بیماری «گریوز»چیست؟ Graves
فرق «گریوز» با بیماری ویتیلگو (Vitiligo)
گریوز یا بیماری بازدو ( Graves-Basedow disease) نوعی پرکاری اتوایمیون تیروئید است که معمولاً همراه بااگزوفتالمی (بیرون زدن چشم از حدقه) است. گریوز به صورت هیپرپلازی سلولهای تیروئیدی تظاهر پیدا میکند و در اثر تقلیدی آنتی بادی IgG بر روی گیرنده هورمون محرک تیروئید (TSH) و فرایند آپپتوزیس در تیروسیتها ایجاد می کنند.
علائم بیماری گریوز
بارزترین علائم بالینی –بیرونزدن چشم ازحدقه
در این عارضه، التهاب و سایر حوادث سیستم ایمنی بدن بر روی ماهیچهها و دیگر بافتهای اطراف چشم تأثیر میگذارد. علائم و نشانههای حاصل ممکن است عبارتاند از:
چشمان محدب (exophthalmos)
درد در چشم تاحدی که احساس می شود جسمی درچشم رفته
چشمهای قرمز یا متورم
پلکهای پف کرده یا جمع شده
دوبینی
معمولاً این بیماری با بیماریهایی مانند ویتیلگو (Vitiligo)، آدیسون، دیابت نوع یک و لوپوس همراه است. شدت این بیماری در افراد سیگاری بیشتر است.
[بیماری «ویتیلگو »لک و پیسی (برص)]این بیماری سبب از بین رفتن رنگ دانههای پوستی میشود .لکه های سفید (پیگمانتاسیون )روی پوستشان توجه می کنند. این لکه ها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستها پاها بازوها، صورت و لبها شایع هستند. دیگر نقاط شایع لکه های سفید عبارتنداز زیر بغل و کشاله ران، اطراف دهان و چشم، پره های بینی، ناف و نواحی تناسلی است]
علایم دیگر گریوز
بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)،لرزش دست، ریزش مو،افزایش تعریق،افزایش اشتها ودرعین حال کاهش وزن!، اسهال،خستگی یا ضعف عضلانی
پر کاری تیروئید عامل اصلی گریوز می باشد
درمان
داروهایی مانند «پروپرانول »برای تسکین علائم پرکاری تیروئید به کار می رود
داروهای ضد تیروئید خوراکی که شامل متی مازول که برای بیماران با بیماری گریوز به مدت طولانی و برای علل دیگر پرکاری تیروئید به مدت کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد . با مقدار مناسب دارو کنترل پرکاری تیروئید در عرض چند هفته میسر است. این داروها عوارض جانبی نیز دارند از جمله بثورات پوستی، خارش، تب و بندرت التهاب کبد یا کاهش گلبولهای سفید خون.
داروهایی مانند پروپرانول برای تسکین علائم پرکاری تیروئید به کار می رود تا سایر درمان ها اثر خود را بگذارند.
ید رادیو اکتیو باعث از کار افتادن گواتر یا کوچک شدن گره های سمی که تولید کننده هورمون تیروئید می باشند، می گردد. این درمان بدون خطر است و در بالغین با پر کاری تیروئید بطور گسترده استفاده می شود.
اشعه تولید شده توسط این مقدار ید باعث تخریب سلولهای تیروئید می شود، ولی به علت آنکه غلظت آن در تیروئید بیش از نقاط دیگر است، اشعه به سایر نقاط بدن آسیب نمیرساند. ید رادیو اکتیو بطور خوراکی به بیمار سر پایی تجویز میشود.
با اینکه مقدار زیادی از فعالیت ماده رادیو اکتیو ظرف مدت چند روز از بدن خارج می شود، اثرات آن روی غده تیروئید ممکن است ظرف یک تا سه ماه طول بکشد. عارضه جانبی این درمان کم کاری تیروئید است.
جراحی نیز یکی دریگرازدرمان «گرایوز»می باشد