رئیس فدراسیون کشتی در پاسخ به این پرسش که اگر اتفاقی برای این رشته بیفتد مقصر کیست؟ گفت: برخی مسئولان جواب سنگینی در تاریخ خواهند داد. شک ندارم مردم آنها را فراموش نمی‌کنند.

به گزارش مهر، سکاندار پرافتخارترین ورزش ایران در میادین جهانی و المپیک در آستانه حضور کاروان کشتی ایران در بازیهای آسیایی روزهای سخت و پرالتهابی را پشت سر می گذارد. روزهایی که تیم های کشتی آزاد و فرنگی رده های مختلف برای حضور در میادین بین المللی در حال آماده سازی و تجهیز هستند و فدراسیون کشتی نیز باید باید با انبوهی از مشکلات داخلی و خارجی، زمینه ساز امکانات لازم باشد.

در همین راستا طی گفتگویی تفصیلی با رسول خادم، پای صحبت رئیس فدراسیون کشتی نشستیم تا از آخرین اتفاقات و واقعیات جاری ورزش اول کشورمان بیشتر آگاه شویم. متن این گفتگو را در ادامه می خوانید:

* انتخاب نفرات اعزامی به بازیهای آسیایی با انتقادات مختلفی همراه بود، آیا در گزینش این نفرات مشکلی وجود داشت؟

- شوراهای فنی بعد از مسابقات انتخابی تیم‌های ملی جلسه گذاشتند و تعدادی از نفرات برتر و واجد شرایط کشتی آزاد و فرنگی برای حضور اردوهای آماده سازی بازیهای آسیایی و رقابتهای جهانی مشخص شدند تا کادرهای فنی در وهله اول روی آنها کار کنند. البته این مساله به منزله انتخاب آنها نبود و تا قبل از انتخاب نهایی مشخص نشد که به کدام مسابقات اعزام می شوند.

* یعنی تنها ملاک انتخاب همین بود؟

- البته این روند موارد دیگری هم داشت و آزاد و فرنگی‌کاران اردونشین به یک سری تورنمنت های بین المللی اعزام شدند. فرآیند انتخابی تیم های ملی امسال صرفا مبتنی بر برتری در مسابقات انتخابی تیم ملی نیست، بلکه از بین نفراتی که در اوزان مختلف نتایج برتر را بدست آوردند، کسانی که کارنامه خارجی بهتری داشته باشند انتخاب می شوند. امکان دارد این کشتی گیر نفر سوم وزن خود باشد. آنچه مسلم است این کشتی گیران مسیر فرآیند را طی کرده ولو اینکه در مسابقه با حریف داخلی خود شکست خورده باشند، اما در کارنامه خارجی جزو نفراتی محسوب می شوند که دارای کلاس جهانی هستند و عملکرد خوبی دارند.

* پس عملکرد خارجی کشتی گیران بسیار مهمتر است؟

- ما در طول تاریخ کشتی ایران، قهرمانان زیادی داشتیم که در داخل کشور برترین های وزن خود بودند اما هیچگاه روحیه حضور و رقابت در مسابقات بین المللی را نداشتند. در واقع به لحاظ فنی هم صاحب کلاس جهانی هم نشدند و نمی توانستند در مسابقات جهانی، بازی های آسیایی والمپیک کشتی بگیرند، اما در داخل کشور تمامی حریفان داخلی خود را شکست می دادند ولی در برابر رقبای خارجی به شدت از نظر فنی و روانی دچار افت می شدند. با توجه به این مسایل نفرات منتخب کشتی فرنگی ما به تورنمنت هایی در مجارستان، گرجستان و وهبی امره ترکیه رفتند و کادر فنی از آنها ارزیابی خوبی به عمل آورد و در کشتی آزاد هم اعزام به تورنمنت های گرجستان و ترکیه را داشتیم و نفرات مورد نظر برای بازیهای آسیایی ارزیابی شدند.

* مطمئنا فدراسیون برای اجرای این فرایند خیلی هزینه داده؟

- بله؛ دقیقا. ما سالهای سال هیچ ساختار مشخصی برای پوشیدن لباس تیم ملی نداشتیم و کشتی گیران به انواع مختلف نظرات و شیوه ها به تیم ملی می رسیدند. برگزاری انتخابی هم سلیقه ای بود و کشتی گیرانی هم که مجاز به حضور در این مسابقات بودند، بر اساس دعوت کادر فنی وقت در رقابتها شرکت می کردند. در نهایت هم اگر انتخابی برگزار می شد ، بعضا الزامی به حضور همگان نبود. نتیجه حاصله هم هیچ ملاک و مبنایی برای انتخاب نبود و در بسیاری از مواقع تیم از نفرات دیگری که اصلا در انتخابی تیم ملی شرکت نکرده بودند ، تشکیل می شد. اما فرآیند انتخابی فعلی بسیاری از مسایل را در سالهای اخیر روشن کرد، هر چند که در برخی موارد نتوانست صد درصد در آن چارچوب که می خواست حرکت کند. البته این موضوع در کشتی فرنگی سخت تر بود و استفاده از ظرفیت‌های فرآیند انتخابی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی خیلی دیرتر شکل گرفت.

* ماحصل اجرای این تصمیم پرانتقاد و مشکل ساز چه بود؟

- این فرآیند تعریف شد تا نقطه امیدی باشد برای تمامی کشتی گیران شهرستان‌ها و روستاها باشد تا بتوانند از این فرصت استفاده کنند. این نفرات همان هایی بودند که از دل رقابتهای انتخابی تیم ملی بیرون آمدند و بسیاری از کارشناسان بر این باور بودند که نمی توانند در تیم ملی آن بازده مورد نظر را داشته باشند، اما اتفاقا بسیاری از آنها عملکرد خوبی هم در اکثر مسابقات داشتند. مثلا ما در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ کشتی آزاد با همین نفرات انتخابی تیم ملی قهرمان شدیم، در جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ نایب قهرمان شدیم و در المپیک هم نایب قهرمان شدیم. در جهانی ۲۰۱۷ هم نتیجه نگرفتیم اما مسیر ما همین مسیر بود. مسیری که ما طی کردیم روز به روز چکش خورد و نهایتا اکثر کارشناسان به این نتیجه رسیدند که ما باید پای انتخابی تیم ملی بایستیم، اما صرفا نمی توانیم بر مبنای انتخابی تیم ملی نفرات شاخص را انتخاب کنیم چرا که برخی کشتی گیران مرد مبارزه با رقبای داخلی هستند. اگر این را از کشتی ایران بگیریم و صرفا کار گلخانه ای بکنیم شاید بطور مقطعی نتیجه بگیریم اما در دراز مدت به سرانجام نمی رسیم. البته ما در بحث رقابت های عمومی بحث گلخانه ای را هم دنبال می کنیم.

* نفرات اعزامی به بازیهای آسیای چقدر شانس حضور در رقابتهای جهانی را هم دارند؟

- به هر حال ملی پوشان کشتی آزاد و فرنگی با توجه به همین فرآیند برای بازیهای آسیایی انتخاب شدند، اما هیچ الزامی نیست که نفرات اعزامی به بازیهای آسیایی به رقابتهای جهانی هم بروند. ما بعد از بازیهای آسیایی مجدد مسیر فرآیند انتخابی تیم ملی را در اوزانی که تردید و ابهام داریم با اعزام به تورنمنت های بین المللی ادامه خواهیم داد. البته ممکن است نفراتی که در بازیهای آسیایی به میدان رفتند برای رقابتهای جهانی هم انتخاب شوند که این مساله با توجه به عملکرد و کارنامه خارجی آنها صورت می گیرد.

* بحث مبارزه با حریفان رژیم اشغالگر قدس به کجا رسید؟

- متاسفانه افرادی که باید ورود کنند و جلو بیایند، سکوت کردند. خوشبختانه مردم با دقت در حال رصد نمودن این موضوع هستند و این مسئله واکنش عمومی و سراسری را در پیگیری مظلومیت کشتی به همراه داشته است. خانواده کشتی بر این باورند که همه رجال سیاسی مسئول در این خصوص، کشتی را رها کرده اند و کشتی گیران و مربیان در این مورد تنها و بدون حامی هستند. ما فقط دستگاه دیپلماسی خواستیم که برای دفاع از قهرمانان ملی کشتی ایران تیمی تشکیل دهند و با کمیته بین المللی المپیک وارد مذاکره شوند.

چراکه می دیدیم رفتار کمیته بین المللی المپیک به یکباره تغییر کرده و محرومیتهای سنگین بدلیل عدم رویارویی با اسراییل برای قهرمانان ما در نظر گرفته است. ارزیابی ما این بود که ورود فوری ما می توانست این موضوع را تعدیل کند. این بحث فراتر از توان کمیته ملی المپیک ایران و وزارت ورزش است. ما هر کاری می توانستیم در حد توان خود انجام دادیم و موضوع را بصورت غیر علنی و سپس علنی به گوش همه آنهایی که باید برسانیم ، رساندیم. اما دستگاه های مسئول در این مدت هیچ پاسخی به ما ندادند. مطمئنا سکوت و کنار نشستن آقایان، سکوت پرهزینه ای است.

* دلیل این سکوت و بی توجهی چیست؟

- گویا آقایان بر این باورند که اگر هر اتفاقی برای کشتی بیافتد، پای افراد دیگری به جز خانواده کشتی در میان نیست، ولی این طرز فکر اشتباه و ناخوشایند است. متاسفانه با ادامه این روند و رفتار، کشتی که اسباب دلخوشی و کسب افتخار در جامعه ایران است بیشترین ضربه را می خورد. کشتی از هر طرف در فشار است. مطمئنا رفتار این چنینی از سوی رجال مسئول با مجموعه کشتی از نظر اجتماعی به سود جامعه ما نیست. امروز هیچ چیزی جز ورزش نمی تواند کارکرد نشاط و امید را در جامعه داشته باشد و کشتی در این زمینه از پرچمداران است.

* پیش از مصاحبه از میثم نصیری یاد کردید؛ خداحافظی او به اتفاقات اخیر چه ارتباطی دارد؟

- رجال سیاسی مسئول در این خصوص باید از میثم نصیری درس بگیرند که در پاسخ به چرایی خداحافظی اش از تیم ملی می گوید درست نیست از بیت المال برایش هزینه شود و نتیجه ای که باید برای مردم و کشورش بدست بیاورد را کسب نکند. می‌گوید شرمنده مردم می شوم. او معتقد است این هزینه ای که در اردوها برایش میشود از بیت المال است و اگر نمی تواند در ازای این هزینه ها و سرمایه ها نتیجه بگیرد ، باید برود و فرصت را به فرد دیگری دهد. الگوی اقشار و بچه های محروم و کم درآمد جامعه ما که بنا به اعلام مراجع رسمی کشور، نزدیک به یازده میلیون نفر حاشیه نشین دارد و سی میلیون و نیم بیکار واجد شرایط کار، همین امثال میثم نصیری ها هستند که خودش به رغم کارگری در مغازه قصابی، نگران بیت المال است. نه آن کسانی که بیت المال را سهم المال خود می دانند. وجود این قهرمانان در خانواده کشتی، افتخار کشتی است.

* در این شرایط حساس دلیل استعفای شما از هیات رئیسه اتحادیه جهانی کشتی و از دست دادن این کرسی ارزشمند جه بود؟

- بود و نبود من در هیات رئیسه در این شرایط هیچ فرقی نمی کرد. زمانی کرسی بین المللی برای یک کشور سازنده و موثر است که از سوی متولیان داخلی حمایت شود. طبیعتا صرف حضور یک نفر از یک کشور، در یک مجمع بین المللی، آنهم بدون هر گونه اختیار و حمایت، خیری ندارد. هدف اصلی از حضور نماینده در مجمع بین المللی این است که بتواند برای کشورش مثمرثمر باشد. وقتی ورزش ملی کشور، کشتی و سرنوشت آن برای مسئولان ما اهمیتی ندارد، چگونه باید در هیات رئیسه اتحادیه جهانی نشست و رای محرومیت کشتی را دید.

نماینده ایران وقتی در کشتی جهان کارایی دارد که کشتی مورد حمایت نظام مدیریتی کشور باشد. زمانی که این موضوع اهمیتی برای آقایان ندارد چه دلیلی دارد در اتحادیه جهانی کشتی ماند و زبان و دست بسته شاهد تعلیق و محرومیت کشتی بود. حضور من در اتحادیه فقط و فقط برای رشد و اعتلای کشتی بود و هیچ انگیزه و هدف شخصی نداشتم که بخواهم به هر قیمتی در سیستم مدیریتی کشتی جهان بمانم.

* این تصمیم به معنای عقب‌نشینی و دست کشیدن از تلاش نبود؟

- هیچ جرمی بالاتر از کار کردن نیست! انگار این بزرگترین جرم است که یک مجموعه مدیریتی، فارغ از درست و غلط بودن برنامه هایش، بخواهد و یا بتواند کار کند. آن وقت است که بلافاصله همه به سراغ او می آیند تا مانع شوند، چرا که کار کردن آن مجموعه ولو بی‌ربط، باعث حذف منافع آنها می شود. من وظیفه دارم تا جایی که توان محدودم اجازه می دهد در کنار کشتی بایستم. مثل تمام اعضای خانواده کشتی که در روزگار سخت چندماه گذشته، خودشان در کنار خودشان ایستادند و از خودشان حمایت کردند. مطمئنا علت اصلی اینکه کشتی هنوز در این فراز و نشیب ها سر پا ایستاده است، ایستادگی اهالی کشتی در کنار یکدیگر است. عاملی که خیلی ها تلاش می کنند آنرا بشکنند.

* با این شرایط آینده کشتی ایران در عرصه بین المللی را چگونه ارزیابی می کنید؟

- تهدید کشتی ایران توسط کمیته بین المللی المپیک باعث شد رقبای ما در اتحادیه جهانی با شدت و جدیت زیادی پیگیر این موضوع باشند تا ما را به عنوان یک رقیب از میدان خارج کنند. مثل اتفاقی که در وزنه برداری جهان افتاد و بسیاری از مدعیان و رقبا از میدان محو شدند. طبیعتا خارج شدن ایران از گردونه مدیریتی و بین المللی هم توسط رقبای ما پیگیری می شود و با هر بهانه و دلیلی که بتواند چنین مشکلاتی را برای ایران رقم بزند از چشم آنها پنهان نمی ماند.

* پیش بینی شما از رقابتهای جهانی مجارستان چیست؟

- همواره یک سری فراز و نشیب هایی در ورزش قهرمانی وجود دارد که بعضا برخی ناخوشایند بوده و هیچ تضمینی برای این واقعیات نیست، اما معتقدم با توجه به ظرفیت هایی که در کشتی آزاد داریم بچه های ما بتوانند با برنامه ریزی و تلاش بیشتر به همان جایگاه واقعی خود بازگردند. امیدوارم ملی پوشان به همان انسجام و توان روحی و روانی برسند تا بتوانیم دوباره در کورس قهرمانی بمانیم و جایگاه همیشگی خود بر روی سکوی جهانی را حفظ کنیم. متاسفانه ما آنقدر برای جلوگیری از آسیب‌های داخلی و برطرف کردن مشکلات متفرقه و جانبی کشتی انرژی صرف می کنیم، که دیگر برای انجام بسیاری از امور جاری و اصلی کشتی زمان و توان و رمقی باقی نمی ماند!

* و اما پیش بینی مدالی شما از نتایج بازیهای آسیایی؟

- ما در دوره قبلی بازیهای آسیایی در ۱۴ وزن ۶ مدال طلا گرفتیم. در این دوره از بازیها دو وزن کاهش یافته و باید در ۱۲ وزن به میدان برویم. همچنین با توجه به شرایط تیمی و اینکه در سالهای اخیر کشتی گیران خوبی از روسیه و گرجستان جذب کشورهای مختلف آسیای میانه شده اند وعملکرد خوبی به ویژه در اوزان پُرامید ما از نظر کسب مدال داشته اند، پیش بینی می کنم چهار مدال طلا، یعنی دو مدال در کشتی آزاد و دو مدال در کشتی فرنگی کسب کنیم.

* برگزاری لیگ کشتی کلاسیک بانوان هم واکنش‌های فراوانی داشت، نظرتان در مورد آینده این رشته چیست؟

- استقبال مردم به ویژه بانوان از این اتفاق بسیار بالاتر و بیشتر از انتظارات ما بود. کشتی از نظر فرهنگی در بین بانوان ایران طرفداران فراوانی دارد و واقعا مورد توجه است. خوشبختانه ظرفیت ها و پتانسیل های خوبی داریم. معتقدم این رشته ظرفیت این را دارد که اگر مورد حمایت های اقتصادی و فرهنگی خوبی قرار گیرد ظرف چند سال آینده بتواند شانه به شانه کشتی آزاد بانوان در دنیا حرکت کند. شاید در ابتدا گمان شود لباس و پوشش این شیوه از کشتی بانوان بازدارنده است، اما قوانین خوب و سهل تر و همچنین سرعت بالای کشتی بانوان، توانسته جذابیت آن را بالا ببرد. همچنین به دلیل اینکه تعداد اوزان کشتی بانوان در دنیا در المپیک‌ها برابر با کشتی‌ مردان نیست، اتحادیه جهانی هم تحت فشار است تا رشته دیگری در زمینه کشتی بانوان به رشته‌های المپیکی کشتی بانوان اضافه کند.

* با تمام این مشکلات و اتفاقات هنوز به آینده امیدوارید؟

- واقعا امیدوارم زمان، بسیاری از موضوعات و معضلات کشتی به عنوان ورزش ملی ایران را حل کند. بار کشتی که امروز بر دوش کشتی است، خیلی سنگین تر از ابزارهایی است که در اختیار دارد. واقعا نمی دانم کشتی ایران تا کی می تواند این فشار را تحمل کند؟ خیلی وقت ها ترجیح می دهم موضوعات را بیشتر از این بازگو نکنم، به دلیل اینکه خانواده‌ای که زحمت می کشند برای مردم کشورشان افتخار و شادی ایجاد کنند، بتوانند با انگیزه کار کنند. بهتر است در بسیاری موارد سکوت کرد تا همین حداقل انگیزه های باقی مانده در کشتی فدای بی مهری‌ها نشود.

* آیا ادامه این وضعیت ممکن است در تصمیم شما برای ادامه کار تاثیر بگذارد؟

- من بعد از استعفا از فدراسیون کشتی، هیچ تصمیم و برنامه ای برای بازگشت به کشتی نداشتم، اما با توجه به اتفاقاتی که افتاد و همچنین ایستادگی اعضای مجمع فدراسیون کشتی که نماینده خانواده کشتی هستند تا جایی که توان داشته باشم در کنار کشتی خواهم بود. البته تاکید می کنم تا جایی که توان داشته باشم. من واقعا نمی دانم چه اتفاقی برای کشتی خواهد افتاد. واقعا نمی دانم.

* لحن صحبت شما نوعی ناامیدی و ابهام القا می کند!

- فارغ از مسایل و مشکلات بین المللی حتی در بحث داخلی هم با چنگ و دندان کار را پیش می بریم ولی مطمئنم خیلی از ارزش های اخلاقی که در خیلی از بخش ها در نظام مدیریتی و حتی اجتماعی کشورمان دیده نمی شود، هنوز در خانواده کشتی وجود دارد. ما قهرمانان و بزرگانی داریم که فراتر از دغدغه شخصی ، دغدغه مردم و خانواده کشتی را دارند و از خودشان هزینه می کنند تا در کنار مردم بودنشان حفظ شود. بزرگترین ویژگی کشتی این است که گم نمی شود و همواره در کنار مردم است. بزرگان و قهرمانان کشتی هیچگاه نایاب و کمیاب نمی شوند، چون ریشه در طبقات عام و محروم مردم دارند و این یک ویژگی تاریخی کشتی است. قهرمانان ملی کشتی از مردم جدا نیستند و همه تلاش ما این است تا این ارتباط حفظ و بیشتر شود و برای کشتی بماند.جامعه ما امروز بیش از هر چیزی به این مسایل نیاز دارد.

* لطفا صریح پاسخ دهید؛ اگر اتفاق بدی برای کشتی ایران بیافتد، مقصر اصلی کیست؟

- مقصر اصلی همه آن کسانی هستند که تصمیم گیر این اتفاق بد بودند و از کوچکترین کمکی به کشتی دریغ کردند. در حالیکه کشتی در تمامی شرایط برای کسب افتخار برای کشور و مردم از هیچ چیز فروگذار نکرد. امروز هم در این شرایط سخت کشتی ایستاده و به مسیر خود ادامه می دهد. من مطمئنم که شاید این افراد، جواب مقطعی بدهند و در هنگام اتفاقات بد با تکیه بر تدبیر و سیاست دست نیافتنی باشند، اما جواب سنگینی در تاریخ خواهند دید. شک ندارم مردم آنها را فراموش نمی کنند و از آنها نمی گذرند. مردم آگاهانه همه چیز را دنبال می کنند و این موضوع بسیار مهمی است.

علیرضا هنرمنش