به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا ، فصل اوج آلودگی پایتخت باردیگر از راه رسید و به گفته صدر الدین علیپور -مدیر کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران- باردیگر شاهد یک سوگواری هستیم . سوگواری که هرساله از اوایل آبان شروع می شود و با آغاز آن ، رسانه ها در مورد علل تنگ شدن نفس پایتخت و راهکارهایی که مسئولان برای این معضل پیوند خورده با تهران در برنامه های خود دارند شروع به نوشتن و گرفتن مصاحبه می کنند و مسئولان هم پاسخ های تکراری می دهند و حکایت ادامه دارد تا آخر زمستان که این معضل برطرف می شود و تا سال آینده به دست فراموشی سپرده می شود.

در خصوص معضل آلودگی هوای تهران ، علل پیدایش آن ، نحوه کاهش آن و راهکارهایی که مسئولان در فکر دارند یا در دست اجرا ، اینبار با صدرالدین علیپور -مدیر کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران به گفت و گو نشستیم و وی چنین گفت که در ادامه می خوانید .

علیپور در خصوص ارتباط نحوه حمل و نقل خصوص و عمومی در تهران و اهمیت دقت به آن در راستای کاهش آلودگی هوا به خبرنگار محیط برنا گفت: «تجهیز و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی خواسته همه است اما ، نیاز به بودجه دارد و مطالبات شهرداری بابت یارانه حمل و نقل عمومی از دولت بیش از سه چهار سال است که پرداخت نشده است. در مورد مترو ما از گسترش خطوط استقبال می کنیم. بجز سفرهای درون شهری تهران، خطوطی داریم که نقطه تلاقی سفرهای برون شهری و درون شهری هستند، مثلا اسلامشهر و کرج از نظر تعداد سفر کلانشهر به شمار می آیند که اگر تعداد واگن ها و خطوط را بیشتر و سرفاصله واگن ها را کمتر کنیم، از تعداد بالای خودروهای شخصی که روزانه آلودگی به شهر تهران می افزایند، کاسته خواهد شد. اما برای تحقق این امر بودجه لازم است که سال گذشته رقم مطالبات حدود 2500 میلیارد بود که پرداخت نشد؛ البته باید توجه داشت که دولت هم در تنگناهای اقتصادی قرار دارد. مترو اگر تکمیل و در دسترس باشد، مانند همه جای دنیا منطقی ترین، امن ترین و سریع ترین راه برای مردم خواهد بود.ناوگان اتوبوسرانی هم باید به سمت هیبریدی و برقی شدن برود که اصلا آلودگی نداشته باشد و اتوبوس های فرسوده تعویض شوند که با توجه به افزایش قیمت کالا و خدمات، بدون تخصیص بودجه امکان پذیر نیست.در صورت تحقق این اهداف، ما به سمت جابجایی بیشتر مسافر در ازای جابجایی کمتر وسایل حمل و نقل خواهیم رفت که بیشترشان هم سوخت فسیلی دارند.»

سوخت باید قیمت واقعی داشته باشد

وی ارزان بودن قیمت سوخت را مانع مهمی در راستای کاهش آلودگی هوا می داند و اینگونه می گوید: «سوخت باید قیمت واقعی و بازدارنده داشته باشد. قیمت هر لیتر بنزین در کشورهای دنیا بین 1 تا 2 دلار است. رقم روزانه مصرف سوخت ما چندین برابر ترکیه است که هیچ کنترلی بر آن وجود ندارد. در ایران با توجه به قیمت کم و برداشته شدن سهمیه بندی، هرکس با هر حجمی سوخت مصرف می کند؛ در صورتی که می توانیم افزایش قیمت را صرف توسعه و گسترش ناوگان حمل و نقل عمومی کنیم تا به تدریج آنقدر کامل، کارا و در دسترس باشد که مردم رغبت به استفاده از آن داشته باشند. اما چون سایر مؤلفه های اقتصادی ما در شرایط سختی هستند و توان مردم در حوزه اقتصادی پایین آمده و نگران هستیم که مشکل جدیدی برای مردم ایجاد نشود، اجازه داده ایم در همین وضعیت بماند که بیشترین آسیب را هم می زند. از دیدگاه محیط زیست بالاترین اولویت، واقعی شدن قیمت سوخت و اختصاص مابالتفاوت آن به موضوعات حمل و نقل عمومی است.»

گازسوز شدن خودروها تجربه شکست خورده

مدیر کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران در مورد راه حل دوگانه سوز کردن خودروها که تجویز شد و در ادامه بلاتکلیف ماند گفت: «گازسوز کردن به این معنا نیست که هیچ آلودگی ندارد، فقط نوع آلاینده آن متفاوت است. زمانی در دنیا سیاست کنترل آلاینده ها و تولید خودروهایی با آلایندگی کمتر وجود داشت و سهم بندی می کردند که درصدی گازوییلی، درصدی بنزینی و درصدی هم گازی باشد، برای اینکه تلورانس آلودگی در یک شاخص بالا نرود. در ایران تجربه موفقی هم نبود، به دلیل اینکه به بحث نگهداشت و تعمیر و تجهیز و بازدیدهای دوره ای و نکات ایمنی توجه نکردیم. اکنون دنیا از این مرحله عبور کرده و به سمت انتشار صفر و بدون آلودگی ها، مثل هیبریدی و برقی و هیدروژنی و توسعه حمل ونقل پاک رفته است.»

گذر از آلودگی هوا نیازمند عزم ملی

وی بر لزوم داشتن اتحاد و اتفاق برای موفقیت در مسائل محیط زیست در راستای رسیدن به وضعیت پایدار و مطلوب تأکید کرد:«متأسفانه ما در این زمینه همیشه ضعف داشته ایم. از آنجا که موضوعات محیط زیست مربوط به همه مردم و دگرخواهانه است، یک عزم ملی و اتحاد رویه فارغ از نگاه سیاسی، جناحی، سازمانی و تشکیلاتی نیاز دارد. تجربه های جهانی مثل توکیو و لندن نشان می دهد با اینکه شرایطی بدتر از ما داشتند، همه دستگاه ها برای رسیدن به برنامه و شرایط مطلوب، بیشتر از تکلیف خود کار انجام می دهند. اما در ایران این اتحاد وجود ندارد و همه در حوزه کاری خود دنبال منفعت و اهداف سازمانی هستند و هماهنگی وجود ندارد.»

علیپور در ادامه افزود:«هم شهروندان و هم سازمان های مختلف مانند دولت، مجلس و شهرداری باید تکالیف خود را انجام دهند و آنچه لازم است تنظیم و اجرای قوانین و بودجه لازم و بموقع است. در صورتی که هر قسمتی از این سیستم خوب یا هماهنگ با سایر قسمت ها کار نکند، نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد. برای مثال اگر کیفیت خودرو خوب نباشد با مصرف سوخت خوب هم آلودگی داریم یا برعکس. یا فرهنگ سازی در مورد حمل و نقل عمومی نیازمند ناوگان حمل و نقل عمومی کافی و کاراست. در حوزه راهنمایی و رانندگی هم باید کنترل ترافیک و جرایم بموقع انجام شود.چون این هماهنگی ها وجود ندارد، با شروع فصل آلودگی ما بیشتر شاهد یک سوگواری هستیم، یعنی هرسال در این مورد حرف می زنیم، تقصیرها را گردن همدیگر می اندازیم تا آخر زمستان که این معضل برطرف می گردد و تا سال آینده به دست فراموشی سپرده می شود.»