ده انیمه‌ برتر (2)

در مطلب قبلی دربارۀ انیمه توضیح دادیم. حالا که با انیمه که در زبان فارسی به آن پویانمایی می‌گویند آشنا شدید، با مجلۀ روزچین همراه باشید و ادامه مطلب را بخوانید تا از ده انیمه‌ برتر بیشتر بدانید.

ده انیمه برتر کدامند؟

باد برمی‌خیزد (The Wind Rises) – هایائو میازاکی، ۲۰۱۳

باد برمی‌خیزد که یک انیمه‌ تاریخی‌ست، احتمالاً برای کسانی که آثار میازاکی را فقط برای عناصر خیالی‌اش دوست دارند بهترین انتخاب نیست. اگرچه این فیلم کیفیت‌های فوق‌العاده‌ خودش را دارد. کمالِ میازاکی در ژانر ماشین‌ها به ویژه ماشین‌های پرنده تجلی می‌یابد.

باد برمی‌خیزد ماجرای جیرو هیروکوشی را بازگو می‌کند. جیرو هیروکوشی طراح جنگده‌های ژاپنی‌ست، اما همان‌طور که از میازاکی انتظار می‌رود این داستان لایه‌های بیشتری دارد. هیروکوشی همانند خود کارگردان اشتیاق شدیدی به ماشین‌های پرنده و مهندسی دارد. همزاد میازاکی در این فیلم ساپرونی است. مهندس ایتالیایی هیروکوشی را به سفرهای خیالی می‌برد و در آنجا درباره‌ آزادی ابدی پرواز و امکان‌های بی‌شمار مهندسی پرواز صحبت می‌کنند.

ساپرونی به این ماشین‌ها به‌عنوان وسیله‌ای برای حمل‌ و نقل نگاه می‌کند، درحالی‌که هیروکوشی سلاح می‌سازد. بنابراین بحث اخلاق جنگ نیز مطرح می‌شود. آیا مهندسانی که این ماشین‌های کشتار را طراحی می‌کنند مسئول هستند یا کسانی که رؤیاهای زیبای این مهندسان را تبدیل به هیولا می‌کنند؟ علی‌رغم این پرسش غم‌انگیز فلسفی، فیلم باد برمی‌خیزد داستانی زیبا درباره‌ اشتیاق و عشق شبحی از ژاپن باستان و ماشین‌های پرنده است.

فرزندان گرگ (Wolf Children) – مامورو هوسودا، ۲۰۱۲

این انیمه‌ مامورو هوسودا داستانی رمانیک درباره‌ دانشجوی دختر جوانی به نام هاناست که عاشق پسری مرموز می‌شود و از قضا او هم عاشق هاناست. معشوق هانا گرگینه است اما در کمال تعجب می‌بینیم که این برای هانا اهمیتی ندارد. فرزندان گرگ بسیار به انیمه‌های شوجو شباهت دارد؛ شوجو به داستان‌های رمانتیکی گفته می‌شود که مخاطبشان زنان جوانند.

این فیلم آن‌قدر ارزش دارد که به تماشایش بنشینیم. وقتی معشوق هانا می‌میرد و او را با دو فرزند تنها می‌گذارد، تلاش هانا برای بزرگ‌کردن این دو کودک تبدیل به چالش اصلی در فیلم می‌شود. به‌سختی می‌توان مشقت‌های زنی تنها را به تماشا نشست، آن‌هم درحالی‌که دو فرزندش به‌سختی می‌توانند ذات حیوانی‌شان را کنترل کنند. بااین‌حال هانا تصمیم می‌گیرد که زندگی‌اش را وقف پرورش کودکانش کند و این کار را مشتاقانه انجام می‌دهد. هوسودا تصویری بسیار غم‌انگیز از این زن تنهای ایثارگر به‌دست می‌دهد، اما در کنار این تماشای تلاش کودکان و مادرشان برای معنابخشیدن به زندگی نیز دلگرم‌کننده است.

پدرخوانده‌های توکیو (Tokyo Godfathers) – ساتوشی کن، ۲۰۰۳

همه‌ آثار ساتوشی کن شگفتی‌ساز نیستند، اما پدرخوانده‌های توکیو چیز دیگری‌ست. می‌توان گفت که این فیلم از دقیقه‌ اول تا به آخر امضای ساتوشی کن را دارد؛ فیلمی که همه‌ علاقه‌مندان به انیمه را شیفته‌ خود می‌کند. پدرخوانده‌های توکیو درباره‌ سه فرد بی‌خانمان است که در خیابان‌های توکیو با یک کودک سرراهی برخورد می‌کنند و تصمیم می‌گیرند مادرش را بیابند.

همانند بیشتر انیمه‌ها که در کلان‌شهری واقعی یا خیالی می‌گذرند، در این انیمه کلان‌شهر به‌صورت غیرانسانی و فضای غیرقابل‌سکونت به تصویر کشیده می‌شود. اگرچه زنجیره‌ای از وقایعی که به خواست این سه شخصیت رخ می‌دهد نشان می‌دهد که حتی در تاریک‌ترین مکان‌ها می‌توان شگفتی آفرید. ترکیب عناصر خیالی و واقعی و درعین‌حال باورپذیر نگه‌داشتن داستان از ویژگی‌های بارز سبک ساتوشی است.

بازیگر هزاره (Millennium Actress) – ساتوشی کن، ۲۰۰۱

در این داستان ساتوشی کن واقعیت و خیال را در هم می‌آمیزد. بازیگر هزاره سفری احساسی به خاطرات شیوکو فوجیوارا است. شیوکو فوجیوارا در این فیلم یک ستاره‌ قدیمی سینماست که بهترین خاطرات زندگی و شغلی‌اش و تاریخ فیلم ژاپن را همزمان با بسته‌شدن استودیوی فیلمش به یاد می‌آورد. برخلاف دیگر فیلم‌های ساتوشی‌ کن، این انیمه ارتباطی با مضامین نیمه‌خودآگاه ندارد و خاطرات بیننده را به تماشای دنیای زنی حساس می‌برد که اسیر تصاویری از معشوق گمشده‌اش است. تلاش این زن برای پیداکردن معشوقش که از جوانی تا سنین پیری‌اش را در برمی‌گیرد در چندین فیلمی که حیات سینمای ژاپن هستند به نمایش گذاشته شده است.

پنج سانتی‌متر در ثانیه (five centimeters per second) – ماکوتو شینکایی، ۲۰۰۷

انیمیشن‌ها دری به دنیای خیالی خدایان و شیاطین مکانیکی می‌گشایند، اما هر انیمه‌ای لزوماً ببیننده را به تماشای دنیایی ورای واقعیت دعوت نمی‌کند. پنج سانتی‌متر در ثانیه در این زمینه بی‌رحم است و به واقعیت می‌چسبد و همین مسئله این انیمه را یکتا و یکه می‌کند. انیمه‌ها اغلب اکشن هستند، درحالی‌که این انیمه بیشتر سعی در ارائه‌ تصاویری دارد که روح‌افزا هستند.

نتیجه‌ این کار مثال خوبی برای زمان تصویر دولوز است. این انیمه به‌جای نشان‌دادن شخصیت‌هایی که سعی دارند موقعیت بهتری ایجاد کنند بر خود زمان تمرکز می‌کند. این انیمه سه حالت ممکن یک موقعیت را در زمان‌های مختلف نشان می‌دهد بدون آنکه راه‌حلی برای آن داشته باشد. اگر نظریه‌ دولوز جامعه‌ پساجنگ واقعی را نشان می‌دهد، پنج‌ سانتی‌متر در ثانیه تصویری از جوانی و ناامیدی بعد از سال ۲۰۰۰ است.

منبع

مطالب زیر را هم بخوانید:
بهترین سریال‌های انیمیشن آمریکایی
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۲)
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۳)
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۴)
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۵)
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۶)
انیمیشن در‌ گذر زمان؛ والت دیزنی (۷)
جدول فیلم‌های پرفروش آخر هفته و معرفی انیمیشن کوکو

این مقاله را در شبکه‌های اجتماعی بازنشر دهید