هلهله چپ‌های تحریمی علیه خردمندی رهبر انقلاب
حسین نورانی‌نژاد، از چپ‌های تحریمی و قائم مقام حزب اتحاد ملت در بخشی از یک مصاحبه که کانال تلگرامی امتداد آنرا منتشر کرد با بیان اینکه نسبت به انتخابات اسفند امیدواری وجود ندارد، گفته است:
پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی:"واقعیت این است که در بین تغییرخواهان، آنهایی که دعوت به مشارکت در انتخابات می‌کنند، حتی چشم‌اندازی از بهبود را هم وعده نمی‌دهند. یعنی نمی‌توانند چنین وعده‌ای بدهند. آنها حداکثر می‌گویند که ممکن است مانع برخی مصوبات اقلیت حاکم شوند که در این باره هم تردید است. یا می‌گویند اگر نباشیم، از بازی انتخابات کنار گذاشته می‌شویم و در آینده امکان احیای آن را از دست می‌دهیم. این در حالی است که در سخنان دیروز رهبری واژه تحول به کار رفته است. کاش چنین ظرفیتی را اکثریت ملت در انتخابات پیش رو می‌دیدند. به هر حال در این موضوع شک نکنید که اکثر منتقدان با آنچه رهبری به‌طور کلی درباره انتخابات گفتند، موافقت دارند. اختلاف در این کلیات نیست. مسئله درباره روندهای جاری و شیوه برگزاری انتخابات و اخیراً وضعیت نهادهای انتخابی و به‌خصوص مجلس است. نکاتی که حل و فصل همه آنها دست خود رهبری است. نکته دیگر اینکه در حال حاضر ثبت‌نام‌های انتخابات با قانون دست‌وپاگیر اخیر انجام شده و فعلاً خبری از تغییر آن نیست. اطلاعات کلی هم حاکی است که نمایندگان برخی دیدگاه‌های جدی و مهم در کشور که مخالف وضع موجود هستند، به دلایل معلوم در انتخابات ثبت‌نام نکرده‌اند. در واقع نهادهای ناظر کار چندان زیادی برای بررسی صلاحیت‌ها ندارند. اکثر کسانی که می‌توانستند در یک شرایط طبیعی کاندیدای انتخابات مجلس باشند ولی با رویه سال‌های اخیر مورد تایید شورای نگهبان نبوده‌اند، این بار خودشان ثبت‌نام نکرده‌اند. در نتیجه مسئولان و نهادهای بررسی صلاحیت اگرچه ممکن است مخاطب بخشی از سخنان رهبری باشند ولی اساساً در مرحله‌ای از انتخابات نیستیم که جز درباره برخی ثبت‌نام‌کننده‌ها، کار زیادی برای این نهادها مانده باشد. در نتیجه مردم را مخاطب اصلی این فرمایشات می‌دانم تا با همین شرایط موجود ترغیب به مشارکت در انتخابات شوند."
او در ادامه اظهارات خود همچنین تصریح می‌کند: ایران کشوری است که یگانه راه حل مشکلاتش، دموکراسی است. راه توسعه در ایران از دموکراسی می‌گذرد. گزاره‌هایی که در سخنان دیروز رهبری بود را احتمالاً همه نیروهای سیاسی به جز آنهایی که در پی حکومت مطلقه هستند چه از نوع سلطنت، چه از نوع دیکتاتوری‌های چپ و چه استبدادهای ایدئولوژیک دیگر، قبول دارند. بحث بر سر واقعیات روی زمین است که چیز دیگری می‌گویند. مسئله کاملاً روشن است. برخی جریان‌های فکری عملاً در سال‌های گذشته از فرایند انتخابات کنار گذاشته شده‌اند و برخی جریان‌ها در همان اوایل انقلاب کنار گذاشته شدند. با توجه به ساختار حقوقی قدرت، فقط رهبری می‌توانند این روند را تغییر دهند.[1]
*این صحبت‌ها، صحبت‌های کسی است که دلسوزی و خردمندی را در کلام مقام معظم رهبری دیده است اما عزمش برای "تحریم انتخابات" اجازه همراهی با حق و عقلانیت را نمی‌دهد. و نه تنها نمی‌دهد بلکه او را به هلهله‌کننده در مقابل سخن حق بدل می‌سازد آنجا که می‌گوید: مردم را مخاطب اصلی این فرمایشات می‌دانم تا با همین شرایط موجود ترغیب به مشارکت در انتخابات شوند!
چیزی نظیر به همان‌که در تاریخ و در قضایای شام و کوفه دیده‌ایم...
در این اظهارات می‌بینیم که او دائما مشغول مقصر جلوه‌دادن مقام معظم رهبری است و تصویری هم که از شاکله اداری، قانونی و نظارتی کشور ارائه می‌دهد یک تصویر معارض با نظام است!
این در حالی است که خطاب مقام معظم رهبری در بیانات انتخاباتی اخیرشان –در دیدار با مردم کرمان- نه تنها ساختارهای کشوری مرتبط با امر انتخابات بلکه احزاب، طیف‌ها و رجال سیاسی هم بودند.
صد البته هیئت‌های اجرایی، شورای محترم نگهبان و سایر نهادهای مرتبط با برگزاری انتخابات بایستی با رعایت مُرّ قانون اما سعه صدر نیز به خرج بدهند و به هر فرد لایق و فاقد سوء سابقه‌ای اجازه حضور در میدان رقابت‌های انتخاباتی را بدهند.
اما در سوی دیگر ماجرا آیا رجال و احزاب سیاسی تکلیفی ندارند؟!
مگر انتخابات‌های 44 سال گذشته نظام اسلامی را همین شورای نگهبان برگزار نکرده است که اکنون با عزم بر تحریم انتخابات مشغول هجمه به شورای نگهبان هستید؟
مگر شما در انتخابات سال 92 با اینکه هیچ نامزد رسمی در انتخابات نداشتید اما با تئوری عقلانی "حمایت از نامزد نزدیک" از شیخ حسن روحانی حمایت نکردید و پیروز هم نشدید؟
پس روشن است که مسئله هرگز بیانات رهبری یا انتقادات به سازوکار اجرایی انتخابات نیست. بلکه مسئله صرفا به عزم خیانتبار کسانی از اصلاح‌طلبان برای "تحریم انتخابات" مربوط است و آنها در مسیر این پلشتی نه خیرخواهی مقام معظم رهبری را برمی‌تابند و نه هیچ تغییر و سعه صدری از جانب شورای محترم نگهبان را.
و این حقیقتی است که بیش از همه مردم باید درباره عزم "چپ‌های تحریمی" بدانند.
نورانی‌نژاد یکی از چند چپ تحریمی است که ما پیش از این در تخاطب‌های رسانه‌ای از آنها پرسیده بودیم رجلی که انتخابات را تحریم می‌کند چه راه دیگری جز برداشتن سلاح را انتخاب می‌کند؟!
و هیچیک از آن چند نفر هرگز به این پرسش برگرفته از فلسفه سیاسی پاسخ نداده‌اند زیرا جواب مشخص است.[
او در ادامه اظهارات خود همچنین تصریح می‌کند: ایران کشوری است که یگانه راه حل مشکلاتش، دموکراسی است. راه توسعه در ایران از دموکراسی می‌گذرد. گزاره‌هایی که در سخنان دیروز رهبری بود را احتمالاً همه نیروهای سیاسی به جز آنهایی که در پی حکومت مطلقه هستند چه از نوع سلطنت، چه از نوع دیکتاتوری‌های چپ و چه استبدادهای ایدئولوژیک دیگر، قبول دارند. بحث بر سر واقعیات روی زمین است که چیز دیگری می‌گویند. مسئله کاملاً روشن است. برخی جریان‌های فکری عملاً در سال‌های گذشته از فرایند انتخابات کنار گذاشته شده‌اند و برخی جریان‌ها در همان اوایل انقلاب کنار گذاشته شدند. با توجه به ساختار حقوقی قدرت، فقط رهبری می‌توانند این روند را تغییر دهند.[1]
*این صحبت‌ها، صحبت‌های کسی است که دلسوزی و خردمندی را در کلام مقام معظم رهبری دیده است اما عزمش برای "تحریم انتخابات" اجازه همراهی با حق و عقلانیت را نمی‌دهد. و نه تنها نمی‌دهد بلکه او را به هلهله‌کننده در مقابل سخن حق بدل می‌سازد آنجا که می‌گوید: مردم را مخاطب اصلی این فرمایشات می‌دانم تا با همین شرایط موجود ترغیب به مشارکت در انتخابات شوند!
چیزی نظیر به همان‌که در تاریخ و در قضایای شام و کوفه دیده‌ایم...
در این اظهارات می‌بینیم که او دائما مشغول مقصر جلوه‌دادن مقام معظم رهبری است و تصویری هم که از شاکله اداری، قانونی و نظارتی کشور ارائه می‌دهد یک تصویر معارض با نظام است!
این در حالی است که خطاب مقام معظم رهبری در بیانات انتخاباتی اخیرشان –در دیدار با مردم کرمان- نه تنها ساختارهای کشوری مرتبط با امر انتخابات بلکه احزاب، طیف‌ها و رجال سیاسی هم بودند.
صد البته هیئت‌های اجرایی، شورای محترم نگهبان و سایر نهادهای مرتبط با برگزاری انتخابات بایستی با رعایت مُرّ قانون اما سعه صدر نیز به خرج بدهند و به هر فرد لایق و فاقد سوء سابقه‌ای اجازه حضور در میدان رقابت‌های انتخاباتی را بدهند.
اما در سوی دیگر ماجرا آیا رجال و احزاب سیاسی تکلیفی ندارند؟!
مگر انتخابات‌های 44 سال گذشته نظام اسلامی را همین شورای نگهبان برگزار نکرده است که اکنون با عزم بر تحریم انتخابات مشغول هجمه به شورای نگهبان هستید؟
مگر شما در انتخابات سال 92 با اینکه هیچ نامزد رسمی در انتخابات نداشتید اما با تئوری عقلانی "حمایت از نامزد نزدیک" از شیخ حسن روحانی حمایت نکردید و پیروز هم نشدید؟
پس روشن است که مسئله هرگز بیانات رهبری یا انتقادات به سازوکار اجرایی انتخابات نیست. بلکه مسئله صرفا به عزم خیانتبار کسانی از اصلاح‌طلبان برای "تحریم انتخابات" مربوط است و آنها در مسیر این پلشتی نه خیرخواهی مقام معظم رهبری را برمی‌تابند و نه هیچ تغییر و سعه صدری از جانب شورای محترم نگهبان را.
و این حقیقتی است که بیش از همه مردم باید درباره عزم "چپ‌های تحریمی" بدانند.
نورانی‌نژاد یکی از چند چپ تحریمی است که ما پیش از این در تخاطب‌های رسانه‌ای از آنها پرسیده بودیم رجلی که انتخابات را تحریم می‌کند چه راه دیگری جز برداشتن سلاح را انتخاب می‌کند؟!
و هیچیک از آن چند نفر هرگز به این پرسش برگرفته از فلسفه سیاسی پاسخ نداده‌اند زیرا جواب مشخص است.[