توزیع ناعادلانه داروهای دیالیز صفاقی در کشور

به گزارش عصر ایران،وقتی از داروی بیماران خاص صحبت میکنیم، دیگر صحبت از مکمل و داروهای تقویتی نیست بلکه بحث بر سر زندگی و شریان حیاتی یک انسان است. عدم دسترسی به دارو برای یک فرد مبتلا به بیماری خاص چیزی شبیه برداشتن ماسک اکسیژن از صورت یک غواص است و بیمار را تا از بین رفتن پیش خواهد برد.

به همین دلیل، تامین داروی بیماران خاص نه یک تجارت بلکه یک عملیات نجات است و حتی در شرایط جنگ و تحریم نیز دارو از تمام محدودیتها معاف می ماند و این دغدغه‌ای است که در وضعیت کنونی از نظر مسئولین عالی کشور پنهان نمانده و دغدغه تامین داروهای مورد نیاز بیماران خاص همواره مورد تاکید قرار گرفته.

به رغم همه تاکیدها و ملاحظات، مدتی است که توزیع داروهای دیالیز صفاقی در کشور با اخلال روبروست. این داروها که واردات آن در انحصار یک شرکت در خراسان رضوی است و به تبع همین انحصار، هیچ راه جبران و تامین موازی برای بیماران و مراکز درمانی وجود ندارد. این پرسش جدی و قابل تامل است که اساسا چرا باید تامین چنین داروی حیاتی به صورت انحصاری صورت بپذیرد و به علاوه اگر بنا بر تولید انحصاری است، چرا ذخیره مناسب و تدابیر لازم برای عدم کاستی در تامین دارو پیش بینی نشده.

دیالیز صفاقی، یکی از روش های دیالیز بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه است که توسط بیمار و در منزل صورت می پذیرد. این شیوه درمانی برخلاف همودیالیز وابسته به بیمارستان نیست و به همین سبب بسیاری از کودکان و یا افراد ساکن در مناطق دور از مرکز به این شیوه تحت درمان قرار گرفته اند و عدم دسترسی این بیماران به دارو می تواند عواقب جبران ناپذیری برجای بگذارد. در حال حاضر بیش از شصت کودک در سراسر کشور تحت دیالیز صفاقی به زندگی ادامه میدهند و در هر روز چندین نوبت نیاز به دارو خواهند داشت.