متن شب یلدا | 20 متن ادبی و انشا و تحقیق شب یلدا

متن شب یلدا , متن ادبی شب یلدا

متن ادبی شب یلدا

ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار می مانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم می دارند .

ایرانیان در این شب باقی مانده میوه هایی را که انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات میخوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می نشستند.

جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می شود. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوه ها که اغلب دانه های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می شوند که انسان ها با توسل به برکت خیزی و پردانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکت آور میکنند و نیروی باروی را در خویش افزایش می دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند.

در این شب فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده گویی میکنند.

این شب به زمان بین غروب آفتاب از ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می شود.

واژهٔ یلدا ریشهٔ سریانی دارد و به معنای ولادت و تولد است. منظور از تولد، ولادت خورشید (مهر/میترا) است.

یلدا و جشن هایی که در این شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است.

مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، دریافتند که کوتاه ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شب ها کوتاهتر می شوند، از همین رو آنرا شب زایش خورشید نامیده و آنرا آغاز سال قرار دادند. بدین سان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع می شد.

یلدا شب اول زمستان و شب آخر پاییز است و آن درازترین شب در تمام طول سال است.

تحقیق مقاله یا انشا در مورد شب یلدا

شب یلدا بهانه ای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین می توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.

در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می آیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.

برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می شود.

در کتاب ها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره ای نشده است.

امروزه شب یلدا را جشن می گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.

واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.

ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند.

زایش خورشید و آغاز دی را، آیین ها و فرهنگ های بسیاری از سرزمین های کهن آغاز سال قرار دادند،

به شگون روزی که خورشید از چنگ شب های اهریمنی نجات می یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.

در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:

یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق می کرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند.

شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است و در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمی انجام می شود

و یکی از زیباترین شب ها در بین ایرانیان است،

در این شب رسم و رسوم مختلفی انجام می شود،

از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکی های دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.

متن شب یلدا

مطلب در مورد شب یلدا

آنان ملاحظه می‌کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند می‌شود و در نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می‌توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید نماد نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش‌اند. مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی – هند و اروپایی، دریافتند که کوتاه‌ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شب‌ها کوتاهتر می‌شوند، از همین رو آنرا شب زایش خورشید نامیده و آنرا آغاز سال قرار دادند.

انشا در مورد شب یلدا کوتاه

جشن شب یلدا جشنی است که از ۷ هزارسال پیش تاکنون در میان ایرانیان برگزار می شود. ۷ هزار سال پیش نیاکان ما به دانش گاه شماری دست پیدا کردند و دریافتند که نخستین شب زمستان بلندترین شب سال است. یکی دیگر از دلایل برگزاری این جشن، شب زادروز ایزدمهر یا میترا است. مهر به معنای خورشید است و تاریخ پرستش آن در میان ایرانی ها و آریایی ها به پیش از دین زرتشت بازمی گردد که پس از ظهور زرتشت این پیامبر او را اهورامزدا تعریف کرد. یکی از ایزدان اهورایی مهر بود که هم اکنون بخشی از اوستا به نامش نامگذاری شده. در «مهریشت» اوستا آمده است؛ «مهر از آسمان با هزاران چشم بر ایرانی می نگرد تا دروغی نگوید».

انشا دوم در مورد شب یلدا (چله)

شب یلدا (چله) آخرین روز آذر ماه، طولانی‌ترین شب سال، اول زمستان است.

شب یلدا که در اصطلاح به آن شب چله هم می گویند، یکی از کهن ترین جشن های ایرانیان است. این شب آداب و رسومی دارد که قرن هاست که در بین ایرانیان رواج داشته است، مردم ایران در شهرها و روستاهای مختلف با توجه به فرهنگ، آداب و رسوم ویژه‌ی خود شب چله را جشن می‌گیرند. در این شب طولانی همه ی اقوام نزد بزرگ طایفه ی خود می روند و پس صرف شام، تنقلاتی مثل میوه های زمستانی، آجیل میخورند و فال حافظ می گیرند.

شب یلدا فرصتی است برای دیدارهاست. یلدا، بهانه اى است تا پندها و تجربه هاى ارزشمند بزرگان خاندان را که در پس وقت نداشتن ها و بى حوصلگى هاى کوچک ترها مدفون مانده اند، زنده کنیم.

یلدا، زمانی براى تکرار هر آنچه روزگارى، سرمشق خوبى هایمان بوده اند و امروز بر روى طاقچه عادت هایمان غبار مى گیرند و فراموش مى شوند.

مجالى است براى دیدن عزیزانى که تصویر و صدایشان در پس مشغله هاى زندگى رنگ باخته اند.

زمانیست براى نشستن لبخند بر لبان کودکان، در آغوش پر مهر بزرگ ترها.
یلدا یک روز از سال است که مجالى می دهد براى من و تو، تا همگى، لحظه هاى شیرین با هم بودن را تجربه کنیم.

انشای ازاد- شب یلدا

مقدمه:بلندترین شب سال که در فصل زمستان است و مردم چنین روزی را جشن می گیرند و همچنین یکی از اعیاد باستانی ایران می باشد.

شب یلدا شبی است که همه ی خانواده به خانه ی مادربزرگ و پدربزرگ یا بزرگتر خانواده می روند و در چنین شبی اهالی خانه هر چه را که در توان دارن تهیه می کنند و در کنار هم تا پاسی از شب می نشینند و خوراکی هایی مانند کدو و لبو و همچنین انار شیرین و قرمز و هندوانه ی شب یلدا که یکی از سنت های قدیمی در این شب است را می خورند.

در چنین شبی دور هم می نشینند و همراه غذا و اجیلی که می خورند بزرگتر خانواده کتاب شعر حافظ را بر می دارد و برای همه فال حافظ می گیرد و با صدایی زیبا و رسا می خواند.

علت و ریشه ی این عید باستانی از انجا شروع شد که به دلیل طولانی بودن شب همگی دور هم جمع می شوند و برای فرار از تاریکی این شب را در کنار اهالی خانه به شب نشینی و خورد و خوراک می پردازند تا در کنار یکدیگر گذر زمان را متوجه نشوند و از شب طولانی خود کمال لذت را ببرند.

نتیجه گیری:ما نیز به عنوان اینده سازان مملکت باید به سنت ها و ائین های گذشتگانمان احترام بگذاریم و ان را به صورت درست ادا و اجابت کنیم.

تحقیق درباره شب یلدا | جشن یلدا و عادات مرسوم در ایران

ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب یلدا آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است تا سپیده دم بیدار می مانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم می دارند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیهٔ آنان را تضعیف نکند و با به روشنایی گراییدن آسمان به رخت خواب روند و لختی بیاسایند.
در آیین کهن، بنابر یک سنت دیرینه آیین مهر شاهان ایرانی در روز اول دی ماه تاج و تخت شاهی را بر زمین می گذاشتند و با جامه ای سپید به صحرا می رفتند و بر فرشی سپید می نشستند.

دربان ها و نگهبانان کاخ شاهی و همهٔ برده ها و خدمت کاران در سطح شهر آزاد شده و به سان دیگران زندگی می کردند. رئیس و مرئوس، پادشاه و مردم عادی همگی یکسان بودند. البته درستی این امر تایید نشده و شاید افسانه ای بیش نباشد.

ایرانیان در این شب باقی مانده میوه هایی را که انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات می خوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می نشستند تا سپیده دم بشارت روشنایی دهد زیرا به زعم آنان در این شب تاریکی و سیاهی در اوج خود است.

جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می شود. متل گویی که نوعی شعرخوانی و داستان خوانی است در قدیم اجرا می شده است به این صورت که خانواده ها در این شب گرد می آمدند و پیرترها برای همه قصه تعریف می کردند.

آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبهٔ نمادی دارند و نشانهٔ برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند، این میوه ها که اغلب دانه های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می شوند که انسان ها با توسل به برکت خیزی و پردانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکت آور می کنند و نیروی باروی را در خویش افزایش می دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است.

حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده گویی می کنند.

مطلب در مورد شب یلدا , متن شب یلدا

متن شب یلدا شب یلدا بلندترین شب سال است , به بهانه ی همان یک دقیقه طولانی تر بودن , کنار هم جمع می شویم و با گرمای محبتمان ,از سرمای زمستانی که در راه است می کاهیم متن زیر می خواهد سادگی همین دقایق کوتاه کنار هم بودن را به ما یادآوری کند

بیا که امشب می خواهم تا صبح برایت قصه بگویم . قصه از راز زندگی ، همان راز ساده ی کوچکی که در میانه ی هزار راز پیچیده ی بزرگ کمرنگ و محو شد.

بیا که امشب می خواهم تا صبح برایت قصه بگویم . نه اشتباه نکن ، از قصه ی آنها که کاخ های عظیم ساختند نخواهم گفت

از بناهای بزرگ و سقف های بلند و ستون های استوار یا از قصه ی فاتحان سرزمین های دور

یا از قصه ی پهلوانان پیروز میدان ها

از هفت شهر عشق و از دنیای شیرین غزل

از لیلی ها و نازهایشان نخواهم گفت

همچنان که از مجنون ها و نیازشان

برایت از زندگی قصه خواهم گفت

همه ی قهرمان های داستان های کهن

زندگی را شباهنگام در لحظات کوچک و ساده ای تجربه کرده اند که پس از ساختن دیوار کاخ های بلند

لحظه ای کنار یکدیگر نشستند و حرف زدند

و پس از فتح سرزمین های دور

بر زمینی دراز کشیدند و به آسمان خیره شدند و پس از وصال به معشوق ، لحظه ای چشمانشان را بستند و نفسی عمیق کشیدند.

و پس از نازهایشان ، لحظه ای لبخندی زیرکانه بر لب آوردند و پس از نیازهایشان قطره اشکی از شوق ریختند.

در جستجوی راز زندگی نباش ، لذت راستین زندگی در همین لحظه های کوتاه خلاصه می شود نه در آن داستان های بلند.

زندگی در تمام این لحظاتی که رازش را جستجو می کنی ، آرام و بی صدا از کنار تو گذر می کند.

پس بیا بازی را از آخر آغاز کنیم ، با لحظه های شیرین کنار هم بودن .

آن هندوانه را بیاور تا کنار هم باشیم ، بگوییم و بشنویم و بخوانیم و بخندیم.

زندگی چیزی بیش از این نیست .

قصه هایی را که گفتم همچون قصه هایی که نگفتم ، به فراموشی بسپار

قرار نیست تو قهرمان قصه من باشی ، برخیز و قهرمان رویاهای خودت باش.

متن شب یلدا | ۲۰ متن ادبی و انشا و تحقیق شب یلدا