خاکستر

ای دل مرا چه سود است غم
خاکستر
چو روز من بود هم
غصه رفتن
قصه شهر است
هم رهی با ساربان
حکمت دهر است
تو چه دانی
هجر یاران چیست
این ناله وسودا بهر کیست
من ودیده
ویار ودیار
تا بانگ سپید
هستیم بی قرار
هان ای سوخته دل
گر آمدی به محفل من
به رسم دوستی
بفشان خاکستر من .....