آیت الله حائری فیلسوفی آزاد بود و با علم و حقیقت عهدی جاودانه داشت

به گزارش خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: نخستین نشست از سلسله نشست های یادبود استادان تاثیرگذار در اعتلای علمی-پژوهشی موسسه حکمت و فلسفه ایران، ویژه گرامیداشت استاد مهدی حائری یزدی، دیروز (دوشنبه، 3 دی ماه) برگزار شد.

در این نشست که در سالن اجتماعات موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد، علاوه بر خانواده مرحوم مهدی حائری یزدی، آیت الله محقق داماد، رضا داوری اردکانی، غلامحسین ابراهیمی دینانی، غلامرضا اعوانی، عبدالحسین خسروپناه و جمعی دیگر از استادان و پژوهشگران حوزه فلسفه حضور داشتند.

«رضا داوری اردکانی» طی سخنانی در این نشست اظهار کرد: من 66 سال قبل جناب حائری را برای اولین بار دیدم، من نوجوان بودم و ایشان جوان بود. در خانه بزرگی ایشان را زیارت کردم که جناب محقق داماد آن بزرگ را می شناسند. من متحیر بودم که آن بزرگ چرا این قدر به آیت الله حائری احترام می کند.

رئیس فرهنگستان علوم در ادامه گفت: آن بزرگ چنان در فضایل جناب حائری صحبت کرد که او در نظرم یک فقیه بزرگ، یک فیلسوف بزرگ آمد، کسی که آینده درخشانی در علم دارد. بعدها که کمی بزرگ تر شدم و به دانشگاه آمدم مثل امروز که کتاب های فلسفی فراوان است، کتاب در حوزه فلسفه اسلامی نبود.

داوری اردکانی بیان کرد: به جز کتابی که مرحوم «فاضل تونی» در الهیات نوشته بود و یک کتاب کوچک در طبیعیات، دیگر خیال نمی کنم کتاب دیگری آن زمان نبود تا اینکه جناب حائری کتاب «علم کلی» را نوشت، این اثر به فارسی روان و روشن نوشته شده بود، جنای حائری استاد شد، اینجا استاد بود و به آمریکا و کانادا رفت و لیسانس و فوق لیسانس گرفت و در این فاصله به ایران برگشت و چهار ترم در دانشگاه تهران درس داد. حاصل یکی از کلاس ها در قالب کتاب «کاوش های عقل نظری» چاپ شد.

چهره ماندگار فلسفه تاکید کرد: یکی از برکات مهم آن زمان وجود آقای بزرگمهر در کلاس‌های مهدی حائری بود. ایشان استاد فلسفه بود و در همه جلسات کلاس دکتر حائری حضور داشت. ایرادها و اشکال‌ های او از موضع فلسفه آنالیتیک مهم بود. یعنی بحث‌ های خاصی را داشتند، به ویژه بحث ‌های منطقی مهمی داشت و در آن مجالس بود که ایشان از ضرورت ذاتی و ... بحث می ‌کرد که کلاس ‌های بسیار خوبی بود و بزرگمهر به خرج خود چاپ اول کاوش ‌های عقل نظری را منتشر کرد و مرحوم حائری نیز به جهت جامعیتی که داشت در مورد عقل علمی کتاب نوشت و بعد به آمریکا سفر کرد، از آنجا رساله دکترای خود را که محققانه بود برای ما به ارمغان آورد و کتب دیگری را نیز درس داد.

داوری اردکانی در پایان به برخی فضایل اخلاقی استاد حائری یزدی اشاره کرد و گفت: او فیلسوفی آزاد بود، صریح نظر می داد و تعبیر خودش این بود که ما با علم و حقیقت عهدی داریم و این علوم در عهد ماست و آن را با هیچ عهد دیگری معاوضه نمی کنیم. او همه عمر را به آموختن سپری کرد، آموخت و تعلیم داد. به من نیز لطف داشت و همواره شرمنده وجود گرامی اش بودم و از تذکرات آن بزرگوار بهره مند می شدم.

پایان پیام/248