بزرگ‌نمایی اعتبارات نهادهای دینی با هدف ایجاد فضای تقابلی میان مردم با دین است

«مظلومیت حوزه فرهنگ» عبارتی است که غالباً در هنگام ارائه لایحه بودجه از طرف دولت به مجلس از سوی کارشناسان و نخبگان فرهنگی و برخی نمایندگان مجلس به کرات در همه سال‌ها شنیده شده و کم بودن بودجه حوه فرهنگ در قیاس با سایر حوزه‌ها مسئله‌ای است که ربطی به شرایط تحریم و تنگنای اقتصادی ندارد و در شرایط گشایش و شکوفایی نیز همواره حوزه فرهنگ در آخرین اولویت قرار داشته است.

لذا مناسب است چرایی تبدیل حوزه فرهنگ به اولویت آخر دولت‌ها و مجالس مختلف، با وجود تأکید فراوان بر فرهنگی بودن انقلاب اسلامی، مورد بحث و بررسی کارشناسان و صاحب‌نظران قرار گیرد.

دولت‌ها در شعار دم از فرهنگ می‌زنند نه در عمل

حجت‌الاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی، عضو جامعه روحانیت مبارز و نماینده اسبق مجلس، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا درباره قرار گرفتن حوزه فرهنگ و دین در آخرین اولویت همه دولت‌ها در لوایح بودجه سالیانه گفت: دولت‌ها متأسفانه در عمل چندان به فرهنگ بهاد نداده‌اند و فقط در شعار و سخنرانی از اهمیت مسئله فرهنگ دم می‌زنند. دولت سازندگی اعتقاد داشت فرهنگ نیاز به پول ندارد و نهادهای فرهنگی خودشان باید کار فرهنگی و تبلیغی کنند. دولت‌های بعدی هم شعار فرهنگ دادند، اما عملاً توجه اندکی به فرهنگ جامعه کردند.

وی ادامه داد: امروز دولت اصلاً حاضر نیست به مجموعه‌های فرهنگی کمک خاصی کند و اگر اعتباراتی هم تصویب شود، تخصیص پیدا نمی‌کند. برای نمونه سال گذشته فقط 30 درصد بودجه حوزه‌های علمیه تخصیص پیدا کرد و این نشان می‌دهد کار فرهنگی به ویژه در حوزه دینی برای دولت اولویت ندارد.

فرهنگ در جامعه اسلامی زیربنای اقتصاد و سیاست است

حجت‌الاسلام ابراهیمی اظهار کرد: در حالی که فرهنگ برای جامعه اسلامی زیربنای اقتصاد و سیاست است، اما دولت‌های پس از انقلاب به این امر مهم در حد شایسته و مطلوب توجه نکرده‌اند. اگر هم بودجه‌ای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اختصاص یابد، باز هم مباحث مربوط به فرهنگ قرآنی و دینی در اولویت آخر هستند و دیگر حوزه‌های فرهنگی مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند.

عضو جامعه روحانیت مبارز با بیان اینکه توجه به حوزه فرهنگ جلوی آسیب‌ها در سایر حوزه‌ها را نیز می‌گیرد، گفت: در واقع هزینه کردن در حوزه فرهنگ ثمرات پایداری دارد که قابل احصا نبوده و نباید تصور کرد که هزینه در بخش فرهنگ هدر دادن سرمایه و پول است.

وی با بیان اینکه توجه حداکثری دولت‌ها به حوزه‌های اقتصاد و سیاست منحصر شده گفت: از طرفی بیشتر بودجه به امور جاری اختصاص دارد و یک بودجه برنامه‌ای نیست. در واقع دولت آن قدر بزرگ است که 80 تا 90 درصد آن صرف اداره مجموعه دولت، اعم از سه قوه و پرداخت حقوق کارکنان می‌شود و با میزان باقی‌مانده عملاً برنامه خاصی را نمی‌توان اجرا کرد. با این شرایط حتی اقتصاد کشور نمی‌تواند شکوفا شود و پروژه‌های عمرانی با کندی پیشرفت می‌کند یا گاه متوقف می‌شود.

فضاسازی سنگین علیه بودجه اندک نهادهای دینی با هدف ایجاد تقابل میان مردم و دین

حجت‌الاسلام ابراهیمی درباره برخی هجمه‌ها در فضای مجازی درباره بودجه نهادهای دینی و بزرگ‌نمایی اعتبارات این نهادها گفت: قطعاً پشت صحنه این فضاسازی معاندان و دشمنان نظام قرار دارند که با سوء استفاده از مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم به دنبال ایجاد فضای تقابلی میان مردم و نهادهای دینی و در نهایت با خود دین هستند.

وی ادامه داد: این در حالی است که بودجه اندکی به این نهادها اختصاص می‌یابد که بخش کمتری از آن هم در عمل داده می‌شود. با این حجم تبلیغات علیه بودجه نهادها و سازمان‌های دینی و قرآنی، به عقیده من همان طور که حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلاب فرمودند، فضاهای دینی باید برنامه خود را از دولت جدا کنند.

عضو جامعه روحانیت مبارز در پایان اظهار کرد: تبلیغات و شبهه‌افکنی‌ها در این باره به حدی سنگین است که انسان تصور می‌کند تصمیمی وجود دارد که اصلاً دین و حوزه دیانت را در کشور محو کنند و شرایط به گونه‌ای در حال پیش رفتن است که نهادهای دینی از گرفتن این اعتبارات پشیمان می‌شوند.

گفت‌وگو از مهدی مخبری

انتهای پیام