هُو اُذُنٌ/پیامبراسلام”اُذُن”بود+لِنْت لهُمْ یعنی چه؟

هُو اُذُنٌ/پیامبراسلام”اُذُن”بود یعنی چه؟

وَمِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَیْرٍ لَکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِینَ وَرَحْمَهٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۶۱﴾توبه

منافقان به همدیگرمی گفتندپیامبر:« هُو اُذُنٌ» و می گفتند هرکس، هرچیزی به پیامبر می گوید ایشان تایید می کنند با اینکه حرف ها متفاوت و متناقض است.

قرآن این عیب جویی بدخواهان پیامبر را نقل می کند و جواب می دهد: «قُلْ اُذُنُ خیْرٍ لکُمْ » پیامبر اگر گوش هست، گوش خیر هست. کسی مانند پیامبر به عنوان رهبر یک جامعه باید گوش باشد و جنبه خیریت و شنوا بودن پیامبر این بود که « یومِنُ بِاللهِ ویُومِنُ لِلْمُومِنِین ورحْمهٌ لِلذِین آمنُوا مِنْکُمْ» یعنی اعتماد به مومنین دارد: یکی از ابعاد شنوا بودن پیامبر این است که این کار رفعت برای مومنین است: شرح صدری که خداوند به پیامبر دارد روح پیامبر باید بسیار بزرگ باشد. روح پیامبر باید ظرفیت گنجایش تمام بداخلاقی ها و دشواری هایی که در جامعه وجود دارد را داشته باشد: او از یک طرف چون مهربان است و رحمت للعالمین است باید توان شنیدن همه بهانه جویی ها و سنگ اندازی مردم را داشته باشد و از طرفی دیگر سخنان مختلف را بشنود، چون اگر غیر از این باشد نشان می دهد او پیامبر رحمت نیست و چون می دانیم که پیامبر رحمت است در رفتار و کردار ایشان ابعاد مختلف رحمانیت پیامبر جلوه کرده است.

«عزیزٌ علیهِ ما عنِتُّم» او هرآنچه شما را به دشواری بیندازد برای پیامبر سخت و ناگوار است .

لَقَدْ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ -١٢٨توبه

«حریصٌ علیکُم بِالمُومِنین رووفٌ رحیمٌ» برای پیامبر خیلی دشوار بود اگر می دید فردی یا جمعی یا گروهی به سختی می افتند و خیلی نسبت به مردم توجه داشت و نسبت به مسلمانان از هر نژاد مهربان بود. رحمت پیامبر تنها برای مسلمانان نبود بلکه برای همه انسان ها به وی‍ژه کسانی که به ایشان ایمان می آوردند، بود.

لِنْت لهُمْ

فَبِمَا رَحْمَهٍ مِّنَ اللَّـهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ ۖفَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ١۵٩آل عمران

یکی از ابعاد رحمانیت پیامبر در آیه ١۵٩ سوره آل عمران بیان شده: «رحْمهٍ مِن الله لِنْت لهُمْ» ای پیامبر از به (برکت ) رحمت الهى ، در برابر آنها ( مردم ) نرم (و مهربان شدى ) و سپس «ولو کنت فظاً غلیظ القلب» یعنی اگر انسان خشن بودی و سخت دل و نفوذناپذیر بودید، این مردم از اطراف تو پراکنده می شدند: به دنبال این جنبه از شخصیت پیامبر قرآن دستور می دهد: «فاعْفُ عنْهُمْ» اگر کوتاهی از آنها دیدی ببخش و بالاتر اینکه «واسْتغْفِرْ لهُمْ وشاوِرْهُمْ فِی الْامْر» یعنی نه فقط اینکه بدی های آنها را نادیده بگیر بلکه برای آنها درخواست بخشش کن و آنها را طرف مشورت خود قرار بده.