به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ «حسین کنعانی مقدم»، فعال سیاسی اصولگرا، درباره ریشه اعتراضات اخیر در کشور در گفتگو با برنا گفت: «در شرایط کنونی کشور که سایه تحریم بالای سر ماست، هیچ جناحی چه اصلاح‌طلب و چه اصولگرا و هر جریانی نباید از نارضایتی اقتصادی استفاده سیاسی کند. همه باید از دولت حمایت کنند که بتواند اوضاع را کنترل کند و هرکس به تنور حوادث بدمد تیشه به ریشه نظام زده و کل کشور به خطر می‌افتد. عوامل داخلی نارضایتی به کنار، اما این امواج اخیر از خارج از کشور هدایت می‌شوند و همه باید مراقب باشند در این دام نیفتند.

وی افزود: دولت، مخالفان دولت، احزاب و جناح‌ها باید حساب مسائل سیاسی را از امور اقتصادی جدا کنند. در همین مسئله بازار و شلوغی‌ها به نظر می‌رسد آنهایی که در اعتراضات شرکت ‌کردند بازاری نیستند؛ هرچند نمی‌توان منکر نارضایتی بازاریان از وضع اقتصادی شد. اما این اعتراضات و آشوب چند روز اخیر در بازار نه کار بازاریان که محصول دست پنهان دلالانی است که از آشوب سود می‌برند؛ باید با اینها مقابله شود.»

کنعانی مقدم ادامه داد: «ابتدا باید این را بپذیریم که خوشمان بیاید یا نه، اقتصاد ما بیمار است و باید درمان شود. این مسئله باید جا بیفتد تا به سمت درمان برویم. در شرایط فعلی نیز برای درمان اقتصاد ایران راهی جز اقتصاد مقاومتی نیست.

وی افزود: اقتصاد ایران دچار دیابت شده است؛ نقدینگی مانند قند در رگ‌های بدنه اقتصاد کشور فوران کرده و برای درمان آن هم مانند راه‌های درمان دیابت سه حالت متصور شد، یا کاهش هزینه‌ها و ریاضت اقتصادی که میزان قند (نقدینگی) ورودی را کاهش دهد، یا فعال شدن بیش از پیش چرخه تولید که این نقدینگی اضافه را جذب کند و مانند قند بسوزاند؛ و یا تزریق انسولین که همان جذب سرمایه‌های خارجی است و آن هم راهکار موقت است و در نهایت تبعات دارد.»

این فعال سیاسی اصولگرا درباره راهکارهای پیشنهادی به دولت برای کنترل تبعات تحریم‌ها گفت: «در حال حاضر میزان نقدینگی در کشور بسیار زیاد است؛ حدود 20 تا 30 میلیارد دلار پول دست مردم است. از سوی دیگر عده‌ای از فعالان اقتصادی که دارای سرمایه‌های کلان هستند به دلیل بی‌اعتمادی و ترس و شرایط روانی بازار، منابع خود را تبدیل به ارز و پنهان کرده‌اند.

کنعانی مقدم ادامه داد: راهکار عاجل دولت برای کنترل شرایط کنونی می‌تواند این باشد که با اعتمادسازی این سرمایه‌ها را جذب کند. حتی طلایی که در دست مردم است را هم با جلب اعتماد مردم می‌توان جذب کرد. به این وسیله می‌شود تحریم‌ها و اثر آن را شکست. نارضایتی مردم به دلیل کاهش پول ملی است. دولت باید از پرداختن به کارهای غیر ضروری خود‌داری کند و منابع خود را بهینه مصرف کند.»

وی گفت: «یک زمانی به مردم پیشنهاد دادند بیایید منابع ارزی خود را به بانک‌ها بسپرید و سود آن را دریافت کنید؛ اما بعد گفتند به ریال محاسبه و پرداخت می‌کنیم. خب این کارها حتی اگر دلایل و محدودیت‌هایی بر سر اجرای آن پیش بیاید، اعتماد را از بین می‌برد. اگر اعتماد سازی شود جذب این میزان ارز در دست مردم می‌تواند راهگشا باشد. حتی جذب طلایی که در دست مردم است از راه انتشار اوراق طلا از سوی بانک‌ها و پرداخت سود میسر است.»

این فعال سیاسی اصولگرا درباره نقش احزاب در کمک به حل مسائل کشور گفت: «احزاب باید به کمک دولت بیایند. متاسفانه در ایران کار احزاب یا لاپوشانی و توجیه اقدامات است یا تخریب. در نبود احزاب واقعی با عملکرد درست که بتوانند پل میان افکار عمومی و تصمیم‌سازان شوند دولت‌ها گاه به هیچ کس پاسخگو نیستند. یک عده‌ای که هشت سال در رأس امور بودند و بیشترین درآمد نفت تاریخ ایران را داشتند الان که در دولت حضور ندارند، هم پاسخگو نیستند و به جای آن ژست اپوزیسیون می‌گیرند. این نقص عرصه سیاست در ایران و کم کاری احزاب است. احزاب به جای آنکه خودشان را کنار بکشند و برای خوش‌آمد هوادارانشان به انتقاد صرف روی بیاورند، به تدوین برنامه و ارائه راهکار به دولت روی بیاورند.