سود پرداختی بانک ها به همه ذینفعان موهومی است
در شرایطی که اقتصاد کشور در رکود به سر می برد و ارتباط دارایی ها و بدهی های بانک قطع شده، رشد دارایی های موهومی مجوز رشد سودهای موهومی (بخوانید سپرده های موهومی برای سپرده گذاران و سرمایه های موهومی برای سهامداران) را توجیه می نماید.
به گزارش بنکر (Banker)، با نسبتهای کفایت سرمایه فعلی کشور، حجم وجوه سپردهگذاران تقریبا 48 برابر وجوه سهامداران نزد بانکها بوده و بر همین اساس سود حاصل نیز برای سپرده گذاران باید 48 برابر سهامداران می باشد.
برخی از کارشناسان برجسته نظام بانکی به این موضوع گله دارند که اگر پرداخت سود به سهامداران موهومی بوده، پس پرداخت سود به سپرده گذاران نیز موهومی و از محل "هیچ" بوده و باید جلوی آن گرفته شود. این اساتید محترم در ادامه ذکر مینمایند که اگر آن سودهای موهومی به سپرده گذاران پرداخت نمیشد، اصلا سود موهومی سهامداران ایجاد نمی گردید.
در پاسخ به این موضوع (ضمن تایید بر صحت تحلیل بر موهومی بودن سود برای هر دو گروه ) باید اذعان نمود که اولا بانکها قدرت خلق پول بالایی برای سهامداران و شرکت های وابسته به آنان فراهم می نمایند. همچنین بخش بزرگی از این تسهیلات معوق گردیده , تبدیل به دارایی های بی کیفیت میشوند که بانکها با ترفندهای حسابداری تعهدی بر روی آنان سود شناسایی نموده و بخشی از آن را به سهامداران تخصیص می دهند.