روز هفتم جشنواره فجر در سینمای رسانه ؛ فیلمها و حاشیهها (+عکس)
خرداد: در سینما رسانه (پردیس ملت) فیلم مستند "نتهای مسی یک رویا" و 3 فیلم داستانی "دیدن این فیلم جرم است!" ، "23 نفر" و "پالتو شتری" نمایش داده شد. روز هفتم جشنواره در سینما رسانه (پردیس ملت) با...
خرداد: در سینما رسانه (پردیس ملت) فیلم مستند "نتهای مسی یک رویا" و 3 فیلم داستانی "دیدن این فیلم جرم است!" ، "23 نفر" و "پالتو شتری" نمایش داده شد.
روز هفتم جشنواره در سینما رسانه (پردیس ملت) با نمایش فیلم مستند "نتهای مسی یک رویا" رضا فرهمند و 3 فیلم داستانی "دیدن این فیلم جرم است!" رضا زهتابچیان، "23 نفر" مهدی جعفری و "پالتو شتری"مهدی علیمیرزایی همراه بود.
«نتهای مسی یک رویا»/رضا فرهمند/مستند
«نتهای مسی یک رویا»به موضوع کودکانی که در «یرموک» سوریه، بزرگترین محل زندگی فلسطینیان میپردازد که در پی جنگ سوریه بهطور کامل خانههایشان از بین رفته است. آنان دچار آوارگی مضاعف شدهاند، اما در میان آن همه ویرانی به دنبال بازگشت حیات به زندگیشان هستند.
فیلم موضوعی تکان دهنده از جنگ با داعش در سوریه را مطرح میکند و اثراتی که بر زندگی مردم آن منطقه گذاشته است، ساختار فیلم در بین مشکلات زندگی 2 خانواده و چند کودک آنها که از راه فروش سیمهای برق (مس) امرار معاش میکنند در نوسان است و با طمانینه این اتفاقات را به تصویر میکشد، بخشهایی از فیلم بسیار تاثیرگذار و حسی است مانند صحنه آواز خواندن خانواده ملوک و یا دعوای بچههای خانواده دوست ملوک با پدرشان به دلیل اینکه آنها را رها کرده است.
هم به لحاظ فرم و هم از منظر محتوا یک مستند خوش ساخت و تامل برانگیز از جنگ و تاثیرات آن بر زندگی کودکان است، فیلم مخاطب را با خود همراه ساخته و در پایان نشانگر موقعیتی است که رویای کودکان در آن زیاد جایی برای عرضه ندارد.
مشکل فیلم چند پاره بودن آن است، در تدوین فیلم سهل انگاری به چشم میخورد، گاهی اوقات بیش از اندازه لازم درگیر اتفاقاتی میشود که به ورطه اطناب کلام میرسد، با زمان کمتری هم مخاطب برداشت خود را از آن داشته است.
( امتیاز: 3 از 5 )
«دیدن این فیلم جرم است»/رضا زهتابچیان/نگاه نو
زهتابچیان یک فیلم سیاسی با نقد تند شرایط جامعه را به تصویر کشیده است، فیلم داستان یک مرد مست است که در خیابان به زنی چادری حملهور شده و او را به باد کتک میگیرد، وقتی شوهر زن (فرمانده پایگاه بسیج) مرد ضارب را بازداشت می کند، فشارهایی از همه جانب برای آزاد سازی مرد ضارب شروع میشود، شوهر زن از این دستورات سرپیچی کرده و ...
این فیلم به تقابل نیروهای بسیج و امنیتی در پی یک حادثه میپردازد که یکی خواهان اجرای قانون و دیگری صرفاً به دنبال راهی برای حفظ اعتبار و آبروی نظام و آب در آسیاب دشمن نریختن است.
فیلم در فیلمنامه مشکلات زیادی دارد من جمله در میان تمام جنگ و دعواهای بین نیروهایی مختلف مانند بسیج، نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات و ... جای خالی مردم مشهود است. حتی اگر زنی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بچهاش سقط شده همسر یک فرمانده پایگاه بسیج نبود داستان کاملا فرق میکرد اما در حالت کنونی حق طلبی شوهر زن یک بحث شخصی هم به دنبال دارد . این پرسش که آیا اگر همسر او نیود و بچه خودش سقط نمیشد حاضر بود باز چنین سفت و سخت در برابر آزادی مرد ضارب مقاومت کند؟
کارگردانی فیلم مینوانست بهتر باشد، بازی بازیگران نسبتا خوب است اما استفاده بسیار زیاد از موسیقی از نکات منفی فیلم است، آن هم موسیقی که با یک موتیف ثابت و تکرار شونده در اکثرصحنهها به گوش میخورد، از یک جایی به بعد این موسیقی، برای مخاطب خسته کننده و پراز دافعه خواهد بود.
(امتیاز: 1.5 از5 )
« 23 نفر »/مهدی جعفری/سودای سیمرغ
تنها فیلم دفاع مقدسی جشنواره فیلم فجر هم در پردیس سینمایی ملت به نمایش درآمد. فیلم 23 نفر با بازی 23 نوجوان با گویشها و لهجههای مختلف تصاویری را از زمان اسارت برخی رزمندگان و نیز ۲۳ نوجوان یادآوری کرد.
فیلم بر اساس یک رویداد واقعی روایت گروهی از رزمندگان نوجوان ایرانی است که در جریان جنگ ایران و عراق در سال 1361 به اسارت رژیم بعث عراق درآمدند و با توجه به سن کم آنها رژیم بعثی سعی دارد از آنان استفاده تبلیغاتی کند اما ...
بر اساس این اتفاق هم کتابی منتشر شده به اسم «آن بیست و سه نفر» و هم خود مهدی جعفری فیلم مستندی ساخته است حال نسخه سینمایی آن را ساخته است، اتفاقا مشکل فیلم همین که هیچ نکته دیگری بر کتاب یا فیلم مستند اضافه نکرده است و همان روایت را فقط بازسازی کردهاند.
جای عنصر دراماتیزه کردن در این فیلم خالی است و دلیل این نقص هم این است که فیلم سعی دارد شخصیت اصلی آن همه آن 23 نفر باشند. یک شخصیت فرعی هم در این داستان وجود دارد که هر چه جلوتر میرویم پر رنگتر میشود، ملا صالح قاری(مترجم ایرانی الاصل که در کنار این 23 نفر است).
شاید اگر شخصیت اصلی فیلم هما ملا صالح بود با یک فیلم به مراتب جذابتری مواجه میشدیم، در واقع غیر از داستان بکر فیلم تنها نکته قابل اعتنا فیلم بازیگران جوان و نوجوان آن هستند که اگرچه بار اول است در یک فیلم سینمایی حضور دارند اما موفق ظاهر شدهاند ولی مابقی موارد (حتی در حد سینمای دفاع مقدس) بسیار معمولی و تکراری است و حرف جدیدی برای گفتن ندارد. مثلا صحنههای درگیری در جنگ و یا اردوگاه اسیران و ...
(امتیاز: 2 از 5)
«پالتو شتری»/مهدی علیمیرزایی/نگاه نو و سودای سیمرغ
داستان این فیلم کمدی در مورد یک دانشجوی فلسفه است که پالتویی را از پدرش به ارث برده است و با پوشیدن آن، افکار وسوسهآمیز و موذیانهای به سراغش میآید.
پالتو شتری فیلمی است که برخلاف ظاهر کمدی آن اساسا کمدی نیست و در واقع یک قصهای را روایت میکند که شاید در طول کل فیلم سه، چهار بار موفق شود لبخندی بر روی لبان مخاطب بنشاند. فیلمی که زیاد درباره آن نمیتوان نوشت چون اساسا نکتهای برای نوشتن ندارد.
فیلم جدای حضور در بخش نگاه نو (فیلم اولیها) به بخش سودای سیمرغ (مسابقه اصلی) هم راه پیدا کرده است که این هم از اتفاقات عجیب جشنواره امسال است!
(امتیاز: 0.5 از 5 )
حاشیههای روز هفتم:
به گفته کارگردان «دیدن این فیلم جرم است» ، نام این فیلم از دیالوگی در فیلمنامه وام گرفته شده بود اما سکانس مربوطه به دلیل مشکلات فنی حذف شد. البته بجز این بخش، طبق گفته دستیار کارگردان فیلم، نیرویانتظامی هم یک مورد سانسور به فیلم وارد کرده تا اجازه نمایش آن را بدهد.
در نشست خبری فیلم «23 نفر» بیش از ۲۰ آزاده زمان جنگ هم آمده بودند، نوجوانانی که در آن نقشهایی را بازی کرده بودند، حضور داشتند و تشویق عوامل از سوی حدود ۲۰ پسر نوجوان حال و هوای متفاوتی را به جلسه پرسش و پاسخ فیلم ۲۳ نفر داده بود.
حسن مهدوی صداگذار مستند «نتهای مسی یک رویا» در نشست گفت: در این فیلم همه صداها سر صحنه گرفته شده است و صدای اضافه در این کار استفاده نشده و فقط صدای باد بود که ما برای نشان دادن شرایط آنجا و خرابهها از آن استفاده کردیم. کریستف رضاعی هم قرار است موزیک این فیلم را بسازد و از صدای باد در این اثر استفاده کنند.
کاتالوگ سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی پس از آنکه نیمی از جشنواره به پایان رسیده، سرانجام منتشر شد و در اختیار رسانهها قرار گرفت.
یکی از خبرهای حاشیهای روز هفتم جشنواره به پولاد کیمیایی مربوط میشود چرا که او روز گذشته با انتشار پیامی از سینمای ایران خداحافظی و اعلام کرد قصد مهاجرت از کشور را دارد و به همین دلیل شاید تا مدتی نتواند در سینما فعالیت کند اما یک روز پس از انتشار این پیام و بخاطر پیامهایی که از سوی علاقهمندانش دریافت کرد، از تصمیم خودمنصرف شد و گفت کجا برود از اینجا بهتر؟! به نظر میرسد این واکنش سریع و احساساتی پولاد کیمیایی بیشتر ناشی از نقدها و بازخوردهایی بوده باشد که برای اولین فیلم سینماییاش در جشنواره فجر به راه افتاد.
باهنر، نایب رئیس سابق مجلس و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، سعید اوحدی رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و حجتالله ایوبی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران از جمله مهمانان این روز جشنواره بودند.