عفونت قارچی واژن ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟ (2)

عفونت قارچی واژن، که اغلب به عنوان کاندیدیازیس واژن شناخته می‌شود، یک بیماری شایع است که بسیاری از زنان را در مقطعی از زندگی خود تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری در اثر رشد بیش از حد قارچ کاندیدا در محیط واژن ایجاد می‌شود. این وضعیت با علائمی مانند تحریک پوستی ای ناحیه، ترشح و خارش شدید واژن و فرج و بافت‌های دهانه واژن مشخص می‌شود. این عارضه در حالی که به عنوان یک عفونت مقاربتی در نظر گرفته نمی‌شود، عوامل خاصی مانند مصرف آنتی بیوتیک، تغییرات هورمونی و ضعف سیستم ایمنی می‌تواند تعادل طبیعی باکتری ها و مخمرها را در واژن مختل کند و منجر به عفونت شود. در این مقاله بیشتر درباره این مشکل در زنان صحبت خواهیم کرد.

در این مقاله می‌خوانید:

• علائم ابتلا به عفونت قارچی واژن
• دلایل ابتلا به عفونت قارچی واژن
• آیا عفونت قارچی واژن از طریق نزدیکی منتقل می‌شود؟
• عفونت قارچی واژن را چگونه درمان کنیم؟

بیشتر بخوانید: چگونه ژل شستشوی واژینال را به درستی استفاده کنیم؟

علائم ابتلا به عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن یک بیماری شایع اما قابل درمان است. آگاهی از علائم می‌تواند به شما کمک کند به موقع به دنبال مشاوره پزشکی و درمان باشید.

• ترشحات واژینال: نشانه بارز عفونت قارچی، ترشحات غلیظ و سفید رنگی است که غالباً قوام پنیر مانند دارند.
• خارش: خارش مداوم در ناحیه واژن یک علامت شایع است که می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
• احساس سوزش: ممکن است در هنگام ادرار یا مقاربت رخ دهد و باعث ناراحتی قابل توجه شود.
• تورم و قرمزی: فرج ممکن است متورم و قرمز شود که نشان دهنده التهاب است.
• درد و ناراحتی: این علائم می‌تواند در ناحیه واژن به خصوص در حین مقاربت وجود داشته باشد.
• بثورات واژن: برخی از زنان ممکن است متوجه بثورات پوستی به عنوان بخشی از عفونت شوند.

دلایل ابتلا به عفونت قارچی واژن

عفونت های قارچی واژن که از نظر پزشکی به عنوان کاندیدیاز واژینال شناخته می‌شود، یک بیماری شایع در زنان است. دلایل ابتلا به این عفونت متنوع است و آگاهی از آن‌ها باعث می‌شود تا افراد نسبت به انجام موارد پیشگیرانه اقدام کنند.

عوامل متعددی می‌توانند در رشد بیش از حد کاندیدا و ایجاد عفونت قارچی نقش داشته باشند:

• مصرف آنتی بیوتیک: آنتی بیوتیک ها می‌توانند باکتری های مفید (لاکتوباسیلوس) که رشد مخمر را کنترل می‌کنند، از بین ببرند و منجر به عدم تعادل و عفونت بالقوه شوند.
• تغییرات هورمونی: نوسانات در سطوح هورمونی، مانند تغییرات در دوران بارداری، قاعدگی یا مصرف قرص های ضد بارداری، می‌تواند بر محیط واژن تأثیر بگذارد و باعث رشد مخمرها شود.
• دیابت کنترل نشده: سطوح بالای قند خون می‌تواند رشد کاندیدا را تشویق کند. به همین دلیل افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های مخمری هستند.
• سیستم ایمنی ضعیف: سیستم ایمنی ضعیف ممکن است نتواند رشد مخمر را به طور موثر تنظیم کند و خطر عفونت را افزایش دهد.
• استرس: استرس مزمن می‌تواند سیستم ایمنی و تعادل هورمونی را مختل کند و به طور بالقوه منجر به رشد بیش از حد مخمرها شود.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر

آیا عفونت قارچی واژن از طریق نزدیکی منتقل می‌شود؟

اگرچه شایع نیست، اما ممکن است عفونت قارچی واژن از طریق تماس جنسی منتقل شود. اگر یکی از زوجین عفونت فعال داشته باشد، خطر انتقال بیشتر است. به عنوان مثال، حدود ۱۵ درصد از مردان ممکن است علائم عفونت قارچی آلت تناسلی را پس از نزدیکی با شریک زن مبتلا به عفونت قارچی واژن تجربه کنند.

احتمال انتقال عفونت قارچی در طول رابطه جنسی بر اساس عوامل مختلف، متفاوت است. به عنوان مثال، مردانی که ختنه نشده اند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت قارچی از طرف شریک زندگی خود باشند. علاوه بر این، درگیر شدن در فعالیت جنسی با عفونت قارچی فعال می‌تواند ناراحت کننده باشد و ممکن است علائم را تشدید کند و به طور بالقوه منجر به عفونت شدیدتر یا طولانی شدن زمان بهبودی شود.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که عفونت های قارچی می‌توانند از طریق نزدیکی منتقل شوند، می‌توانند مستقل از فعالیت جنسی نیز رخ دهند. عواملی مانند مصرف آنتی بیوتیک، تغییرات هورمونی و دیابت که به آن‌ها اشاره شد، می‌توانند تعادل طبیعی باکتری ها و مخمرها در واژن را مختل کنند و منجر به عفونت شوند. اگر مشکوک به عفونت قارچی هستید، بهتر است برای تشخیص و درمان مناسب با یک پزشک مشورت کنید. برای جلوگیری از ناراحتی و کاهش خطر انتقال، خودداری از فعالیت جنسی تا زمان درمان عفونت توصیه می‌شود.

مطالب پیشنهادی: علائم عفونت رحم، چگونه بفهمم عفونت رحم دارم؟

عفونت قارچی واژن را چگونه درمان کنیم؟

در حالی که عفونت های قارچی واژن می‌توانند ناراحت کننده باشند، با رویکرد صحیح قابل درمان هستند. برای افرادی که علائم عفونت قارچی واژن را تجربه می‌کنند بسیار مهم است که قبل ا هر اقدام خودسرانه‌ای با پزشک مشورت کنند. تشخیص به موقع و تخصصی برای اطمینان از برنامه درمانی صحیح ضروری است، به ویژه از آنجایی که عفونت های قارچی می‌توانند علائم سایر بیماری ها را تقلید کنند.

داروهای ضد قارچ: اولین خط دفاعی

درمان اولیه عفونت قارچی واژن، داروهای ضد قارچی است. این داروها به اشکال مختلف از جمله کرم، پماد، قرص و شیاف وجود دارند. داروهای ضد قارچ رایجی که برای درمان عفونت های قارچی استفاده می‌شوند عبارتند از:

• کلوتریمازول
• میکونازول
• بوتوکونازول
• فلوکونازول (برای مصرف خوراکی)

این داروها با از بین بردن سلول‌های مخمر یا مهار رشد آنها، اجازه می‌دهند تعادل طبیعی باکتری‌ها و مخمر در واژن بازیابی شود.

درمان های کوتاه مدت و طولانی مدت

مدت زمان درمان می‌تواند بر اساس شدت عفونت متفاوت باشد. برای علائم خفیف تا متوسط، یک دوره درمانی کوتاه مدت که شامل مصرف داروهای ضد قارچ به مدت سه تا هفت روز است، تجویز می‌شود. در مواردی که علائم شدیدتر هستند یا فرد دچارعفونت های مکرر می‌شود، ممکن است درمان طولانی مدت لازم باشد. این فرایند درمانی می‌تواند شامل مصرف داروهای ضد قارچ روزانه تا دو هفته و سپس یک بار در هفته به مدت شش ماه باشد.

درمان های جایگزین و درمان های خانگی

در حالی که درمان پزشکی ضروری است، برخی از درمان های خانگی می‌توانند از روند بهبودی حمایت کنند یا علائم را تسکین دهند. از جمله این درمان‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مصرف غذاهای غنی از پروبیوتیک مانند ماست یونانی که حاوی باکتری های زنده است که می‌تواند به حفظ محیط سالم واژن کمک کند.
• شیاف اسید بوریک که گاهی برای عفونت های قارچی مقاوم به درمان های استاندارد ضد قارچی استفاده می‌شود. با این حال، اسید بوریک می‌تواند سمی باشد و هرگز نباید به صورت خوراکی مصرف یا در دوران بارداری استفاده شود.
• روغن پونه کوهی که دارای خواص ضد میکروبی است و می‌تواند از رشد بیش از حد کاندیدا جلوگیری کند. این روغن هنگام استفاده باید با روغن حامل رقیق شده و به صورت موضعی مصرف شود. از وارد کردن روغن به داخل واژن جدا خودداری کنید.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب

کلام آخر

همان طور که در این مقاله اشاره کردیم، عفونت قارچی واژن در درجه اول نتیجه عدم تعادل در فلور طبیعی واژن است که منجر به رشد بیش از حد کاندیدا می‌شود. عوامل موثر در این عدم تعادل می‌تواند شامل تغییرات pH، مصرف آنتی بیوتیک، نوسانات هورمونی و انتخاب های خاص سبک زندگی باشد. درمان این عارضه معمولاً شامل داروهای ضد قارچی است و در موارد عفونت‌های مکرر، ممکن است یک برنامه درمانی جامع‌تر لازم باشد. مهم است که در صورت ابتلا به این مشکل، به منظور تشخیص گزینه های درمانی مناسب با پزشک مشورت کنید.