فروش تیم‌ها به فوتبال استان ضربه زد!

شهرآرا آنلاین - مرتضی اخوان - درست شبیه تمام بازیکنانی که در دوران فوتبالشان پیشنهادهای درشت و وسوسه‌انگیز به سراغشان می‌آید، اما دست‌آخر پیشنهاد قلبشان را انتخاب می‌کنند. او خودش را وفادار به «توربو» می‌داند و سال71 پیشنهاد ابومسلم و پیام را رد می‌کند. می‌گوید فوتبالش را مدیون توربوست و وقتی با پیشنهاد باشگاه‌های بزرگ مشهد روبه‌رو شده است، به‌خاطر قلبش و اعتقادش در توربو مانده است و ازاین‌بابت پشیمان نیست. علی سیف، از پیش‌کسوتانی است که علاوه بر حضور مؤثر و وفادارانه‌اش در توربو در زمان بازی در مستطیل سبز، در شکل‌گیری و هدایت آدنیس هم تلاش‌های بسیار کرد. او میهمان این هفته «سه‌شنبه‌ها با پیش‌کسوتان فوتبال» ماست.

به وقت تولد

پنجم مرداد1343 در محله هاتف، خیابان دریادل مشهد به دنیا آمدم. 3 خواهر و 2 برادر دارم. راه ورزش در خانواده را من آغاز کردم و بعد از من هم 2 برادرم تا سطح لیگ3 کشور فوتبال بازی کردند؛ اما ادامه ندادند.

تعداد فرزندان

2 تا دختر دارم که اهل ورزش نیستند.

فعالیت‌ها و افتخارات فوتبالی

سال58 دایی من تیمی به نام استقلال را تشکیل داد و من در شانزده‌سالگی وارد این تیم شدم. به‌خاطر ریزنقش‌بودنم، خیلی به من بازی نمی‌دادند. بعد از آن به تیم بازرگان رفتم و در دوران سربازی هم برای صنایع فلزی در دسته‌دوم مشهد بازی می‌کردم؛ اما شروع راه حرفه‌ای و جدی فوتبال من از تیم توربو بود. البته در دوران دبیرستان هم تیمی به نام متحد کاشانی تشکیل داده بودیم و در مسابقات شرکت می‌کردیم. در منتخب خراسان هم بازی کردم. تا سال70 در توربو بودم و سال71 هم ابومسلم و هم پیام من را می‌خواستند؛ اما به هواپیمایی رفتم و با این تیم از دسته3، به دسته دوم کشور صعود کردیم. سال74 هم از دنیای بازیگری در فوتبال خداحافظی کردم.

دوران مربیگری

من از سال65 که فوتبال حرفه‌ای بازی می‌کردم، از همان موقع مربیگری را هم شروع کردم! یعنی هم فوتبال بازی می‌کردم و هم مربیگری می‌کردم. در تیمی که تشکیل داده بودیم، متحد کاشانی، مربیگری و برای توربو بازی می‌کردم. حداقل 10 قهرمانی و 2 نایب‌قهرمانی در کارنامه مربیگری‌ام در سطح لیگ‌های مشهد و استان و کاپ‌های مختلفی که شرکت می‌کردیم، دارم.

شاگردان

رضا عنایتی و قاسم دهنوی از بهترین شاگردانم بودند که توانستند عملکرد موفقی در عرصه فوتبال داشته باشند.

شغل در کنار فوتبال

کارمند آموزش‌وپرورش هستم و 4 سال دیگر بازنشسته می‌شوم.

خودرو و منزل

پراید دارم و در محله توس مستأجرم.

آخرین فعالیت ورزشی

از سال گذشته که در ابتدای فصل هدایت میهن آذرخش را در لیگ دسته‌سوم به عهده داشتم تا امروز، دیگر هیچ فعالیت ورزشی نداشتم.

تلخ‌ترین و شیرین‌ترین اتفاق فوتبالی

نابودی تیم‌های مشهد مثل ابومسلم و پیام، آدنیس و صنعتی الکتریک از تلخ‌ترین اتفاقات فوتبال این شهر بوده است. فروش این تیم‌ها ضربه بزرگی به فوتبال مشهد زد. به‌عبارتی هویت فوتبال این شهر را خدشه‌دار کرد. درمورد اتفاق شیرین هم باید بگویم من اتفاق شیرینی یادم نمی‌آید!

حال‌وروز امروز فوتبال مشهد

حال‌وروز خوبی ندارد. باید تحول اساسی در فوتبال این شهر صورت بگیرد. به رئیس جدید هیئت فوتبال توصیه می‌کنم این را در نظر داشته باشد که فوتبال استان ما تنها ویترین و تیم‌های بزرگ مثل پدیده نیستند. بچه‌های این استان آینده فوتبال ما هستند. باشگاه‌های رده‌های پایه، امید و بزرگ‌سالان دستجات مشهد و استان، فوتبال ما هستند و باید حواسمان به آن‌ها باشد. باید برای این‌ها یک بخش مجزا باز کنید و در این مسیر از دیدگاه‌های پیش‌کسوتان استفاده کنید.

گله فوتبالی

من دوران خوبی را در فوتبال گذراندم. تازمانی‌که بازی کردم، از فوتبالم لذت بردم و الان هم گلایه‌ای ندارم.