کارگردانِ نترس کم داریم

از «بانگ جرس» تا «مدیترانه»

وی در ابتدای صحبت مان می گوید: فیلم سینمایی «مدیترانه» در گونه اجتماعی، داستان یک مثلث عشقی است که از روابط پنهان صحبت می کند. وجوه مثبت و منفی همه آدم ها را می بینیم من هم در این مجموعه مثل دیگر نقش های این کار، یک شخصیت خاکستری دارم.

وی سریال «بی قید و شرط» را از شهرام شاه حسینی برای شبکه یک آماده پخش دارد که در صورت رفع برخی مشکلات زودتر روی آنتن می رود. علوی بعد از تجربه موفق سریال «هشت و نیم دقیقه» در همکاری مجدد خود با شاه حسینی در نقشی متفاوت، بنا دارد موفقیت خود را تکرار کند.خودش در این باره می گوید: این مجموعه با درون مایه اجتماعی، داستان جذاب سه خانواده است که به صورت موازی باهم پیش می رود ولی همگی به واسطه گره‌های داستانی به هم مرتبط می شوند. این سریال احتمالا تا پایان امسال به پخش خواهد رسید.

او در خانواده ای فرهنگی قد کشیده و از دنیای پر هیاهوی شهرت و دیده شدن فاصله داشته است. وی در ادامه صحبت به ریشه های

علاقه مندی اش به عالم هنر از دوران کودکی بازمی گردد و تعریف می کند: در گذشته هم مثل امروز علاقه مندان دنیای بازیگری بسیار بود اما فضای آموختن چون امروز هموار نبود و به جز هنرستان صداوسیما برای هنرآموزان راه آموزش چندانی در دسترس نبود. به صرف دریافت مدرک، دررشته نقشه کشی کامپیوتر در دانشگاه ادامه تحصیل دادم اما از بچگی همه فکر و ذکرم بازیگری بود. اولین جایزه ام را در بازیگری در دوران نوجوانی در تئاترهای مدرسه ای با عنوان «بانگ جرس» و نیز نمایش «آدمک چوبی» گرفتم.

قهرمان هایی در فیلم ها می سازیم که عمدتا پوشالی هستند

علوی با وجود این که در سریال «هشت و نیم دقیقه» ایفاگر نقشی منفی است اما شاهد نمایش یک ضدقهرمان متفاوت در تلویزیون هستیم. علوی بیان می کند: در سینما و تلویزیون ما ضدقهرمان هایی را خلق می کنند که شبیه نقش هایی است که مخاطبان کل یا بخش هایی از آن را پیشتر دیده اند. به همین دلیل آن نقش از نگاه تماشاچیان جذاب آمده و دیده شده است. از آن جایی که فیلم ها و سریال ها بر اساس دوره اجتماعی خودشان ساخته می شوند، یک زمانی اگر بزن بهادر بودی، آبگوشت می خوردی و کافه به هم می ریختی، قهرمان بودی. این تعریف قهرمان دهه 40 و 50 بود. اما قهرمان امروز هر چه توی سرش می زنند، کتک می خورد و خوار و ذلیل و ضعیف تر می شود، قهرمان تر جلوه می کند، چون مردم هم این جنس قهرمان را بیشتر باور می کنند و می پذیرند.

وی با اشاره به نقش خود در آخرین کار سینمایی خود «مدیترانه» از جنس ضدقهرمان ادامه می دهد: اصولا با وجود محافظه کاری هایی که دامنگیر حوزه نگارش فیلم نامه های ماست، برای من ضدقهرمان جذاب تر از قهرمان است. چون معتقدم با توجه به شرایط کنونی جامعه ضدقهرمان ها واقعی تر و مورد پذیرش تر هستند و قهرمان‌های تعریف شده در فیلم و سریال های ما اغلب اغراق شده و پوشالی به نظر می رسند.

وی در سه مدیوم نمایشی، سینمایی و تلویزیونی ایفای نقش کرده است و به قول خودش، سعی کرده در هر قابی اگر کارگردانی به او اعتماد کرده است، جواب اعتمادش را بدهد. وی سپس می افزاید: من تشنه کار کردن با کارگردان های جسور و نترس هستم. عاملی که در سینما و تلویزیون به شدت کم داریم. این که نقشی که نتیجه اش قابل پیش بینی نیست به من پیشنهاد بدهد و ببیند من چه طور جواب این اعتماد را می دهم. متاسفانه در کشور ما اگر نقش دزدی را خوب از آب درآوری، تا آخر عمر محکوم به ایفای آن نقش خواهی شد. من بعد از «هشت و نیم دقیقه»، کم کار شدم، چون همه نقش های پیشنهادی ام شبیه «فرزین» قصه آن سریال بود. من نقشی را که بازی کرده ام، برایم تمام می شود و به نقش بعدی فکر می کنم. نقش های تکراری که ممکن است به راحتی نان آور باشد، برای من دیگر جذابیتی ندارد.

چالش دعوت از دوست و آشنا برای بازیگری

این بازیگر سینما و تلویزیون با ابراز تاسف از تصور غلطی که از بازیگری وجود دارد، مسبب قوت گرفتن بخشی از این تصورات را معرفی و تاکید می کند: در دوره ای تولید تله فیلم ها خیلی باب شد و ضربه بزرگی به سینما و حتی تلویزیون زدند. چون در بیشتر موارد، تله فیلم ها ازکیفیت پایینی برخوردار بودند، با هزینه ای اندک ساخته می شد، از دوست و آشنا برای ایفای نقش در این دست کارها دعوت می کردند و به نظر می رسید، بازیگری به همین راحتی است. اما از زمانی که تولید تله فیلم ها جمع شد، از آدم هایی که فکر می کردند بازیگر هستند، دیگر خبری نیست. تله فیلم ها این برداشت اشتباه را جا انداختند که "بازیگری کاری ندارد".

به اعتقاد وی، موفقیت در ماندگاری هنرمند است؛ این که حداقل 30، 40 سال در صحنه بمانی و کار کنی. نه این که بعد از چند حضور مقطعی از صحنه محو و ناپدید شوی. به نظر علوی، هر کسی که بخواهد به کار حرفه ای در این عرصه ها دست بزند، می داند که نیاز به سال ها تجربه، آموختن و کار کردن دارد. در کنار تلاش و کوشش، ترکیبی از عشق و دانش و استعداد از یک علاقه مند صرف، هنرمند ماندگار می سازد.

علوی معتقد است، یک بازیگر برای تقویت نگاه و بازی خود ناگزیر از توجه به همه امور و هنرهای جهان پیرامون خود است.

او در این خصوص بیشتر توضیح می دهد: با حضور در گالری ها، عکاسی کردن، نقاشی دیدن و... به هر چیزی که در خدمت بازیگری باشد، سرک می کشم. چون مجموعه این تجربیات می تواند به کار حرفه ای من کمک کند. به نظر من، همه هنرمندانِ پشتِ این کارها به نوعی خالق اند و بازیگری هم همین است؛ کالبد نقش در فیلم نامه نوشته شده و بازیگر است که در شخصیت ها روح می دمد. هنر مانند دریای بی کران است و بازیگر باید از هر هنری، مقداری سررشته داشته باشد.

نماینده خوب خراسان در جشنواره فیلم فجر

می گوید، حسرت خاصی ندارد، اما آرزو می کند که ای کاش آن جاهایی که باید به من اطمینان می کردند. علوی ادامه می دهد: دلیل اش را هم نمی دانم، شاید به دلیل روابط محدودم در سینماست. چون هر چه در سینمای ما روابط قوی تری داشته باشیم، فرصت های بیشتری برای کار کردن داریم. دوست دارم در آینده با خیلی از فیلم سازان کار کنم و امیدوارم کارگردان ها بیشتر به توان بازیگران اعتماد کنند. آخرین کارم، فیلم کمدی «دشمن زن» بود که با وجودی که خیلی ها فکر می کردند، من فقط می توانم کار جدی بازی کنم، اما بعد از نمایش کار همه می گفتند به خوبی از پس آن برآمدم. با این انتخابم بیشتر خواستم بگویم که اگر بخواهم می توانم.

وی ادامه می دهد: به نظر من، باید فرقی بین سینماگر و تماشاگران باشد؛ سینماگر نگاهی تخصصی دارد، تماشاگر اگر حرف و نظری هم بدهد احساسی است. نظر سینماگر مثل یک مربی فوتبال است که وقتی پا به توپ می شود، می فهمد چقدر جای رشد دارد، آیا بازیکن خوبی می شود یا خیر.

به گفته خودش از چیز خاصی نمی ترسد و معمولا برای هر ترسی راه حلی پیدا می کند.

چه در زندگی و چه زندگی حرفه ای پوستم کلفت شده. با این حال، جدایی و تنهایی می تواند برایم نگران کننده باشد. اما فکر می کنم حتی اگر در جزیره ای دور افتاده هم تنها باشم، برای این نگرانی هم راهی برای برون رفت می یابم.

از سفر به مشهد و زیارت حرم منور رضوی، حس و حال خوبی دارد که برایمان وصف می کند: همیشه مشهد برایم جای دیگری است. گویی وجود و برکت آقا امام رضا(ع) موجب نگاه ویژه خداوند متعال به این سرزمین شده است. اعتقاد قلبی ام این است که وجود حضرت رضا(ع) در خاک ایران، ضامن اتفاقات خوبی برای مردم این سرزمین در طول اعصار گذشته و اکنون است. من به آن حضرت اعتقاد و ارادت عجیبی دارم.

وی می گوید: من و جمعی از بازیگران به بهانه فیلم «مدیترانه» یک ماه مهمان مشهدی ها بودیم و عوامل فیلم و کارگردان کار، هادی حاجتمند در نهایت مهمان نوازی، خاطره بسیار خوشی را از این شهر و مردمانش برای مان رقم زدند. امیدوارم این اثر نماینده خوب خراسان در جشنواره فیلم فجر امسال باشد.

به نقل از روزنامه خراسان