پائیز زرد رنگ می رود تا جای خود را به زمستان سرد و سپید دهد

واژه «یلدا» به معنای ولادت و تولد است و به غروب آخرین روز پائیز (۳۰ آذر ) تا طلوع آفتاب اولین روز زمستان (۱ دی) «یلدا » یا «شب چله» گفته می شود که همزمان با شب انقلاب زمستانی است و در ایران قدمت آن به چند هزار سال می رسد.

از روزگاران قدیم تاکنون ایرانیان سراسر کشور به استقبال زمستان رفته و این شب را جشن می گیرند.

یکی از آداب شب یلدا سنت حسنه صله رحم است که در دین مبین اسلام نیز به آن سفارش شده است، و یکی از مصادیق سبک زندگی اسلامی نیز است.

امام على علیه السلام می فرمایند:صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ الْمَحَبَّةَ وَتَکْبِتُ العَدُوَّ؛ صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بین مى برد.

از آثار و برکات صله رحم طولانی شدن عمر، افزایش رزق و روزی، دفع بلا و آسانی حساب است.

امشب پائیز زرد رنگ می رود تا جای خود را به زمستان سرد و سپید دهد.

مردم منطقه جنوب کرمان هم مانند سایر نقاط کشور این سنت باستانی را از پیشینیان خود به یادگار دارند و این شب را دور هم سپری می کنند.

جمعه (۳۰ آذر )، خبرنگار خبرگزاری شبستان، برای آشنایی با آداب و رسوم این سنت باستانی، به روستای کریم آباد از توابع شهرستان جیرفت رفت.

یکی از زنان میانسال این روستا به خبرنگار خبرگزاری شبستان،در خصوص آداب و رسوم شب یلدا در گذشته، گفت: در گذشته ما به شب یلدا، شب چله می گفتیم و دو تا چله بزرگ و کوچک داشتیم و امشب چله بزرگ است، در قدیم بزرگتر فامیل همه را در این شب به منزلش دعوت می کرد و همه به حرمت آن به منزلش می رفتند.

وی اضافه کرد: احترام به بزرگترها از سفارش دین ماست، در گذشته کسی روی حرف آنها حرف نمی زد و وقتی بزرگترها دعوت می کردند همه به مهمانی آنها می رفتند.

این زن میانسال روستایی، گفت: یکی از کارهای نیکی که در گذشته انجام می شد همکاری و تعامل بود، ما در کارها به بزرگترها کمک می کردیم و از اوایل صبح با تعدادی از زنان جمع می شدیم و برای کمک در پخت نان محلی و تدارک شام شب چله به خانه میزبان می رفتیم.

وی افزود: با همکاری زن های فامیل سفره بزرگی گسترده می شد و همه دور سفره می نشستند و شام می خوردند.

این زن روستایی، اضافه کرد: در این شب نشینی، خوراکی هایی مانند هندوانه، آجیل، خرمای خشک شده می آورند و می خوردند، چقدر خوش می گذشت.

وی ادامه داد: در فصل تابستان خرمای رطب را نصف می کردیم و در داخل سینی زیر آفتاب می گذاشتیم تا خشک شوند و برای فصل زمستان نگهداری می کردیم و مقداری از آنها را برای شب چله برای پذیرایی از مهمان ها استفاده می کردیم.

یکی از پیر زنان روستایی به خبرنگار خبرگزاری شبستان، گفت: بعد از شام، یکی از بزرگترها قصه های قدیمی تعریف می کرد که سراسر پند و عبرت بودند و کوچکترها همه با دل و جان گوش می دادند.

وی افزود: شب چله در بعضی از خانواده ها رسم بود که یکی نی می زد و یک نفر که صدایش خوب بود، آواز می خواند.

پیرزن روستایی بیان داشت: پدربزرگ و مادربزرگ ها، خاطره های شیرین تعریف می کردند و فردی که سواد داشت اشعاری از کتاب حافظ می خواند و جوان ترها هم لطیفه تعریف می کردند.

یکی دیگر از اهالی روستا، به خبرنگار خبرگزاری شبستان، گفت: شب یلدا فرصت خوبی برای تازه شدن دیدارها و با خبر شدن از احوال یکدیگر بود.

وی افزود: اگر دو نفر در فامیل با هم قهر بودن، در این شب بزرگترها، آنها را با پا در میانی آشتی می دادند.

این زن روستایی ادامه داد: اگر کسی شب به این مهمانی نمی آمد، علت نیامدنش را جویا می شدند و اگر مریض بود از او عیادت می کردند.

وی افزود: از ویژگی های این شب، به پا داشتن صله رحم، احترام به بزرگترها، ایجاد همدلی و صمیمیت است و همچنین فرصتی برای دیدار با سالمندان، عیادت بیماران و رسیدگی به نیازمندان است.

وی گفت: در قدیم کوچکترها پای صحبت های بزرگترها می نشستند و از سخنان آنها پندها و عبرت می گرفتند و تجربه می آموختند.

زن روستایی ادامه داد: آن دوران تجملات و چشم و هم چشمی در زندگی مردم نبود، همه ساده زندگی می کردند و برای همین زیاد مهمانی می دادند.

وی افزود: در شب چله همه دور هم جمع می شدند، هر کسی در حد بضاعت خوراکی با خود می آورد، آن شب را با هم و در کنار هم تا صبح سپری کرده و جشن می گرفتند.

این زن روستایی ابراز داشت: سنت چله نشینی و صله رحم در حال کمرنگ شدن است و یکی از دلایل کمرنگ شدن آن تجمل گرایی است، با وضع اقتصادی موجود و خصلت ناپسند چشم و هم چشمی، خیلی از مردم قادر به برپایی مهمانی نیستند.

وی اضافه کرد: البته می شود، فرهنگ سازی کرد، و هم مانند گذشتگان جشن ها را ساده برگزار کرد.

وی بیان داشت: اگر مانند قدیم ها خانه بزرگترها دور جمع شویم و هر کدام در حد توان خوراکی تهیه کرده و با خود ببریم قطع به یقین این سنت حسنه صله رحم و دیدار بزرگترها ماندگار خواهد شد.

پایان پیام/586