آقای فغانی لطفا کمتر ناز کن!

علیرضا فغانی قطعا یکی از افتخارات فوتبال ایران است. او که شاید بدون اغراق در حال حاضر بهترین داور فوتبال دنیا به شمار بیاید، در جام‌جهانی اخیر هم عملکرد درخشانی داشت و همه وطن‌دوستان را خوشحال کرد.

به گزارش صدای ایران به نقل از بانک ورزش، فغانی سال‌هاست که بر قله داوری می‌درخشد و به نظر می‌رسد توفیقی که به دست آورده بیش از آنچه ناشی از امکانات و مدیریت موجود در فوتبال ایران باشد، محصول استعداد فردی خود اوست. برای فوتبالی که چند دهه به کمک‌داوری محمد فنایی در فینال جام‌جهانی آمریکا مفتخر بود، حضور یکی مثل فغانی در میادین بین‌المللی بسیار ارزنده و خشنودکننده است. همه اینها را گفتیم برای اینکه برسیم به اصل مطلب؛ به جایی که واکنش‌های فغانی پیش و پس از دربی 88 تهران و البته عملکرد او در طول قضاوت این مسابقه را نپسندیدیم و بدون تعارف، رفتار او را مغرورانه و دماغ سر بالا یافتیم.

بلافاصله پس از آنکه اعلام شد فغانی داور دربی خواهد بود، کلاس گذاشتن‌های او شروع شد. داور بین‌المللی کشورمان مدعی شد حق جوان‌ترها بوده که این بازی را سوت بزنند. این البته اولین بار نیست که فغانی چنین مواضعی اتخاذ می‌کند. او پیش‎تر هم به انتخابش برای قضاوت در این مسابقه چنین عکس‌العمل‌هایی نشان داده بود، اما این بار به نظر می‌رسد درخشش در جام‌جهانی او را در ناز کردن برای مهم‌ترین مسابقه باشگاهی کشور مصمم‌تر کرده بود. فغانی طوری حرف می‌زد که انگار عارش می‌آید بازی پرسپولیس و استقلال را سوت بزند و دیگر قضاوت دیداری پایین‌تر از برزیل و فرانسه در کلاس او نیست! اینکه صراحتا بگویی: «از داوری دربی هیچ حسی ندارم» واقعا زیبنده نیست. یک داور، هر چقدر هم که بزرگ باشد حتی باید از قضاوت بازی تراکتور- استقلال خوزستان یا ذوب‌آهن- نفت آبادان هم خوشحال باشد؛ چرا که این بخشی از کار اوست و هر سوتی که به امانت به دستش سپرده می‌شود، نشان از ادامه یک اعتماد به وی دارد که به نوبه خودش جای خوشحالی است. وقتی در این شرایط فغانی برای تحقیر دربی اصرار دارد، کمی نگران خلق و منش او می‌شویم. قبلا هم نوع رفتار این داور طوری بوده که شائبه غرور در موردش مطرح باشد، اما قطعا اظهارات او پیش و پس از دربی این فرضیه را تقویت می‌کند.

فغانی حتی بعد از دربی هم دست‌بردار نیست و دیروز ابراز امیدواری کرده این آخرین شهرآوردی باشد که سوت می‌زند. ما هم صمیمانه امیدواریم همینطور باشد. وقتی کسی خودش شوق کافی برای سوت زدن یک مسابقه را ندارد، انتخاب او به عنوان داور ظلم به هر دو تیم است و نتیجه‌اش می‌شود چیزی شبیه همین قضاوت پرسوت فغانی که حسابی بازی را از سکه انداخت و خراب کرد. بگذارید این بازی را دیگران سوت بزنند؛ جوان‌ترهایی که حتی اگر اشتباه هم می‌کنند، باز منتی سر بزرگترین بازی مملکت ندارند. به فغانی هم اصلا داوری ندهید و بگذارید منتظر باشد هر چهار سال یک بار در جام‌جهانی بازی بزرگان را سوت بزند!