شهر”ونیز”ایتالیا،شهری روی آب+جمعیت ومساحت ،سازه ها

سطح آب در ونیز چهار مرتبه-جزرومد- در سال از به۱۱۰ سانتی‌متر می‌رسد

امااینبار که تا ۱۵۶ سانتی‌متر بالا رفت، آب تمام خیابان‌ها را برداشت. آب سیل وارد خانه‌ها و فروشگاه‌ها شد و مردم را وادار کرد برای بیرون ریختن آب از پمپ‌های قوی استفاده کنند.

تداوم شرایط نامساعد جوی و ادامه بارندگی در شهر ونیز ایتالیا، موجب بالا امدن اب و اعلام وضعیت هشدار در این شهر شد.

شهربی خودرو/شهرقایق ها

قایق تنها وسایل نقلیه عمومی و خصوصی ونیزمی باشد حمل ونقل هم با قایق انجام می گیرد، این شهررا(شهربی ماشین)ویا شهررا شهر«کانال ها »نیزمی گویند.

ماشین های «آتش نشانی »شهرونیز هم قایق هستند

حتی نیروهای آتش نشانی و پلیس هم برای انجام وظایف خود از انواع قایق های موتوری استفاده می‌کنند.

این شهر تاریخی سال‌هاست که با آرامی در حال فرو رفتن به زیر آب دریاست و تا امروز طرح‌هایی که برای جلوگیری از غرق شدن این شهر ارائه شده، کار ساز نیست.

بسیاری از اهالی ونیز به دلایل مختلف این شهر زیبا را ترک می‌کنند، از مهمترین این علل رطوبت زیاد هوا و بالا آمدن آب است که موجب می‌شود در طبقات هم کف منازل و همچنین مغازه‌ها همواره آب جمع شود.

اهالی ونیز به شدت از مشکل بالا آمدن آب رنج می‌برند. زمانیکه سطح حداکثر یک متر بالا می‌آید، قابل تحمل است اما بیش از این میزان، مشکل آفرین می‌شود و تمام اجناس مغازه داران به زیر آب می‌رود.

ساکنین ونیز «آمادگی بالاآمدن آب تایک متر» رادارند

مشکل آب گرفتگی سطح شهر ونیز فقط منحصر به زمستان نیست و در تمام فصول سال چکمه‌های بلند برای رفت و آمد در خیابان‌ها در دسترس مردم است و وقتی آژیر بالا آمدن آب به صدا در می‌آید آنها را به پا می‌کنند.

شهر ونیز از جمله شهرهای توریست پذیر جهان است و سالانه میلیون‌ها توریست به این شهر می‌روند. از دیدنی‌ترین نقاط این شهر میدان سن مارکو است که مارکوپولو در آن دفن شده است.

از قرن چهاردهم میلادی ونیز محل استقرار ملوانان حرفه‌ای شد و کم‌کم شهر به علت نیروی دریایی‌اش شهرت یافت.

از قرن پانزدهم، ونیز بتدریج به بندری تجاری تبدیل شد و تا سال ۱۴۵۰ بیش از ۳۰۰۰ کشتی بازرگانی متعلق به ونیز بودند یا در آنجا تردد می‌کردند.

ونیز تا سال ۱۷۹۷ یک جمهوری مستقل بود.

«ونیز»اتریشی

اما پس از ۱۰۷۰ سال جمهوری ونیز استقلال خود را از دست داد. زیرا ناپلئون بناپارت در دوازدهم می ۱۷۹۷ ونیز را فتح کرد. در اکتبر ۱۷۹۷ براساس معاهده‌ای که بین ناپلئون و دولت اتریش امضاء شد، کنترل ونیز را اتریشی‌ها در اختیار گرفتند.

«ونیز»ایالیایی

اما در سال ۱۸۰۵ با عقد معاهده‌ای دیگر، ونیز دوباره بخشی از پادشاهی ناپلئون در ایتالیا شد.

تا این که در سال ۱۸۱۴ به دنبال شکست ناپلئون مجدداً اتریشی‌ها کنترل ونیز را در دست گرفتند.

در سال ۱۸۶۶ پس از ۷ هفته جنگ‌های خونین ونیز بخشی از ایتالیا شد.

در دوران اشغال شهر، بسیاری از بناها و آثار تاریخی آن ویران شد. در نیمه دوم قرن نوزدهم ونیز دوباره در مسیر شکوفایی قرار گرفت و به بندری جذاب برای گردشگران تبدیل شد.در طول جنگ جهانی دوم، ونیز اعلام بی طرفی کرد ودرامان ماند. پیدایش ونیز این شهر ایتالیایی به عصر باستان باز می‌گردد. نخستین سکونتگاه‌های جزیره در تالاب‌ محافظت شده ونیز و احتمالاً در آخرین روزهای امپراطوری روم شکل گرفته‌اند. با این وجود مدت‌ها پیشتر ماهیگرانی برای امرار معاش در این مکان حضور داشتند. در قرون پنج تا شش بعد از میلاد موجی پی در پی از طوایف آلمانی؛ طایفه هان (Huns)، گاتس (Goths) و لومبارد (Lombards)؛ به سرزمین‌های شمالی ایتالیا حمله می‌کردند و بسیاری از پناهندگان در پی این یورش‌ها به تالاب ونیز می‌گریختند. این مکان، پناهگاهی محافظت شده در برابر غارتگرانی که خود قایقی نداشتند به شمار می‌آمد. حضور دیگر پناهندگان در این مکان سبب افزایش سریع جمعیت آن شد. در سال ۱۰۸۲ میلادی ونیز استقلال کامل خود را از امپراطوری بیزانتین بدست آورد. ستونهای منازل وامکان ازچوب ساخته شده است. فنداسیون ساختمانها به این صورت است که ، ستونهای چوبی (شمعک) به داخل ماسه زیر آب طوری فرو برده کرده اند که در جای خود محکم باقی بمانند. سپس بر روی این ستونهای چوبی یک پلتفرم چوبی قرار دادند و در آخر با مصالح بنایی یک دال و سپس خود ساختمان رابنا کردند. مجکم کاری درساختمان کلیسا برای ساخت کلیسای سانتا ماریا دلا سالوته(Santa Maria della Salute )از بیش از ۱,۱۰۶,۶۵۷ ستون چوبی به ارتفاع ۴ متر استفاده شده است. تنها قرار دادن ستونهای چوبی (شمعکهای پی) بیش از ۲ سال و ۲ ماه به طول انجامید.که به آن«غول کلیسا»ویاکلیسای بزرگ نیزمی گویند.

مدیریت سایت-پیراسته فر:سازه های محکم ومهندسی شده بناها که بایددرآب قراربگیرند وپوسیده نشدن پایه های چوبی ،همچون اقدامات مهندسی شیخ بهایی دراصفهان است،از حمام تازاینده رود. چوبهارا ازکجاآوردند چوب مورد نیاز توسط کشتی از جنگلهای اسلوونیا و کرواسی آورده شد. مشکل پوسیدگی چوبهای ستون ساختمانها راز پایداری این پی های چوبی در غرق کردن آنها در آب شور است. پوسیدگی چوب توسط میکروارگانیسمهایی از قبیل قارچها و باکتری ها صورت میگیرد غرق کردن چوب در آب شور و دور نگه داشتن آن از اکسیژن, موجب درامان ماندن ازپوسیدگی است. علاوه بر آن جریان مداوم آب املاح باعث استحکام بنامی شوند وهمانند سازه های سنگی«بتون» سخت شوند که مهندسین دانشگاه هارا به حیرت آورده است،همانطورکه سازه های شیخ بهایی دراصفهان موجب حیرت مهندسین معمارشده است،با آن هارمونی سازه های مهندسی.