دلنوشته‌ای برای مادر/ زندگیت را دادی تا مرا فرزند بخوانند

به گزارش ایکنا از کرمانشاه، تقویم روی میزم را هر روز ورق می‌زنم، روزها و لحظات دوباره تکرار می‌شوند اما برگی از تقویم را که کنار می‌زنم روزی توجهم را بیشتر به خود جلب می‌کند، روزی را می‌گویم که تداعی نام فرشته‌ای است که با خنده‌هایت می‌خندد و نگاهش تنها لبخند زندگی تو است.
این روز را که مرور می‌کنی یادآور عشقی بدون جایگزین است که با یاد نامش حتی در بدترین لحظات آرامش به دل می‌نشیند اینجاست که کلمات به کمک می‌آید تا دلنوشته‌ای را بنویسی برای آنکه زندگی‌اش را داد تا تو را فرزند بخوانند.
کلمات و یا متن ادبی درخصوصش تنها برآمده از دل است و این دل می‌تپد؛ چراکه او خواسته تا جانی باشیم در ورای کالبدش، می‌بینی حتی کلمات از قلب و جان از او سپاسگزاری می‌کنند، او مادر است فرشته‌ای که زندگی است، عشق است و مهر.
تنها مادر است که در هر لحظه با تو می‌خندد، با تو اشک می‌ریزد با تو همگام قدم برمی‌دارد تا تو زندگی را لمس کنی، آری تو زندگی را به قیمت زندگی‌اش لمس می‌کنی و او تنها لبخند می‌زند، او یعنی زندگی و با وجودش خدا را در خانه لمس می‌کنی چراکه عشق و مهرش از جنس عشق خدایی است.
مادر معنا کرده‌ است هرچه خوبی در عالم را، برایت نوشته‌ایم و با هر کلمه بغض کرده‌ایم، با تو هر شب در آسمان خلوت تنهایی پرنورترین ستاره را در وجود نازنینت دیده‌ایم و تو ستاره‌ای پرنور بوده‌ای در آئینه آسمان دل.
مادر برتر از جان است، همیشه مهربان و صمیمی اینقدر مهربان است که دریای نگاهش حتی بدرقه می‌کند نگاهمان را، خوبی او حتی گاهی در نگاه‌ها خلاصه می‌شود، اینقدر مهربان است که خوبی‌هایش تمامی ندارد حتی در افق نگاه‌ها و مادر یعنی خورشید گرمابخش زندگی.
دنیا در دستان مادر است که معنی دارد و جلوه‌گر است؛ چراکه عمری است دستانش پشت و پناهمان بوده، آن هنگام که توانی نداشتیم با دستان پرتوانشان پناهمان دادند. مادر بوسه بر دستانت یعنی جلوه‌ای دیگر از این دنیا که کفایت می‌کند هرکس را و همین او را بس.
رسالتت عشق است و گرمای وجودت تداعی دوباره دوران بچگی و امشب دوباره دلم تو را بهانه گرفته است. فرشته مهربان زندگی چیزی نداریم تا مهرت را سپاسگزار باشیم، زبانمان قاصر و دستانمان بی‌توان برای ابراز مهربانی‌هایت اما به رسم هرساله می‌گوییم مادر روزت مبارک.
بهناز لیلیان