بیوگرافی فرامرز اصلانی خالق ترانه‌های ماندگار + علت مرگ

بیوگرافی فرامرز اصلانی

فرامرز اصلانی در ۲۲ تیر ۱۳۳۳ در تهران متولد شد. پدرش، حسین اصلانی، نوازنده تار و سه‌تار بود و مادرش، مهین تفضلی، صدای زیبایی داشت و به خوانندگی علاقه‌مند بود.

فرامرز اصلانی نوازنده ماهر گیتار بود و در بسیاری از آهنگ‌های خود گیتار می‌نواخت. اصلانی به هنرمند خوشتیپ مشهور بود، وی همیشه چهره‌ای جذاب و خوش‌تیپ و دلنشین داشت.

کودکی و نوجوانی:

فرامرز در خانواده‌ای هنرمند بزرگ شد و از کودکی با موسیقی آشنا بود. او از ۵ سالگی نواختن تار را نزد پدرش آغاز کرد و در دوران نوجوانی به گیتار نیز علاقه‌مند شد.

تحصیلات:

اصلانی پس از گذراندن دوره دبیرستان در ایران، در سال ۱۳۵۲ برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در رشته روزنامه‌نگاری در دانشگاه لندن مشغول به تحصیل شد.

آغاز فعالیت موسیقی:

او در دوران دانشجویی، نوازندگی گیتار را به صورت حرفه‌ای آغاز کرد و گاه به خوانندگی نیز می‌پرداخت. او در سال ۱۳۵۴ اولین آهنگ خود را با نام "دلم واسه تو تنگ شده" منتشر کرد.

بازگشت به ایران:

اصلانی در سال ۱۳۵۶ پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه لندن به ایران بازگشت و به عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه تهران ژورنال مشغول به کار شد.

فعالیت‌های هنری در ایران:

او در ایران به فعالیت‌های موسیقی خود ادامه داد و در سال ۱۳۵۷ آلبوم "دلمشغولی‌ها" را منتشر کرد که شامل آهنگ‌های مشهوری مانند "اگه یه روز"، "دل اسیره" و "دیوار" بود. این آلبوم به سرعت به محبوبیت رسید و فرامرز اصلانی را به عنوان یکی از خوانندگان محبوب موسیقی پاپ ایران معرفی کرد.

مهاجرت از ایران:

پس از انقلاب اسلامی در ایران، اصلانی در سال ۱۳۵۸ به انگلستان مهاجرت کرد.

فعالیت‌های هنری در خارج از ایران:

او در دوران مهاجرت نیز به فعالیت‌های موسیقی خود ادامه داد و آلبوم‌های متعددی منتشر کرد. از جمله آلبوم‌های مشهور او در این دوران می‌توان به "روزهای ترانه و اندوه" (۱۳۶۴)، "به یاد حافظ" (۱۳۷۴) و "اندوه" (۱۳۸۳) اشاره کرد.

سبک موسیقی:

فرامرز اصلانی با تلفیق موسیقی پاپ غربی با شعر فارسی، سبکی منحصر به فرد در موسیقی ایران خلق کرد. صدای گرم و دلنشین او، نوازندگی ماهرانه گیتار و تعلق خاطر او به اشعار کهن فارسی، آثاری ماندگار از او در موسیقی ایران به یادگار گذاشت.

ترانه‌سرایی:

اصلانی علاوه بر خوانندگی و آهنگسازی، در زمینه ترانه‌سرایی نیز فعالیت داشت. او ترانه‌های بسیاری برای خوانندگان دیگر نیز سروده است.

نوازندگی:

او نوازنده ماهر گیتار بود و در بسیاری از آهنگ‌های خود گیتار می‌نواخت.

بازیگری:

اصلانی در چند فیلم و سریال نیز به عنوان بازیگر حضور پیدا کرد. از جمله فیلم‌های مشهور او می‌توان به "ترن" (۱۳۵۷) و "سایه‌های بلند" (۱۳۷۶) اشاره کرد.

همسر و فرزندان فرامرز اصلانی

فرامرز اصلانی دو بار ازدواج کرده است.

• همسر اول: او در سال ۱۳۵۶ با مهناز رئوفی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های فدرا و رکسانا است.
• همسر دوم: پس از فوت همسر اولش، در سال 1387 با مهشید برومند ازدواج کرد.

فرزندان:

• فدرا اصلانی: خواننده و آهنگساز
• رکسانا اصلانی: خواننده و نوازنده

فدرا دختر فرامز اصلانی و نوه وی به نام : پرشیا-رز

نکاتی در مورد همسر و فرزندان آقای اصلانی:

• هر دو دختر فرامرز اصلانی مانند پدر در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند.
• فدرا اصلانی با نام هنری "فدرا" به خوانندگی می‌پردازد و رکسانا اصلانی با نام هنری "رکسانا" به خوانندگی و نوازندگی گیتار می‌پردازد.
• مهشید برومند، همسر دوم فرامرز اصلانی، طراح لباس و گرافیست است.

بیماری و درگذشت:

فرامرز اصلانی در سال ۱۴۰۲ به بیماری سرطان مبتلا شد. او در فروردین ۱۴۰۳ در سن ۷۰ سالگی در لندن درگذشت.

پست اینستاگرام همسر آقای اصلانی در خصوص فوت وی

در شامگاه روز اول فروردین ۱۴۰۳، ۲۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی، سرطانی جانسوز فرامرز اصلانی، شاعر، خواننده، آهنگساز، روزنامه‌نگار، و یک انسان خوب را، همراه با نسیم نوروزی، با بدرودی همیشگی، با خود برد، در حالی که دستانش در دستان عزیزانش بود.

فرامرز ما را برای همیشه تنها گذشت و از میان ما رفت، شاید برای سرودن ترانه‌ای دیگر!

‎عشق من، تو فراتر از یک فرد، یک شریک یا یک هنرمند افسانه‌ای بودی؛ تو “مهراب” من بودی. بودن تو تنها برای من، خانواده‌ و یا عزیزانت نبود، تو خویشاوند ملت ایران بودی، از میهنی که با تمام وجودت دوست داشتی، از فرهنگی که همیشه با افتخار از آن حرف می‌زدی، و زبان فارسی که همواره با اشتیاق و با یکدندگی از آن حفاظت می‌کردی، تو همیشه وابسته به همه اینها بودی ....

‎در ۲۴ سالگی هموندی ما، زندگی‌ مان پر بود از خنده، از عشق و از قصه‌های فراموش‌ نشدنی. همراهی ما با هم، چه مثل دوست و چه مانند شریک زندگی، همه‌اش برای من سراسر شادی بود.

‎امروز قلبم هزار تکه‌است، من بی‌نفس مانده‌ام، اما دلخوشی من در این است که از این پس هم مثل همیشه، ولی این بار در خیال من، باز هم دست در دست هم داریم و باز هم تو هستی که مرا در تاریکی هدایت خواهی کرد.

‎من از همیشه تو را دوست داشتم، من همیشه تو را دوست خواهم داشت، تا ابد و تا آن روزی که دوباره با هم باشیم ...

فرامرز ما، هنرمندی جهانی و کم نظیر، و انسانی شاید کم‌نظیر، از میان دوستدارانش، که شاید فراتر از مرز و بوم ایران رفته است، ولی باور دارم که در روح و روان و خاطره ملتی که با عشق و برای عشق زنده است، در زمان و یادها زنده خواهد ماند.

مرجان اصلانی مریلند- ۲۰ مارس ۲۰۲۴