بعد از سفر مقامات امریکایی به هند به منظور همراه کردن این کشور با سیاست تحریم نفتی ایران، اخیرا خبری مبنی بر عدم تمایل هندی بر توقف خرید نفت از ایران منتشر شده است. البته پیشتر گفته شده بود که هند با سیاستهای امریکا همراهی می کند ولی در روز گذشته گفته شد که هند هم مانند چین به خرید نفت از ایران ادامه می دهد. البته احتمال کاهش میزان خرید وجود دارد ولی توقف خرید در دستور کار دولت هند قرار ندارد.
رویترز به نقل از مقامات کشور چین نوشت، این کشور واردات نفت از ایران را متوقف نخواهد کرد ولی از خرید بیشتر نفت از ایران خودداری می کند. چین بزرگترین خریدار نفت ایران است که در سال ۲۰۱۸ میلادی به طور متوسط روزانه بالغ بر ۰.۷ میلیون بشکه نفت در روز از ایران وارد می کرد و هند هم روزانه بالغ بر ۰.۶ میلیون بشکه از نفت مورد نیازش را از ایران تامین می کند.
اتحادیه اروپا سومین خریدار بزرگ نفت ایران است که در نظر ندارد خریدش را از ایران متوقف کند ولی به دلیل وزن زیاد اقتصاد امریکا در اقتصاد دنیا، ممکن است تحت تاثیر فشارهای امریکا مجبور به کاهش خرید از ایران شود.
دیگر خریداران نفتی ایران کشورهای ژاپن، کره جنوبی، تایوان و ترکیه هستند که اخباری در مورد همکاریهای انها با سیاستهای امریکا منتشر شده است . البته ترکیه هم در زمره کشورهایی است که قرار است خرید نفت از ایران را ادامه دهد.
اما فارغ از اینکه خریداران کوچک نفت ایران چه تصمیمی می گیرند اگر ایران بتواند فروش نفت به دو کشور چین و هند را ادامه دهد و اروپا هم به خرید نفت حتی کمتر از سطح کنونی ادامه دهد، امریکا نخواهد توانست به هدف خود که به صفر رساندن حجم تولیدش است دست پیدا کند و این به معنای شکست سیاستهای امریکا در قبال ایران است.
باید در نظر داشت تحریم اخیر امریکا مبنی بر عدم فروش دلار به ایران فشار زیادی به اقتصاد این کشور وارد کرده است . تحریم بانکی در ماه های اخیر باعث شد که ایران نتواند درامد حاصل از فروش نفت خود را به کشور باز گرداندو به همین دلیل ارزش ریال در برابر دلار سقوط کرده است. به همین دلیل است که گفته می شود تحریم نفتی که از روز ۴ نوامبر اغاز خواهد شد نمی تواند فشار بیشتری به اقتصاد کشور وارد کند زیرا هم اکنون هم ایران درامد حاصل از فروش نفت را به کشور وارد نمی کند.
رویترز بر این باور است که عدم تجمیع جهانی در مورد تحریم نفتی ایران به دلیل خروج یک جانبه امریکا از توافق هسته ای ، سبب می شود تا فشاری کمتر از دور قبلی به اقتصاد ایران وارد شود. ضمن اینکه ایران می تواند از طریق کشور دومی اقدام به فروش نفت خود کند تا تحریم ها را دور بزند.