مقایسه کیا سراتو معمولی با سراتو آپشنال؛ وسوسه ای به نام آپشن برای پرداخت بیشتر!

در هنگام خرید خودرو، این سؤال برای اکثر افراد پیش می آید که آیا مدل پایه اتومبیل را خریداری کنند یا به سراغ گزینه فول آپشن بروند !؟
«خبرماشین» - نویسنده: سلمان امیدبخش - عکس: سید علی موسوی / در هنگام خرید خودرو، این سؤال برای اکثر افراد پیش می آید که آیا مدل پایه اتومبیل را خریداری کنند یا به سراغ گزینه فول آپشن بروند !؟
هر گونه کپی برداری کامل یا بخشی از مطالب این سایت در سایر سایت های اینترنتی، نشریات کاغذی، شبکه های اجتماعی و ... حتی با ذکر منبع ممنوع و فقط با اجازه کتبی از «خبرماشین» بلامانع است. در برخی موارد زمانی که اختلاف قیمتی این دو چندان زیاد نبوده و در ازای پرداخت مبلغ بیشتر، سطح تجهیزاتی مناسب تر و مشخصات فنی مطلوب تر حاصل گردد، میتوان گفت که چنین خریدی ارزش داشته و مقرون به صرفه است. اما هنگامی که این توازن برقرار نباشد، مصرف کننده مدام به بررسی آپشن ها و مقایسه قیمت دو مدل پرداخته و ذهنش درگیر خواهد شد و وقتی با برندی خارجی که در داخل کشور مونتاژ می شود سر و کار داریم، این مورد بیشتر نمود پیدا خواهد کرد. در بازه قیمتی حدود ۹۵ تا ۱۱۰ میلیون تومان، سوژه مناسبی وجود داشته که خریداران سؤالات زیادی را درخصوص آن مطرح کرده و به سؤال ابتدای مقدمه هم کاملاً ارتباط دارد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خبرماشین» به نقل از «مجله ماشین»؛ نسل دوم کیا سراتو که در کشورمان در سال ۱۳۸۸ عرضه شد، از یک طراحی روان بهره میبرد و مثل مزدا ۳ از احجام و پفهای زیاد بدنه برخوردار نبود و مورد استقبال خوبی قرار گرفت. پس از چند سال خودروساز وطنی تصمیم بهعقد قرارداد جهت مونتاژ آن گرفت، البته نه در نمونه ۲۰۱۷، بلکه همان مدل ۲۰۰۸! چنین سیاست نادرستی که بعضاً با برنامهریزیهای غلط و تأخیر زیاد همراه میشود، در نهایت آنچه را که به دست مصرفکننده رساند، چیزی نبود که از هر نظر کامل و معقول باشد، ولی باز هم به دلیل تصویر ذهنی این مدل و برند آن و البته بازار کم تنوع، مصرف کننده به آن روی خوش نشان داد. پس از مدتی، مونتاژکار وطنی تصمیم به ارائه نمونهای با آپشنهای بیشتر گرفت تا علاوه بر جذب خریداران بیشتر، سراتو همچنان در کورس رقابت با رقیبان سالخورده باقی بماند.
تصمیم بر آن شد که برای آنکه ببینیم وجود تجهیزات بیشتر تا چه میزان بر ذهنیت و رضایتمندی مشتری تأثیرگذار است، ابتدا نمونه معمولی را مورد آزمایش قرار دهیم. داخل کابین و کیفیت ادوات با سراتو وارداتی قابل مقایسه نیست و افت کیفی در این بخش به چشم میخورد. از طرفی، اربگهای جانبی حذف شده و تنها دایره و بخش قرارگیری آنها روی ستون قابل مشاهده است که توی ذوق میزند و کیفیت مونتاژ چندان بالا نیست، با این حال، فضای کابین نسبتاً بزرگ بوده و سرنشینان احساس راحتی میکنند.
با سوئیچ پیشرانه را روشن کرده و دسته دنده نسبتاً سفت آن را به حالت راندن هدایت میکنیم. شتابگیری مناسب و روان اتومبیل نظرتان را جلب خواهد کرد، اما کیفیت سواری کمی خشک است که شاید بخشی از آن به نوع تایر مربوط باشد و بقیه هم به ذات سراتو، چون صدای برخورد آن با سطح مسیر به داخل منتقل میشود. فرمان تقریباً تو دست بوده و سعی در جذب ضربات ریز و درشت خیابان دارد. اما در این بین میتوان به وجود سر و صدای کم از قسمت عقب کابین و تا حدود بالای داشبورد اشاره داشت. سراتو در معکوسگیریها کمی کند و سنگین عمل میکند، البته این مورد با سود بردن از حالت تعویض دستی بهبود مییابد، ولی میتوان گفت که در اکثر مواقع عملکرد جعبه دنده و پیشرانه رضایتبخش است.
پشت فرمان این مدل تسلط مناسبی به زوایای خودرو دارید و در یک کلام رانندگی راحتی را تجربه میکنید. ترمزها عملکرد چندان درخشانی ندارند که اینجا هم نوع تایر استفاده شده به چشم میآید، هر چند از سراتویی با ترمزهای کاسهای در عقب و عملکرد نرم پدال مربوطه انتظاری بیشتر از این نداریم و نمونههای وارداتی توان ایستایی به مراتب بهتری را ارائه میدهند. میانگین عملکرد فنی خودرو متعادل بوده و اگر هم با هندلینگ آن که تا حدودی سنگین اما مطلوب احساس میشود، کنار بیایید؛ این کیای منطقی را جهت راندن در شهر و جاده گزینهای مناسب خواهید یافت. اما عدم وجود سامانه کنترل پایداری نکتهای قابل تامل است.
زمان عکسبرداری فرصت خوبی بود برای بررسی سطح تجهیزاتی و آپشنهای این دو مدل. بلافاصله به سراغ نمونه کاملتر رفته و برتریهای آن را بدین صورت بیان میکنیم: وجود سیستم ورود بدون کلید و استارت دکمهای، صندلیهای چرمی، پدالهای تعویض دنده روی فرمان، سانروف و تمام. خبری از تعداد اربگ بیشتر و اضافه شدن سامانه کنترل پایداری به آن نیست! در حین بررسی بخشهای مختلف سراتوها، در این فکر بودیم که آیا پرداختن بیشتر برای کسب آپشن بیشتر ارزشش را دارد یا خیر!؟ بهتر است با وجود مشخصات فنی یکسان، نمونه آپشنال را هم مورد ارزیابی فنی قرار داده تا ببینیم که در این حین موردی ما را وسوسه خواهد کرد که بیشتر بپردازیم یا خیر!
ورود بدون کلید و فشار روی پدال ترمز و دکمه استارت، اولین وسوسه! چشممان به سانروف افتاد و دومین گزینه را هم به لیست وسوسه اضافه کردیم. اتوبان تقریباً خلوت است، زمان معکوس دادن به جعبه دنده و شتابگیری است، پدالهای روی فرمان هم سومین هیجان آپشنالی را به ما تقدیم میکنند. اینکه با دسته دنده به تعویض دستی اقدام کنیم یا از روی فرمان، حداقل از لحاظ عملکردی تفاوتی ندارد، اما همین مورد بر ذهن تأثیرگذار است. شاید به این دلیل که انرژی کمتری صرف کرده و با تسلط بیشتری این کار را انجام میدهید. به این موارد کروز کنترل، سیستم ناوبری، نورپردازی قرمز رنگ نشان دهندهها و صندلیهای چرمی را هم باید اضافه کنیم، اما جالب اینجاست که رودریها هنوز جنس پارچهای خود را حفظ کردهاند که چندان مناسب نیست.
در اینجا سؤالی پیش میآید که کدام مدل را انتخاب کنیم؟ سراتو اکنون برچسب یک خودروی مونتاژ داخل را بر پیشانی خود میبیند و تفاوت این نمونه با مدلهای وارداتی هم نسل خود نسبتاً زیاد است. به عنوان مثال، کیفیت رنگ آن همانند اتومبیلهای ۵۰ میلیون تومانی داخلی است و حتی روان بودن خودرو و کیفیت ترمزگیری هم به پای نمونههای وارداتی آن سالها نمیرسد. مضاف بر اینکه، نسل نو مدل مورد اشاره در سال ۲۰۱۴ به کشور راه پیدا کرده و سال گذشته گونه فیس لیفت آن هم عرضه شد.
درست است که میگوییم مونتاژ داخل، اما حداقل انتظار بر این است که وقتی این موضوع عنوان میشود، قیمت تا حد و اندازههای یک مدل تولید داخل کاهش یابد و نه اینکه اختلاف قیمت آن با نسل نو چندان قابل توجه و منطقی نباشد. موردی که در شمارههای پیشین «مجله ماشین» هم به آن اشاره کردیم. شاید اگر خودروساز وطنی مدل ۲۰۱۴ یا ۲۰۱۷ را با قیمتگذاری صحیح و منطقی به جای نمونه ۲۰۰۸ مونتاژ میکرد، استقبال بیشتری از سراتو میشد و نیازی نبود که گزینه آپشنال وارد کارزار شود. اما اکنون این اتفاق نیفتاده و برای تصاحب سطح تجهیزاتی بیشتر باید حدود ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومان دیگر هم هزینه کنید که در چنین بازه قیمتی، این اختلاف زیاد است و لزوماً منطقی نخواهد بود.
کیا سراتو مونتاژ داخل، باتوجه به مشخصات فنی مطلوب و رضایتبخش، کابین و فضای بار جادار، سهولت در رانندگی و سطح کافی تجهیزات در نمونه آپشنال و پیشرانه ۲ لیتری، میتواند انتخابی تقریباً مناسب در رده قیمتی خود به عنوان یک خودرو صفر کیلومتر محسوب شود، به شرط آنکه نخواهید به سراغ مدلهای کارکرده دیگر برندها و یا صفرکیلومترهای ارزان قیمتتر بروید. مضاف بر این که وجود دو نوع پیشرانه و امکان انتخاب گزینه آپشنال یا بدون آپشن قیمت آن را در گستره وسیعتری قرار داده، ولی با این وجود، سراتو با توجه به کیفیت مونتاژ و سال ساخت، قیمتی گران و غیرمنطقی دارد.
مشخصات فنی کیا سراتو مدل ۱۳۹۶
تعداد سیلندر/ نوع پیشرانه | ۴/ خطی |
حجم پیشرانه (سیسی) | ۱۹۹۸ |
حداکثر قدرت (اسببخار/دور در دقیقه) | ۶۲۰۰/۱۵۶ |
حداکثر گشتاور (نیوتنمتر/دور در دقیقه) | ۴۳۰۰/۱۹۴ |
وزن خالص (کیلوگرم) | ۱۲۹۳ |
شتاب صفر تا ۱۰۰ (ثانیه) | ۵/۱۰ |
حداکثر سرعت (کیلومتر بر ساعت) | ۱۹۰ |
نوع جعبه دنده | ۶ سرعته تیپ ترونیک |
طول×عرض×ارتفاع (میلیمتر) | ۱۴۶۰×۱۷۷۵×۴۵۳۰ |
فاصله محوری (میلیمتر) | ۲۶۴۹ |
وضعیت انتقال قدرت | چرخهای جلو |
ابعاد لاستیکها جلو-عقب | ۲۰۵/۵۵R۱۶ |
حجم مخزن سوخت (لیتر) | ۵۲ |
مصرف سوخت ترکیبی (لیتر) | ۷/۷ |
حدود قیمت (میلیون تومان) | ۱۱۰-۹۶ |