آیا امپراطور یوری پسر جومونگ بود ؟

یوری دومین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین پادشاهی در میان سه پادشاهی کره و بزرگ‌ترین پسر جومونگ بود. برخلاف بسیاری از فرمانروایان کهن کره، سرگذشت زندگی او که در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده‌است، بسیار مشهور است.

یوری به عنوان یک پادشاه قدرتمند و موفق از نظر نظامی توصیف می‌شود.

گفته می‌شود شعری که یوری برای صیغه مورد علاقه‌اش چیهویی سروده بود، باقی مانده‌است. عنوان آن هوانگجوگا (آواز پرنده زرد ") بود.

برخی از مورخان مجموعه‌ای از مشاهدات را در مورد تأسیس گوگوریو انجام داده‌اند که باعث شد فکر کنند یوری احتمالاً پسر جومونگ نبوده، بلکه یک غاصب بوده‌است.

مشاهداتی که منجر به این نتیجه شد، مرگ زودهنگام جومونگ، تفاوت در نام خانوادگی، رفتار خشن یوری با برخی از ارزشمندترین نزدیکان جومونگ و تفاوت در سبک‌های حکومت بود. جومونگ در سن ۴۰ سالگی درگذشت که در مقایسه با برخی از جانشینان و پیشینیان او بسیار زود است. تعداد بسیار کمی از فرمانروایان آن دوره قبل از ۴۰ سالگی مردند. تفاوت در نام خانوادگی ممکن است نشان دهنده تغییر سلسله از خانواده گو به خانواده هائه باشد.

نکته شگفت‌انگیز دیگری که باید در نظر گرفت این واقعیت است که اکثر افراد مورد اعتماد جومونگ تبعید یا استعفا داده بودند. به عنوان مثال هیو بو، که در میان سه دنبال کننده اول جومونگ بود. با توجه به جلد اول گوگوریو از تاریخ سه پادشاهی (سامگوک ساگی)، هیو بو با روشی که پادشاه یوری مدام از کاخ برای رفتن به سفرهای شکار خارج می‌شد مخالف بود و به شدت از پادشاه می‌خواست که بیشتر به مسائل مربوط به پادشاهی توجه کند.

با این حال، یوری عصبانی شد و هیوبو را مجبور کرد از سمت خود استعفا دهد. با این حال، با این واقعیت که همه اطرافیان جومونگ حذف نشدند، می‌توان با این ادعا مقابله کرد. ژنرال بو بون نو و اویی در بیشتر دوران سلطنت شاه یوری به گوگوریو خدمت کردند و نقش‌های فعالی در پادشاهی داشتند. گوگوریو تحت رهبری یوری سیاست توسعه طلبانه سختگیرانه ای را که در زمان جومونگ وجود داشت، نشان نداد. آخرین مشاهده، ذکر شمشیر شکسته در افسانه است.

برخی از مورخان استنباط کرده‌اند که یافتن تکه ای از شمشیر شکسته جومونگ و استفاده از آن به عنوان ادعای یوری به معنای فروپاشی رژیم جومونگ و به قدرت رسیدن یوری است. به‌طور کلی، این واقعیت که جومونگ پنج ماه پس از ورود یوری درگذشت، باعث سوء ظن این مورخان شده‌است. با این حال، این صرفاً یک تئوری است و هیچ فرضی نمی‌توان داشت