برگزاری آیین نکوداشت نقال و شاهنامه‌خوان برجسته بروجردی

به گزارش ایکنا از لرستان، آیین نکوداشت و اعطای «درجه یک هنری»به نقال و شاهنامه‌خوان برجسته کشور استاد سیدمصطفی سعیدی بروجردی روز جمعه، ١٦شهریور ماه جاری ساعت 17 تا 19 عصر در تالار عبدالحسین زرین‌کوب اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بروجرد برگزار می‌شود.
این آیین نکوداشت با همکاری وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی، اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بروجرد برگزار می‎شود.

مروری برزندگی استاد سعیدی

مُرشد و استاد نقال و شاهنامه‌خوان برجسته کشور استاد سیدمصطفی سعیدی بروجردی بارها از سوی مراکز و محافل کشوری مورد تقدیر و تجلیل قرار گرفته است.کمیسیون ثبت ملی که هر ساله از طرف سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای ثبت آثار و گنجینه‌های فرهنگی کشور برگزار می‌شود. سال گذشته این کمیسیون نیز در ابتدای اسفندماه با حضور نمایندگانی از استان‌های مختلف طی مراسمی نام مُرشد استاد سیدمصطفی سعیدی را به‌خاطر ٧٠ سال تلاش و خدمت در عرصه نقالی به‌عنوان «گنجینه زنده بشری» در فهرست حاملان میراث فرهنگی ناملموس (نادره‌کاران) ثبت نمود و از ایشان تجلیل به‌عمل آورد .

استاد سعیدی ملقب به حنجره ارغوانی

استاد سیدمصطفی سعیدی معروف به آسید مصطفی و ملقب به حنجره ارغوانی آخرین بازمانده از نسل نقالان قدیم ایران در سه سالگی مادرش را از دست داد.
وی کودکی و نوجوانی خود را در محله امامزاده قاسم بروجرد گذارنده با تمام علاقه‌ای که به کسب علم و خواندن و نوشتن داشت ولی به‌دلیل سختی زندگی توانست به هر طریق خواندن و نوشتن را بیاموزد، در نُه سالگی پدرش او را به دست استادی به نام سید مهدی صفوی‌پور سپرد. مدت سه سال همراه او نیمی از ایران را زیر پا نهاد، (اکنون مدفن این استاد فرهیخته در همدان است). در سن یازده سالگی چنان در روضه‌خوانی و وعظ پیش رفت که عملاً بالای منبر قرار گرفت و به سخنرانی، روضه‌خوانی و موعظه پرداخت.
ایشان در ١٣ سالگی برای اولین‌بار در قهوه‌خانه حاج عباس(شاخه نبات)، پای نقل مُرشد کرم می‌نشیند و شیفته‌ این هنر می‌شود و از همان زمان شروع به یادگیری نقالی در مکتب مُرشد کرم می‌کند.
بدین ترتیب با مُرشد کرم اصفهانی آشنا و مأنوس می‌شود. مُرشد کرم چنان زیبا نقل می‌گفت که او را شیفته حرکات موزون و کلام آهنگین خود نمود، از این‌جا به بعد قدم در میدان شاهنامه گذارد و مدت سه سال با این بزرگوار دوره نقالی و منقبت‌خوانی را طی کرد.آسید مصطفی ابتدا در قهوه‌خانه حاجی‌عباس شاخه نبات در بروجرد نقالی می‌کرد به‌طوری‌که در چهارده سالگی به (نقال حنجره ارغوانی) ملقب شد. در پانزده سالگی از بروجرد به ملایر رفت و چنان غوغایی برپا کرد که هنوز هم مردم ملایر از آن دوره یاد می‌کنند.در شانزده سالگی نوشتن طومار شاهنامه را آغاز، اما نیمه‌کاره رها نمود چون امیدی به چاپ آن نداشت، در هفده سالگی به اراک رفت در آن‌جا استقبالی فراوان از او شد .
در نوزده سالگی ازدواج نمود ازدواجی که فرجام خوشی نداشت ثمره این ازدواج سه پسر و سه دختر بود. در بیست سالگی به سربازی اعزام شد، پس‌از آن به اراک بازگشت و دوباره نقالی را آغاز نمود. سال چهل و یک به خرم‌آباد رفت و مدت نُه سال در این شهر نقالی می‌کرد. از پاتوق‌های او قهوه‌خانه‌های حاج سید رحم‌خدا، حاج علی فرح‌مند و شمشیرآباد، قهوه‌خانه درشکه‌چی‌ها و قهوه‌خانه مشهدی قربانی بود. بعد به دورود رفت و مدت دو سال در این شهر هم نقل می‌گفت و هم منبر می‌رفت، پاتوق نقالی‌اش نیز قهوه‌خانه شادروان فرخ‌فال و مرحوم دادامراد بود.
سپس به بروجرد بازمی‌گردد و در قهوه‌خانه سید نورالدین پرچم‎دار و قهوه‌خانه حسن داروغه نقل می‎گوید. مدت سی سال در بروجرد می‌ماند و پس‌از جدایی ناخواسته از همسر اولش به روستای یکه دانگه که پیش‌تر در آن‌جا منبر می‌رفت کوچ می‌کند و پس‌از مدتی به بروجرد برمی‌گردد و تاکنون در همین شهر زندگی می‌کند . او می‌گوید: «در این‌جا برای بار دوم همسری اختیار کردم که در پرهیزکاری سرآمد روزگار است و از ایشان خداوند چهار دختر و دو پسر به من عطا فرمود که آن‌ها نیز از مادرشان در عبادت کمتر نیستند و خداوند به من نظر لطف فرمود و جان سوخته این حقیر را سبز، بنده هم شکرگزار نعمتش هستم».
مُرشد استاد سیدمصطفی سعیدی در دیداری با دکتر جابر عناصری به سفارش ایشان نوشتن طومار شاهنامه را از نو آغاز می‌کند، طوماری که شروعش آغاز شاهنامه و پایانش حمله اسکندر به ایران است. این طومار در قالب دو کتاب ارزشمند و سترگ به چاپ رسیده است .
آسیدمصطفی بیش‌از هشتاد سال سن دارد قریب ٧٠ سال از عمرش را به نقل و منقبت و وعظ و خطابه پرداخته است .
خود او در وصف هنر زیبای نقالی و شاهنامه‌خوانی می‌گوید: «با بودن این همه وسایل سرگرم کننده باز هم مردم می‌آیند و به گفتار این حقیر بی‌بضاعت گوش داده و از شاهنامه لذت می‌برند. حال، بنده نمی‌دانم چه سری در گفتار فردوسی است که هرگز کهنگی ندارد. مدت سی سال در یک مکان و سی بار داستان را از اول تا به آخر بیان کنی و کسی نگوید، من سی بار است که این داستان را شنیده‌ام . به عقیده شما آیا سزاوار نیست چنین کتابی در کتابخانه‌ها باشد و ما فقط نام شاهنامه را بشنویم به امید روزی که هر خانواده در خانه‌اش کتاب شاهنامه را مانند درس همیشگی به کودکان خود بیاموزد زیرا درس اخلاق، جوانمردی و راستگویی، امانت‌داری، ناموس‌پرستی، وطن‌پرستی، خداشناسی همه و همه این‌ها در این کتاب ارزشمند مثل خون در رگ انسان جاری است».
هم‌اکنون مُرشد استاد سیدمصطفی سعیدی (آسیدمصطفی) با کوله‌باری از تجربه و گنجینه‌ای عظیم در سینه مملو از روایات، نقل‌ها، قصه‌ها، افسانه‌ها، اشعار، مسأله‌ها، مناقب، ذکرها، مدحها، پند و حکمت و اندرز، مثل، خطابه و...، در شهر بروجرد با همسر و فرزندانش روزگار سپری می‌کند.
وی در چند سال اخیر در جشنواره2های مهمی در تهران و سراسر کشور ازجمله جشنواره دوسالانه نمایش‌های آیینی ـ سنتی، جشنواره موسیقی آیینی، نخستین همایش منقبت‌خوانان شرکت کرده است.

انتهای پیام