌جان هستند که سالیان سال است دور از خانواده در آنجا به سر می‌برند.

خوشبختانه آمار زنان زندانی در کشور نسبت به سایر کشورها بسیار پایین است و این نشان از اصالت و در قید بودن زنان و خانواده‌های ایرانی است.

ولی با این حال می‌توان با همدلی و مهربانی شرایط آزاد سازی بانوانی که به دلایل غیر عمد زندانی هستند را فراهم کرد.

آسیب‌هایی که نبود مادران در خانواده به همسر و فرزندان وارد می‌کند غیرقابل جبران است، آینده دختران جوان و نوجوانی که زندانی هستند شاید به رنگ خاکستری تیره باشد.

۵ خرداد ماه روز نسیم مهر، روز حمایت از خانواده‌های زندانیان می‌تواند بهانه‌ای باشد تا فکر اساسی برای زندانیان و خانواده‌های آنان شود.

خانواده زندانیان در معرض آسیب‌هایی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی ، روحی، روانی و… هستند که انتقال مشکلات آنان به جامعه تبعات بسیار نامطلوبی خواهد داشت؛ گرامی داشتن آنان در ۵ خرداد شاید باعث افزودن درد دیگری به دردهایشان شود بلکه باید ریشه‌ای به مسائل آنان رسیدگی کرد و به یاد داشتن آنان فقط در این روز خلاصه نشود.

می‌توان با آسیب شناسی، برنامه‌ریزی، ارائه راه‌حل‌های تاثیرگذار و اجرای آن بخشی از مشکلات خانواده‌های زندانیان را رفع کرد.

زندانی شدن سرپرست خانوار باعث اختلال در خانواده می‌شود و اعضای خانه با چالش‌های جدی مواجه خواهند شد، برنامه‌ریزی‌های حمایتی از خانواده‌های آنان یکی از راه‌های پیشگیری از افزایش مشکلات آنان است.

گاهی اوقات در بند بودن ریسمان و ریشه خانواده را از بین می‌برد، به طور یقین مشکلات خانواده‌های زندانیان دست کمی از از فرد زندانی ندارد که در این راستا با مهرورزی می‌توان بدون هیچ گونه شعاری آرامش را به آنان هدیه دهیم.

مهدیه خسروی

انتهای متن/*