آماده باش برای تمدید قرارداد کیروش تا 2022
این شاید یک هشدار احساسی باشد. دور از منطق! اما باید آماده تمدید قرارداد باکارلوس کیروش بود. او درآستانه پایان دادن به حسرت 44 ساله فوتبال ایران درآسیا است؛ جام قهرمانی جام ملت ها آسیا.
حمیدرضا عرب/کارلوس کیروش درجام ملتهای 2015 استرالیا نیز میتوانست با تیم ملی به نیمه نهایی برسد اما ناداوری و بداقبالی های بازی چهارسال قبل مقابل عراق گریبان او وتیم ملی را گرفت تا ازرسیدن به دستاوردی بزرگ محروم شود. درآن جام برای تیم ملی ایران حداقل جایگاهی که متصورمیشدند دومی بود وغالب کارشناسان فوتبال آسیا براین باوربودند که تیم ملی ایران به فینال میرسد اما به استرالیا میبازد و با نایب قهرمانی به کارش خاتمه میدهد. تحلیل بیراهی هم نبود اما اتفاقات پیش بینی نشده بازی با عراق همه رویاهای چهارسال قبل را برباد داد.
آن شکست تا پیش ازشروع جام ملت های2019امارات بهانه ای بود دردست منتقدان کیروش تا او را ناکام جلوه دهند. منتقدانی که اعتقاد داشتند سرمربی تیم ملی تا امروزنتوانسته یک جام به فوتبال ایران هدیه دهد. نقادان با چشم پوشی از2 صعودی که کیروش به جام جهانی داشت همواره فقدان جام دردوران کاری اش با فوتبال ایران را بزرگ جلوه میدادند وبا این فضاسازی های هدفدار سعی درلگدمال کردن کارنامه موفق او با تیم ملی ایران داشتند.
کیروش اما به رغم تمام تندرفتاری ها و گاها استفاده ازادبیاتی تنش زا اما چهره موفقی درفوتبال ایران محسوب میشود وبا همان 2 صعود پیدرپی به جام جهانی میتواند خود را تافته ای جدا بافته درمیان تمام مربیانی بداند که سکان هدایت تیم ملی را تا کنون دردست گرفته اند.
حتی اگرکیروش را به واسطه ناکامی درکسب جام برای فوتبال ایران مستحق نقد بدانیم اما به نظرمیرسد که اگراتفاقات چهارسال قبل دربازی های پیش رو تکرارنشود، او درآستانه رسیدن به جامی قراردارد که جای خالی اش 44سال است در ویترین افتخارات فوتبال ایران حس می شود. جامی که میتواند کارنامه او درفوتبال ایران را به درخشان ترین بیلان کاری مربیان تاریخ فوتبال ایران بدل سازد؛ 2 صعود پی درپی به جام جهانی و یک قهرمانی درجام ملت های آسیا!
نمایش تیم ملی مقابل چین، نشانه هایی آشکار ودلایلی روشن بود ازاحتمال قهرمانی ایران. گرچه باورداریم فوتبال ایران باید درهرشرایطی_حتی با پست ترین تیم ها_ ازپس فوتبال چین برآید، همان گونه که سال ها پیش نیزبا مربیانی همچون مایلی کهن همواره این تیم را درهم میشکست اما شکل بازی، قوام تکنیکی و استراتژی پایداری که درتیم ملی وجود دارد، بیش ازهرزمان دیگری تیم ملی را به قهرمانی دراین جام نزدیک کرده است.
سال 1996نیزتیم ملی ایران با مایلی کهن تا آستانه قهرمانی جام ملت های آسیا پیش رفت. آن تیم اما به مانند تیم چهارسال قبل کیروش اسیرناداوری ها شد و با کسب مقام سومی به کارش خاتمه داد. بیم تکرارآن اتفاقات تا رسیدن به قهرمانی این جام نیزمیرود اما بازی های حساب گرانه، روحیه رسیدن به قهرمانی و مسیری نسبتا سهل تردرقیاس با دوره های قبل موجب شده امید به قهرمانی تیم ملی درجام ملت های 2019امارات فزونی بگیرد.
شاید یکی ازبزرگ ترین دلایلی که دل ها را برای قهرمانی تیم ملی قرص کرده عقبه پررنگی است که این تیم درخرداد ماه سال 97 درجام جهانی 2018ازخود برجا گذاشت؛ تیمی که با انتخاب استراتژی صحیح بازی_ولو دردقایقی صرفا دفاعی_ با نتایجی آبرومندانه به کارش درجام جهانی پایان داد.
مجموعه ای که کیروش پدید آورده وخود درکانونش قراردارد، ازپس بازی های سخت ودشوارجام جهانی برآمده و اکنون نیز نوید تکرار موفقیتی تازه را میدهند؛ کامیابی بزرگی که بیش ازهرزمانی درنزدیکی افکارمان احساسش میکنیم.
پیش ازبازی با چین نگارنده جسارت به خرج داد وایران با برنده قطعی بازی با چین دانست. این نگاه حاصل موقعیت فنی بارزی است که اکنون درتیم ملی ایجاد شده و البته نگرش قاطبه کارشناسان و اهالی فن نیز همین است که تیم ملی اکنون درفوتبال آسیا بیش ازهمه تیم ها شایستگی رسیدن به عنوان قهرمانی را دارد.
جایگاهی که بی هیچ اغماضی کارلوس کیروش را به زودی به «عزیزایران» بدل خواهد ساخت واین انتظاررا ایجاد خواهد کرد با تمام حاشیه هایی که سال ها است ازحضوراین مرد بزرگ درفوتبال ایران برجا مانده، اما تا جام جهانی 2020قطر درتیم ملی ایران حفظ شود.
1