عدم توجه به حلقه ها و اتصالات زنجیره حرکتی در یک برنامه آماده سازی

‏عضلات بدن حرکات مفصل را تنظیم وکنترل کرده و بر این اساس، نه تنها الگوی حرکت در یک وضبعیت ویژه را تعیین می کنند بلکه ازطریق کمک به حفظ انتقال طبیعی فشار در مفاصل، از مفاصل و ساختارهای نگهدارنده آنها محافظت می کنند. سطح تمرین و آمادگی عضلات که به طور کلی، شامل افز‏ایش استقامت، قدرت و قابلیت انعطاف پذیری آنهاست، باعث کاهش خط آسیب دیدگی خواهد شد.

زوهار (۱۹۷۳) اظهار می دارد که در برخی از برنامه های آماده سازی بدن، بخش معینی از دستگاه عضلا‏نی – اسکلتی (به ویژه آن .بخش هایی که عملا به وسیله ساز وکار تمرین در نظرگرفته نشده) به طوردائم و پیوسته فراموش می شوند و در نتیجه، این امر باعث ایجاد ضعف حلقه ها واتصالات در زنجیره حرکتی می شود.

نواحی فراموش شده و تمرین داده نشده معمولا شامل عضلات چرخش دهنده محوری شانه ها و مفاصل ران و عضلات مسئول انجام حرکت سوپینیشن (چرخشی کف پا به طرف داخل) و پرونیشن (چرخش کف پا به طرف خارج) مچ یافتند. زوهار همچنین بیان می کند که بخش هایی از دستگاه عضلانی – اسکلتی که تمرین داده می شوند، غالبا تا سطحی تمرین داده ‏نمی شوندکه یک حاشیه امنیتی خوب و مناسب را ایجاد نمایند.

‏با توجه به نتاج تحقیق می توان گفت، در صورتی که در یک برنامه آماده سازی، به همه قسمت های بدن توجه خاص نشود و یا بعضی از بخش هایی که عملا ‏کمتر در تمرینات و مهارت ها مورد استفاده قرار می گیرند به طور دائم و پیوسته فراموش شوند و یا اگر حتی تمرین دادن کم و تقویت نامناسب هم صورت گیرد، به مرور زمان با وقوع نسبتا زیاد آسیب دیدگی در آن نواحی روبه رو می شویم.

بنابراین، دقت در طراحی همه جانبه برنامه های آماده سازی بدن و توجه به تمام حلقه ها و اتصالات زنجیره حرکتی خصوصا چرخش دهنده ها را نباید از نظر دور داشت و فراموش کردن و تمرین ندادن دائمی بخشی از عضلات و مفاصل در برنامه ها ممنوع است.