اختلال مصرف الکل

سایک نیوز به نقل از منتال هلث: اختلال مصرف الکل (AUD) زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد اغلب و به مقدار زیاد مشروبات الکلی می‌نوشد تا بدنش به الکل وابسته و معتاد شود. افراد مبتلا به این اختلال به نوشیدن مشروبات الکلی ادامه می دهند حتی زمانی که این امر باعث عواقب منفی جسمی، عاطفی و اجتماعی شود. درمان شامل پرهیز از الکل، مشاوره، گروه درمانی حمایتی و دارو درمانی است.

اختلال مصرف الکل چیست؟

به گفته موسسه ملی سوء مصرف الکل و الکلیسم، AUD یک وضعیت پزشکی است که با اختلال در توانایی متوقف کردن یا کنترل مصرف الکل علیرغم پیامدهای نامطلوب اجتماعی، شغلی یا سلامتی مشخص می شود. این شامل شرایطی است که برخی افراد آن را سوء مصرف الکل، وابستگی به الکل، اعتیاد به الکل، و اصطلاح محاوره ای، الکلیسم می نامند.

AUD اصطلاح پزشکی برای این اختلال است که یک اختلال مغزی در نظر گرفته می شود و ممکن است به عنوان خفیف، متوسط ​​یا شدید طبقه بندی شود.

افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل ممکن است رفتارهای خاصی را در نتیجه وضعیت سلامتی خود انجام دهند. به عنوان مثال، آنها ممکن است در ساعات مختلف روز یا به تنهایی شروع به نوشیدن کنند. آنها حتی ممکن است به دلیل نوشیدن بیش از حد خود شروع به حذف وعده های غذایی کنند یا کمتر غذا بخورند. در نهایت، مصرف الکل شروع به تأثیرگذاری بر مسئولیت‌های آن‌ها می‌کند، بنابراین ممکن است به دلیل خماری یا اینکه می‌خواهند آزادانه نوشیدنی داشته باشند، بسیاری از فعالیت های خود را کنار بگذارند.

تجربیات درونی آنها شامل میل به مصرف، علائم ترک و ضعف حافظه است.

AUD می تواند منجر به آسیب کبدی، بیماری قلبی، مشکلات گوارشی و آسیب عصبی شود. همچنین می تواند خطر تصادفات و جراحات را افزایش دهد. درمان AUD اغلب شامل مشاوره، گروه‌های حمایتی و دارو است.

آیا اختلال مصرف الکل همان اعتیاد به الکل است؟

اختلال مصرف الکل یک اصطلاح گسترده است که طیفی از الگوهای نوشیدن را توصیف می کند، از نوشیدن مشروب الکلی مشکل ساز اما بدون وابستگی جسمی تا وابستگی شدید.

اختلال مصرف الکل در گذشته به عنوان اعتیاد به الکل یا سوء مصرف الکل شناخته شده است. با این حال، واژه‌های «الکلیسم»، «الکلی» و «اعتیاد» تا حدودی منسوخ شده‌اند، زیرا به فرد انگ می‌زنند و وقتی این برچسب‌ها روی آن‌ها قرار می‌گیرند، غلبه بر برخی موانع درمانی را برای افراد دشوارتر می‌کنند.

اصطلاحات الکلیسم / الکلی در حال از بین رفتن است و برای چند سال توسط متخصصان پزشکی اصطلاحات تشخیصی در نظر گرفته نشده است. پزشکان از معیارهای تشخیصی در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM 5) برای تعیین وجود اختلال مصرف الکل استفاده می کنند.

برخی از گروه‌های بهبودی، مانند الکلی‌های ناشناس (AA) و برخی دیگر هنوز از این توصیفات در جلسات خود استفاده می‌کنند. با این حال، سایر گروه های حمایتی شروع به استفاده از اصطلاح بالینی و صحیح AUD کرده اند.

علائم اختلال مصرف الکل

افراد مبتلا به AUD ممکن است در کنترل نوشیدن خود مشکل داشته باشند و حتی زمانی که باعث مشکلات مالی، اجتماعی یا جسمی شود به نوشیدن ادامه می دهند. بسیاری از علائم مختلف را می توان با AUD مرتبط دانست که شدت آنها متفاوت است و نوشیدن گاه به گاه یا متوسط ​​نباید منجر به چنین علائمی شود. برخی از رایج ترین علائم عبارتند از:

• علائم رفتاری

1. وقتی تنها هستید شروع به نوشیدن کنید.
2. نیاز به نوشیدن بیشتر قبل از شروع اثرات الکل (نشانه هایی که نشان می دهد تحمل به الکل در حال توسعه است)
3. هنگامی که در مورد نوشیدن الکل از آنها سؤال می شود، واکنش پرخاشگرانه یا خشمگینانه نشان می دهند.
4. نادیده گرفتن نیازهای غذایی خود، بد غذا خوردن یا دست کشیدن از غذا خوردن.
5. دیر آمدن یا از دست دادن کار یا مدرسه
6. ناتوانی در کنترل مصرف الکل
7. ادامه نوشیدن حتی زمانی که مشکلاتی ایجاد می شود.
8. ایجاد بهانه برای نوشیدن

• علائم فیزیکی

1. میل شدید به الکل
2. تجربه غش کردن، خماری و علائم ترک
3. بیهوش شدن و از دست دادن حافظه کوتاه مدت پس از نوشیدن زیاد
4. علائم ترک مانند حالت تهوع، استفراغ و لرزش
5. کم آبی بدن
6. لرزش غیرارادی صبح بعد از نوشیدن، که به آن روان‏آشفتگی نیز گفته می شود، اگرچه این تنها در برخی از افراد مبتلا به AUD رخ می دهد.

• بیماری های دیگر

سایر بیماری ها نیز می توانند در دراز مدت رخ دهند و همچنین به سلامت عمومی فرد بستگی دارند:

1. اسیدوز الکلی. این منجر به سوءتغذیه می شود، به خصوص اگر استفراغ و کاهش مصرف غذا وجود داشته باشد. می تواند باعث شود بدن تولید انسولین خود را کاهش دهد.
2. التهاب پانکراس
3. بیماری های کبدی، از جمله سیروز
4. زخم ها: در حالی که الکل مستقیماً باعث ایجاد زخم نمی شود، پوشش معده را تحریک و ملتهب می کند، که می تواند زخم معده یا به طور کلی وضعیت معده را بدتر کند، یا باعث تحریک و التهاب پوشش معده شود که در مدت زمان طولانی به زخم تبدیل می شود. مصرف الکل همچنین در هر گونه بهبودی زخم اختلال ایجاد می کند و در نتیجه علائم را بدتر می کند.
5. مسمومیت با اتیلن گلیکول: این مسمومیت با درد شکم و استفراغ در مراحل اولیه بیماری شروع می شود. می تواند منجر به سردرد، کاهش سطح هوشیاری و تشنج شود. در صورت عدم درمان، این می تواند به نارسایی کلیه و آسیب مغزی منجر شود و منجر به مسمومیت و مرگ شود.

تشخیص اختلال مصرف الکل

پزشکان و متخصصان سلامت روان از معیارهای تشخیصی تعیین شده در DSM 5 برای تعیین وجود AUD و درک شدت هر مورد استفاده می کنند. برای اینکه فردی مبتلا به AUD تشخیص داده شود، باید علائم زیر را طی 12 ماه تجربه کند:

• نوشیدن بیش از آنچه قصد داشتید.
• ناتوانی در ترک الکل
• دریافت الکل، نوشیدن و نقاهت پس از نوشیدن زمان زیادی را شامل می شود.
• تجربه هوس برای الکل
• نوشیدن مشروبات الکلی مانع فعالیت های روزانه می شود، به عنوان مثال، کار، مدرسه
• نوشیدن الکل روابط اجتماعی یا بین فردی را مختل می کند.
• مشروبات الکلی فعالیت های زندگی را که قبلاً اولویت داشتند، تحت الشعاع قرار می دهد.
• انجام کارهای مخاطره آمیز هنگام نوشیدن، به عنوان مثال. رابطه جنسی محافظت نشده، رانندگی
• دانستن اینکه نوشیدن مضر است اما به هر حال آن را انجام دهید.
• تجربه علائم ترک

دو یا سه علامت نشان دهنده یک مورد خفیف AUD، چهار یا پنج علامت نشان دهنده یک مورد متوسط ​​و موارد شدید با شش علامت یا بیشتر بروز خواهند کرد.

علائم ترک الکل

علائم ترک الکل می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و معمولاً در عرض 8 ساعت پس از آخرین نوشیدن شروع می شود. این علائم در فردی رخ می دهد که برای مدتی زیاد الکل مصرف کرده است و به طور ناگهانی میزان الکل مصرفی خود را قطع کرده یا به شدت کاهش می دهد. در برخی موارد، علائم ممکن است در اوایل 4-6 ساعت ظاهر شوند، زیرا الکل در جریان خون به صفر می رسد. شایع ترین علائم عبارتند از:

1. اضطراب
2. تعریق
3. افزایش ضربان قلب و فشار خون
4. حالت تهوع و یا استفراغ
5. بی خوابی و رویاهای واضح
6. لرزش
7. سردرد
8. خستگی

علائم شدیدتر شامل توهم، بی قراری، لرزش شدید، گیجی، هذیان و تشنج است. علائم در روز دوم پس از آخرین نوشیدنی به اوج خود می رسد. مرحله حاد معمولا در روز چهارم یا پنجم به پایان می رسد.

دلیریوم ترمنز یا DT یک بیماری خاص است که در اثر ترک الکل ایجاد می شود و می تواند باعث شروع سریع گیجی، توهم، تب، فشار خون بالا و ضربان قلب تند شود.

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، ضروری است که فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. ترک می تواند خطرناک باشد و سم زدایی تحت نظارت پزشکی مهم است.

زمان مورد نیاز برای سم زدایی از الکل به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان نوشیدنی، تعداد دفعات نوشیدن و سلامت کلی شما. به طور کلی، فرآیند سم زدایی حدود یک هفته طول می کشد. با این حال، برخی از افراد ممکن است علائم طولانی مدت (معروف به سندرم پس از ترک الکل حاد) را برای ماه ها یا حتی سال ها پس از قطع نوشیدن تجربه کنند.

اگر با اختلال مصرف الکل دست و پنجه نرم می کنید، کمک در دسترس است. مراکز بازپروری الکل محیطی امن و تحت نظارت را برای سم زدایی از الکل ارائه می دهند. آنها همچنین برای کمک به شما پس از ترک درمان، مشاوره و پشتیبانی می کنند.

علل اختلال مصرف الکل

اختلال مصرف الکل معمولاً با گذشت زمان ایجاد می شود. مصرف الکل باعث تغییرات مغزی می شود که باعث می شود برخی افراد مصرف الکل را با احساسات لذت بخش مرتبط کنند. این باعث می شود که آنها تمایل بیشتری به نوشیدن الکل داشته باشند، حتی اگر بدانند که باعث آسیب می شود. با استفاده مکرر، احساسات خوشایند از بین می روند. با این حال، فرد علائم ترک را دریافت می کند و برای جلوگیری از این علائم به نوشیدن ادامه می دهد.

برخی از عوامل خطر ممکن است شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهند مثل:

• مصرف بیش از 14 نوشیدنی در هفته برای مردان یا 7 نوشیدنی در هفته برای زنان
• نوشیدن زیاد الکل (بیش از 4 نوشیدنی در روز برای مردان، 3 نوشیدنی برای زنان)
• والدین یا خویشاوند نزدیک با AUD
• زندگی در خانواده ای که مصرف الکل در آن امری عادی و پذیرفته شده است.
• بیماری های روانی همزمان، مانند افسردگی یا اضطراب
• تجربه فشار همسالان در جوانی
• سطوح بالای استرس
• عزت نفس پایین
• زندگی در فرهنگی که مصرف الکل در آن رایج است.