به گزارش پایگاه خبری ورزش بانوان، چهارمین و آخرین مرحله مسابقات اتومبیلرانی اسلالوم قهرمانی کشور ۳۰ دی ماه در پنج کلاس ویژه آقایان و بانوان در پیست بین المللی غدیر اهواز برگزار شد. در کلاس بالای ۱۵۰۰ سی سی که رقابت تنگاتنگی بین اتومبیلرانان وجود داشت، فائزه محبی از تهران بر سکوی نخست قرار گرفت.
مسابقه سرعتی زمانمحور مارپیچ بین دروازهها یا میل و پرچمهای نصبشده را مسابقه مارپیچ یا اسلالوم میگویند. اسلالوم به نوعی پایه سایر رشتههای اتومبیلرانی است. مسابقات اسلالوم در داخل ایران از جمله مسابقاتی است که به صورت جداگانه میان بانوان و آقایان برگزار میشود.
فائزه محبی متولد ۱۰ شهریور ۷۰ که از ۹ سالگی به اتومبیلرانی علاقمند شده در مجموع تمام مراحل کلاس بالای ۱۵۰۰ سی سی مسابقات اتومبیلرانی اسلالوم ۹۶ مقام نخست بخش بانوان را بدست آورده است. رشته اصلی او اسلالوم است اما در ریس هم دستی بر آتش دارد. فائزه محبی ۶ سال به صورت حرفهای اتومبیلرانی میکند و حالا در ۲۶ سالگی کمی بی انگیزه به نظر میرسد. در ادامه گفتگوی خبرنگار ورزش بانوان را با فائزه محبی بخوانید:
جرقه از علی اکبر مقیمی؛ علاقه و استعداد از فائزه محبی
۹ ساله بودم که توسط علی اکبر مقیمی قهرمان مسابقات اتومبیلرانی کشور به اتومبیلرانی علاقمند شدم. ایشان از نزدیکان ما هستند؛ اکثر اوقات در ماشین کنار آقای مقیمی تمام هوش و حواسم به رفتارش حین رانندگی بود و تمرکزی که روی گاز و ترمز و کلاج داشت. همیشه هم سوال پیچش میکردم؛ جرقه را ایشان زد و تا اینکه ۱۸ سالم شد و گواهینامه رانندگی گرفتم از آن زمان هم تحت نظر آقای مقیمی آموزش دیدم و خوشبختانه در موارد زیادی مقام آور بودم. از سال ۹۰ هم به صورت حرفهای وارد این رشته و مسابقاتش شدم.
کمی از اسلالوم
در اسلالوم فعالیت دارم که پایه اتومبیلرانی است. اما به اشتباه در داخل ایران در مسابقات اسلالوم پارک دوبل و چرخش ۳۶۰ درجه گرفته میشود که اینها جزو مسابقات جیم کانا هستند و ربطی به اسلالوم ندارند. اگر سالهای بعد هم این موارد در مسابقات اسلالوم برگزار شود، اتومبیلرانی اسلالوم را دیگر ادامه نمیدهم. ماشینم آسیب میبیند و جز خرج تراشی چیزی عاید من نمیشود.
پارک دوبل فائزه محبی
پارک دوبل من خیلی خوب است بدون تعلل و با سرعت میتوانم پارک دوبل کنم.
حمایت خانواده
خانواده من مخالف نیستند از ابتدا علاقه داشتم و به علاقهام احترام گذاشتند اما هیچ کدام از اعضای خانواده من در این رشته فعالیتی ندارند.
همه هزینهها برای اتومبیلرانی!
تا به حال درآمدی از اتومبیلرانی نداشتم. تا بوده در این رشته هزینه کردم. لیسانس معماری دارم اما مسئول یک کارگاه مونتاژ اسباب بازی هستم. شغلم، درسم و ورزشم ارتباطی به هم ندارند. اتومبیلرانی هزینههای بالایی دارد، اسلالوم که رشته پایه است هزینه بر است چه برسد به رشتههای بالاتر.
ماشین من پژو ۴۰۵ است چه در مسابقات و چه در رفت و آمد روزانه با همین ماشین رانندگی میکنم و خیلی دوستش دارم. البته کلاسی که من در آن رقابت میکنم استاندارد است و تغییر زیادی در موتور ماشین ایجاد نمیشود.
آموزش اسلالوم
با تمام اینها بعد از اینکه کارت مربیگری بگیرم آموزش را شروع میکنم. وقتی میبینم برخی خانمها مهارتهای ساده رانندگی را هم نمیدانند، عصبی میشوم البته آموزش از صفر نه، بلکه مهارتهایی که کمک زیادی به کنترل هرچه بیشتر ماشین توسط راننده میکند و همچنین آسیب کمتری به آن میرساند.
قهرمان سال ۹۶
چهار مرحله از سری مسابقات اتومبیلرانی اسلالوم قهرمانی کشور ۹۶ در شهرهای تهران، گلستان، کرمان و خوزستان برگزار شد. فقط در مرحله چهارم رقابتها، خوزستان اسپانسر داشت و به نفرات اول تا سوم هدیه نقدی داد. اعلام کردند در پایان سال ۹۶ به قهرمان امسال ۱۰ میلیون میدهند و چون در این رشته کلاس بانوان و آقایان جداگانه برگزار میشود، این جایزه تقسیم خواهد شد، ۵ میلیون به نفر اول بانوان و ۵ میلیون هم به نفر اول آقایان. در کل من نفر اول بخش بانوان این مسابقات در سال ۹۶ هستم.
آخرین مسابقه!
البته احتمالا این آخرین مسابقهای بود که در آن شرکت کردم. انتهای اتومبیلرانی همین جایی است که من ایستادهام. حتی بزرگان این رشته هم کنار کشیدند و مشغول کارهای دیگری هستند. با این حال از اینکه سراغ اتومبیلرانی رفتم پشیمان نیستم.
تصادف رانندگی
تا به حال تصادف رانندگی در شهر نداشتم. اما یک بار که تازه وارد دنیای اتومبیلرانی اسلالوم شده بودم در یک بلواری رانندگی میکردم، با سرعت زیاد از لابلای موانع رد میشدم که رفتم بالای جدول وسط بلوار و چرخ ماشینم شکست.
ضعف اتومبیلرانی در ایران
اگر در ایران هم مثل خیلی از کشورها شرکتهای خودروسازی اسپانسر مسابقات میشدند، الآن شرایط این رشته در ایران خیلی بهتر بود. این مسئله تقصیر فدراسیون نیست. نمیدانم مشکل از کجا آب میخورد، در حالیکه مسابقات زیادی پخش زنده تلویزیونی دارد. ما اسپانسر نداریم و همه هزینهها پای خودمان است. این نهایتا دلسردی را در پی دارد.