ساخت پلی که برای مردم روستا از توابع گناباد آرزو شده است!

به گزارش ایسنا، بیش از 620 خانوار با جمعیت افزون بر 2300 نفر در چهار روستا گیسور، چاه نمک، چاه میغانی و رحمت آباد با 60 الی 70 کیلومتر فاصله از مرکز شهر زندگی می‌کنند که شغل اصلی آنها دامداری و کشاورزی است. علاوه بر آن روستای گیسور مسیر ترانزیت روستایی مرز دوغارون بوده و جزء مسیرهای پرتردد روستایی گناباد نیز است.

اما در مواقع بحرانی نظیر سیل، مردم این منطقه همیشه شاهد دردسرها و مشکلات زیادی بوده، چراکه سیل علاوه بر مسدودکردن این جاده، باعث خسارت های فراوان جانی و مالی و همچنین مهاجرت مردم نیز گردیده است.

در سال 93 بر اساس ضرورت پلی در رودخانه ای که سیل از آن عبور می‌کرده احداث شده که بعد از گذشت سه سال هنوز نیمه کاره رها شده است، بر همین اساس اگر هدف رفع مشکل و خدمت‌رسانی بوده که این رسمش نیست، اگر نیز هدف دست به سر کردن مردم و متقاعد کردن آنی مردم است که از انصاف به دور است.

جهت بررسی دقیق‌تر موضوع، به محل روستای گیسور رفته و پای صحبت عضو شورا و مردم آن روستا نشستیم. وارد روستای گیسور که شدیم یکی از ساکنان آن روستا به پیشوازم آمد و بعد از اینکه فهمید من خبرنگارم، شروع به درد دل کرد.

وی که احمد نیک طلب نام داشت در این گفت‌وگو با بیان اینکه در سال 93 سیل خرابی زیادی به بار آورد، می‌گوید: معمولا وقتی در جایی ستاد بحران ورود می کند یعنی این یک مورد بحرانی است، آیا تمام اقدامات ستاد بحران نیز همینگونه است؟ روستای گیسور همیشه از امکانات، بودجه‎ها و طرح‌ها عقب مانده و هیچ اقدامی نیز از طرف مسئولین شهرستان برای آن نشده است.

روح الله غلامی دیگر ساکن این روستا نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار می‌کند: مسئولین شهرستان گناباد چون مسیرشان هر ده سال یکبار از اینجا اتفاق نمی‎افتد حق دارند این پل را به دست فراموشی بسپارند.

وی که بغض او را گرفته بود، عنوان می‌کند: به خدا از بس در مورد این پل داد زدیم حنجره پاره کردیم، کجاست گوش شنوا؟ با این دو نفر به منزل عباس پروک رفتیم، کسی که در سال 93 سیل تمام دارائی او را خود برده است.

او نیز در گفت‌وگو با ایسنا، بیان می‌کند: بر اثر سیلی در آن سال که در روستای گیسور آمد تمامی دام‌های من که حدود 50 رأس بود را از دست دادم و طویله دام‌هایم نیز نابود شد.

پروک همچنین اضافه می‌کند: سیل تمام دار و ندارم را برد. مسئولین آن زمان وعده زیاد دادند، اما امروز بعد از گذشت سه سال حتی پل ورودی را هم درست نکرده‌اند، چه برسد به وعده‌های جبران خسارت من و ده ها تن از اهالی روستا.

محمدرضا عباسی دیگر روستایی خسارت دیده نیز در این بازدید از وضعیت خود دراین سال‌ها می‌گوید که در سال 93 تمام محصول کشاورزی‌اش نابود شد و زیر گل و لای ناشی از سیل قرار گرفت، به طوریکه هنوز قادر به جبران عقب ماندگی مالی خود نشده است. امیدوارم هم پل درست شود و هم برای پخش سیلاب، کاری بکنند، چراکه گیسور همواره در معرض سیل‌های مخرب قرار دارد.

رضا علیزاده عضو شورای اسلامی روستای گیسور گناباد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: تکمیل پل ورودی این روستا مشکل امدادرسانی در مواقع بحران به چهار روستای منطقه پسکلوت گناباد را حل می‌کند.

وی اضافه می‌کند: پیمانکار پروژه وجه‌اش را کامل دریافت نکرده و سه سال است که این پل نیمه تمام رها شده است.

این عضو شورای اسلامی روستای گیسور گناباد با بیان اینکه هم اکنون پایه‌های این پل تکمیل شده، تصریح می‌کند: عدم تکمیل پل ورودی روستای گیسور باعث کندی امدادرسانی به مردم در مواقع سیل، کندی رفت و آمد و تاخیر در حرکت خودروهای امدادرسان گردیده و همچنین در گذشته این سیل باعث تخریب جاده و سیل بند و ورود به منطقه مسکونی روستا شده و خسارت های فراوانی از قبیل تلف شدن دام و تخریب منازل و محل‌های نگهداری دام نیز به همراه داشته است.

علیزاده تأکید می‌کند: این پل اگر درست شود مشکل چهار روستای گیسور، چاه نمک، چاه میغانی و رحمت آباد را حل می کند. ضمن اینکه با عنایت به مسیر ترانزیت روستایی منتهی به مرز دوغارون، هرچه سریعتر بایستی نسبت به تکمیل و بهره‌برداری آن اقدام شود.

حسین رضایی بخشدار مرکزی گناباد نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: با توجه به بروز سیل در روستای گیسور و خطرات و مشکلات مربوطه در سال 1393 موضوع احداث پل در دستور کار قرار گرفته که به واسطه عدم تخصیص کامل اعتبار و طلب پیمانکار، کار متوقف شده است.

وی بیان می‌کند: امسال از دو سرفصل اعتبارات کمک دارائی 70 میلیون تومان و از محل ماده 180 نیز 75 میلیون تومان اعتبار برای این پروژه در نظر گرفته شده است که تاکنون 30 میلیون تومان از این اعتبار تخصیص یافته که با صحبتی که با پیمانکار انجام گرفته قرار است کار تکمیل این پل مجددا آغاز گردد.

یونس ارشادی رئیس اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای گناباد نیز در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، خاطرنشان می‌کند: در سال 93 با توجه به سیلی که در منطقه گیسور آمده است و مسئولین وقت در محل آن روستا حضور پیدا کرده و بنا بر خسارت هایی که به روستا زده شده، در همان شب تصمیم می گیرند که پلی بر روی رودخانه ای که در آن زمان آبنما بوده احداث شود.

وی ادامه می‌دهد: مسئولین وقت نیز قول داده‌اند که اعتبارات آن را تأمین نموده تا اداره راه سریعا نسبت به احداث پل اقدام نماید، بر همین اساس بر اساس همان پیگیری‌هایی که شده در 25 اسفندماه 93 قرارداد احداث پل بتنی محور گیسور با سه دهنه سه متری منعقد می‌شود و ابلاغ اعتباری که مبلغ 120 میلیون تومان بوده نیز به اداره راه ارسال می‌شود.

ارشادی با اشاره به پیشرفت فیزیکی 70 درصدی این پروژه، می‌گوید: متأسفانه به دلیل عدم وجود اعتبار حتی یک ریال تخصیص پیدا نکرده و پیمانکار نیز که توانش بیشتر از این نبوده کار را در همین مرحله متوقف می‌کند.

ارشادی تصریح می‌کند: امسال با پیگیری‌هایی که به انجام رسید مبلغ 80 میلیون تومان تخصیص پیدا کرده که با کسوراتی که کم شده 60 میلیون تومان تحویل پیمانکار شده و مابقی اعتبار اگر تخصیص پیدا کند ستون‌های این پل تکمیل می‌شود.

رئیس اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای گناباد با بیان اینکه در صورت تأمین 100 درصدی اعتبار تخصیص یافته، این پل تا پایان سال به بهره‌برداری می‌رسد، اضافه می‌کند: پس از تکمیل ستون‌های پل، مرحله خاکریزی و آسفالت توسط این اداره انجام خواهد شد؛ لذا در حال حاضر برای پرداخت 60 میلیون تومان دیگر در حال رایزنی برای آزادسازی ضمانت نامه های پیمانکار هستیم که مشکل مردم منطقه مرتفع شود.

همچنین در این باره با حمید بنایی نماینده مردم گناباد و بجستان در مجلس شورای اسلامی نیز چندین بار تلفنی و حضوری صحبت شد که وی از دادن پاسخ امنتاع کرد.

به شخصه نمی‌دانم کدام مسئول و با کدام استدلال، توجیه، منطق و تجربه، به یک پروژه چگونه اولویت می‌دهد و اعتبار و بودجه‌ای برای آن در نظر می‌گیر، تنها می‌دانم مسئولینی که هنوز پس از سال‌ها برای پل گیسور، اعتباری تخصیص نداده‌اند، اولویت سنجی شان درست و منطقی نبوده است. آن هم برای رفع مشکل مردمی که به توانمندی‌ها و اندیشه والای مسئولان ایمان داشته و یقین دارند، بر همین اساس باید از هیچ تلاشی برای رفع مشکل آنها فروگذار نکرده و در به ثمر رسیدن تنها خواسته این مردم صبور و زحمتکش گام برداشت.

گزارش از مهدی محمدی نوقابی، خبرنگار ایسنا

انتهای پیام