بخش دور افتاده‌ای از جزایر هاوایی یک شبه از نقشه محو شد!

ایست آیلند (East Island) خشکی کوچکی که در شمال غرب جزایر هاوایی قرار داشت و آشیانه برخی از گونه‌های جانوری بود، با وقوع طوفان والاکا (Walaka) در روزهای سوم و چهارم اکتبر، به یکباره از نقشه محو شد. این اتفاق اخیرا به تایید خبرگزاری‌های محلی رسیده است.

اهمیت این نقطه از جزایر هاوایی در آن بود که یک مامن حیاتی برای برخی از گونه‌های در معرض خطر بومی، از جمله لاک‌پشت سبز دریایی و فُک راهب به شمار می‌رفت؛ موضوعی که نگرانی زیست‌شناسان را برانگیخته است.

«چارلز لیتنان» زیست‌شناس اداره ملی علوم جوی و اقیانوسی امریکا (NOAA)، در همین رابطه می‌گوید:

هیچ شکی نیست که این جزیره دورافتاده، مهم‌ترین جان‌پناه لاک‌پشت‌های دریایی منطقه بوده است. البته گونه‌های جانوری برای بقا تنها به یک نقطه وابسته نیستند و از خود انعطاف نشان می‌دهند؛ اما شاید روزی برسد که این انعطاف‌پذیری، دیگر جواب ندهد.

مساحت ایست آیلند از 0.04 کیلومتر مربع فراتر نمی‌رفت؛ اما در فاصله بین سال‌های 1944 تا 1952، از یک پایگاه کوچک گارد ساحلی میزبانی می‌کرد. تنوع حیات وحش نیز در این جزیره به چشم می‌خورد و همان‌طور که گفته شد از آلباتروس (گونه‌ای از مرغ‌های دریایی) تا لاک پشت و فُک در آن پناه می‌گرفتند.

#gallery-2 { margin: auto; } #gallery-2 .gallery-item { float: right; margin-top: 10px; text-align: center; width: 33%; } #gallery-2 img { border: 2px solid #cfcfcf; } #gallery-2 .gallery-caption { margin-left: 0; }

در تصاویر ماهواره‌ای، به زیر آب رفتن این بخش از مجمع‌الجزایر هاوایی کاملا مشهود است؛ با این حال، تیمی از دریانوردان برای بررسی شرایط به منطقه اعزام شده‌اند.

با امواج سهمگین ناشی از تندباد والاکا، این نقطه از جزایر هاوایی به زیر آب فرو رفت

محققان در گفتگو با خبرگزاری Civic Beat اظهار داشتند که لاک‌پشت‌ها و فک‌های مقیم جزیره، می‌بایست پس از پایان فصل تولید مثل و پیش از وقوع طوفان، محل را ترک کرده باشند؛ اما هنوز مشخص نیست که آیا در همان نزدیکی‌ها موفق به یافتن اقامتگاه جدیدی شده‌اند یا خیر؟

بنابر اعلام NOAA، لاک‌پشت‌هایی دریایی سبز هاوایی (Chelonia mydas) گونه‌ای مجزا از سایر گونه‌های لاک‌پشت دریایی سبز هستند و جمعیت آن‌ها، منحصرا در اطراف جزایر هاوایی یافت می‌شود. این جانوران به طور رسمی تحت حفاظت قانون ایالتی هاوایی و همین‌طور قانون فدرال گونه‌های در معرض خطر قرار دارند. نتیجه‌ی این برنامه‌های حفاظتی، افزایش 53 درصدی جمعیت آن‌ها از اواخر دهه 70 میلادی تاکنون بوده است. زیستگاه اصلی آن‌ها منطقه فرنچ فریگیت شولز (French Frigate Shoals) است که جزیره ناپدید شده‌ی ایست آیلند را نیز شامل می‌شد.

وضعیت فک‌های راهب هاوایی (Neomonachus schauinslandi) که ایست آیلند را محل تولید مثل خود می‌دانستند، به مراتب وخیم‌تر است. این فک‌ها نیز تنها در هاوایی یافت می‌شوند و جزو گونه‌های شدیدا در معرض خطر هستند. متاسفانه به‌رغم اجرای برنامه‌های حفاظتی، همچنان جمعیت آن‌ها در حال کاهش است.

کارشناسان NOAA، تعداد باقیمانده‌ی این نوع فک در طبعیت را حدود 1400 قلاده تخمین می‌زنند. به گفته‌ی لیتنان؛ بالغ بر دویست قلاده از فک‌‌های راهب جزایر هاوایی ، فرنچ فریگیت شولز را خانه خود می‌دانند و حدود 30 درصد از آن‌ها، در خود ایست آیلند متولد شده‌اند.

شاید بدشانسی ایست آیلند و ساکنان آن بود که والاکا در مسیر برخورد مستقیم با جزیره قرار گرفت؛ اما محققان معتقدند که قدرت این طوفان به دلیل آب‌های گرم‌تر از حد معمول اقیانوس، تشدید شده بود و پیش‌بینی می‌کنند با روند رو به رشد گرمایش زمین، باید منتظر بدتر شدن شرایط باشیم.