حسینیه امینیها؛ جلوهای از هنر معماری در قزوین
گروه فرهنگی ــ حسینیه امینیها، از خانههای زیبا و اعیانی قزوین است که توسط حاج محمدرضا امینی از اعیان و تجار قزوین در مغرب رودخانه دزج ساخته شد. اوایل این خانه کاربری مسکونی داشته است و 150 سال پیش وقف حسینیه میشود و در وصیتنامه صاحب خانه قید شده است که از این بنا تا 99 نسل بهعنوان حسینیه استفاده شود و در حال حاضر این خانه تاریخی در دست نسل...
به گزارش ایکنا از قزوین، شهر قزوین دارای ۴۳ خانه تاریخی ثبتشده در فهرست ملی است و سایر خانههای تاریخی این شهر دست افراد مالک بوده و مورد استفاده شخصی قرار دارد.
در قزوین، خیابان مولوی نرسیده به چهارراه منتظری یکی از زیباترین خانههای قدیمی وجود دارد که توجه هر رهگذر و بینندهای را جلب میکند.
خانه امینیها یا بهتر است بگوییم حسینیه امینیها در دوران ناصرالدینشاه قاجار توسط محمدرضا امینیها احداثشده است و قدمت آن به ۱۸۰ سال پیش بازمیگردد؛ این ساختمان در سال ۱۲۷۵ هجری قمری در دو طبقه ساخته و در آن زمان مبلغ 48 هزار تومان صرف ساخت آن شده است.
اوایل ساخت، این خانه کاربری مسکونی داشته است و ۱۵۰ سال پیش وقف حسینیه میشود و در وصیتنامه صاحب خانه قید شده است که از این بنا تا ۹۹ نسل بهعنوان حسینیه استفاده شود و در حال حاضر این خانه تاریخی در دست نسل پنجم قرار دارد.
این خانه تاریخی ۱۸۰ سال پیش بزرگتر از حال حاضر و دارای ۱۶ عمارت و ۱۴ حیاط بوده است که طی گذشت زمان در اثر خیابانکشی و تقسیم بین وراث سه تالار و چهار حیاط از آن بهجامانده است.
برای ورود به این بنای تاریخی باید از جنوب عمارت وارد شد و تالار جنوبی اولین تالاری است که میتوان بازدید کرد؛ در این خانه سه نوع در مشاهده میکنیم، درهای ورودی تالارها که بهصورت کشویی و به سبک ژاپنی باز و بسته میشود.
درهای بین دو تالار نیز روی پاشنه میچرخد و لولا ندارد، دیگری درهای ارسی است که بهصورت عمودی بالا و پایین میشوند که شیشههای رنگی این درها زیبایی خاصی به بنا میدهد چراکه هنگام تلالو آفتاب انعکاس آن به کف تالار میرسد و حس خوبی را منتقل میکند.
در تالار جنوبی ارسیهای ۹ چشمه یا ۹ دهنه را میبینیم که یکی از بزرگترین ارسیهای خانههای ایران است، ارسیهای دیگر که بین دو تالار قرار دارند پنج چشمه هستند.
در گذشته برای گرم کردن این عمارت چهار شومینه وجود داشته که همه آنها در تالار میانی قرار داشته ضمن اینکه طراحی جالبی دارد که لوله دودکش شومینهها مستقیماً خارج نشده و بهصورت لانهزنبوری در دیوار چرخیده است به طوری که وقتی شومینه روشن میشد حرارت از طریق دیوار به دو تالار کناری منتقل شده و این نشان میدهد در گذشته از کمترین امکانات بیشترین استفاده را میکردند.
در تالار میانی سه اتاق در سمت شرق و سه اتاق در سمت غرب قرار دارد که بهصورت تودرتو و برای میهمانان بوده است؛ بعد از تالار میانی وارد تالار شمالی عمارت میشویم، تزئینات این تالار مانند تالار جنوبی است با این تفاوت که ارسیهای تالار شمالی پنج چشمه است.
به گزارش ایکنا، این خانه تاریخی مکان تصویربرداری بسیاری از فیلمها و سریال ها ازجمله شب دهم و سمندون بوده و به دلیل استفاده از هنر و معماری ایرانی بینظیر است و بازدید از آن به مسافران و گردشگران نوروزی توصیه میشود.
انتهای پیام