کلاهبرداری فضایی”پیمانکارجعلی ناسا

کلاهبرداری فضایی

یک پیمانکار ناسا قطعات آلومینیومی نامرغوب به ناسا فروخته بودموجب شکست دو ماموریت شد.

ناسا(اردیبهشت ۱۳۹۸) اعلام کرده که خرید مواد معیوب از این «شرکت کلاهبردار» را دلیل شکست پرتاب موشک Taurus XL می‌داند؛ این مواد معیوب در مأموریت «Orbiting Carbon Observatory» در سال ۲۰۰۹ و در «مأموریت Glory» در ۲۰۱۱ به کار رفته بودند

درادامه خواهیدخواند:

امریکادرفضا بدنبال چیست؟ترس ازرقبای چینی وروسی.

ناساباید طی ۵ سال آینده(۲۰۲۴ ) فضانوردان را به ماه بازگرداند.

چالش های ایمنی ۲شرکت بزرگ فضایی« اسپیس ایکس و بوئینگ»

هر صندلی فضاپیمای سایوز«مبلغ ۸۰ میلیون دلار»

​

طبق اعلام وزارت دادگستری آمریکا، شرکت Hydro Extrusion Portland پس از اعتراف به جعل هزاران نتیجه آزمایشاکستروژن قطعات آلومینیومی که به مشتریان فروخته، با مبلغ جریمه موافقت کرد. این شرکت اعتراف کرده کارمندان نتایج مربوط به قدرت فلز تحت فشار را جعل کرده اند.

​

ناسا مواد معیوب را دلیل شکست پرتاب موشک Taurus XL می‌داند. این مواد معیوب در مأموریتOrbiting Carbon Observatory در سال ۲۰۰۹ و در مأموریت Glory در ۲۰۱۱ به کار رفته بودند.

قرار بود در سال‌های ۲۰۰۹ و۲۰۱۱ میلادی موشکTaurus XL ناسا ماهواره‌هایی را برای مطالعه آب و هوای زمین به آسمان ببرد. اما طی عملیات ساختار دماغه این موشک باز نشد و در هر دو مأموریت موشک در اقیانوس سقوط کرد.

دلیل شکست این عملیات‌ها مدت‌ها دانشمندان ناسا را به خود مشغول کرده بود. طبق تحقیقات، کارکنان این شرکت نتیجه آزمایش قابلیت تجهیزات مختلف در فضا را جعل می کرده اند. براساس تحقیقات ناسا این شرکت نتیجه آزمایش هزاران قطعه آلومینیومی را از ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۵ میلادی جعل کرده است.​

به گزارش خبرگزاری دیلی تلگراف(لندن)،این پیمانکار که اززیر مجموعه ناسا بود،درطول ۱۹ سال، آگاهانه اقدام به فروش این قطعات غیرمرغوب می‌کرده منجر متضررشدن بیش از ۷۰۰ میلیون دلار خسارت به ناسا شده است.

​

ناسا بار دیگر نسبت به مشکلات ایمنی فضاپیماهای اسپیس ایکس (SpaceX) و بوئینگ (Boeing) هشدار داد؛ مسئله‌ای که می‌تواند موجب تأخیر مجدد برنامه خدمه تجاری شود.
ناسا در سال ۲۰۱۴، دو شرکت را به‌عنوان پیمانکاران نهایی برنامه خدمه تجاری (Commercial Crew Development) خود برگزید؛ برنامه‌ای که وظیفه‌ی نقل‌وانتقال فضانوردان به‌وسیله فضاپیماهای خصوصی را برعهده دارد. از زمان پایان برنامه‌ی شاتل فضایی، ناسا مجبور به استفاده از فضاپیمای روسی سایوز برای انتقال فضانوردان به فضا بوده؛ مأموریت‌های پرهزینه‌ای که هر صندلی آن برای سازمان فضایی بیش از ۸۰ میلیون دلار هزینه داشته است.
باوجوداینکه ناسا بودجه میلیارد دلاری به این برنامه اختصاص داده، بازهم به نظر می‌رسد که زمان‌بندی‌های هر دو شرکت برای آزمایش وسایل نقلیه فضایی‌شان به تعویق خواهد افتاد.

توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:اولاً برای قوت قلب مختلسین اقتصادی بگویم که خیال نکنید فقط شماها(بانک سرمایه،سکه وثامن،مؤسسات مالی واعتباری،وزارتخانه های گله وگشاد وپولساز ویا دختروزیر وداماد فلان میتوانیدعملیلات متقلبانه ای داشته باشید،بلکه درکشور کُره جنوبی«مدیرعامل سامسونگ»هم میتواند باآن خانم پپارک-رئیس جمهورتبانی کند،

اما شباهت «پیمانکارمتقلب ناسا»شبیه عمل متقلبانه زوج متخصص اصفهانی(پزشک متخصص مغز و اعصاب ، خانم پزشک متخصص پوست) که باواردکردن ۶۰۰هزارقطعه «تجهیزات نامرغوب پزشکی»(ایمپلنت و پروتز تقلبی در گردن و ستون فقرات) سلامت وامنیت مردم را بخطرانداختند.

هیئت ایمنی ناسا در گزارش سال ۲۰۱۸ خود ۴ خطر اصلی را برشمرده است. برای بوئینگ این ایراد، آسیب‌پذیری ساختاری فضاپیما در هنگام به‌کار گرفتن سپر حرارتی است. و برای اسپیس ایکس، پروسه سوخت‌گیری موشک‌های این شرکت درحالی‌که فضانوردان سوار بر آن هستند ذکرشده است. چنین روشی به عقیده‌ی کارشناسان هیئت ایمنی ناسا، بسیار خطرناک است. علاوه بر این، در این گزارش سیستم چتر نجات هر دو شرکت مشکل‌دار توصیف‌شده است.
«اسپیس ایکس و بوئینگ برای تحقق زمان‌بندی‌های فعلی خود، با چالش‌های جدی مواجه شده‌اند.»
دو تن از دست‌اندرکاران این برنامه به رویترز اطلاع داده‌اند که نگرانی‌های سازمان فضایی بیش از این ۴ مورد است.

و ناسا تا اوایل ماه فوریه، حدود ۳۰ تا ۳۵ ایراد فنی را از وسایل نقلیه هر دو شرکت گرفته است. درحالی‌که رویترز اعلام کرده که نمی‌تواند این اطلاعات را تماماً تأیید کند اما منابع موثق به این خبرگزاری گفته‌اند که این دو شرکت باید قبل از اینکه فضانوردان و درنهایت گردشگران را به فضا برسانند، درصدد برطرف کردن این نگرانی‌ها باشند.

جاشوا فینچ، سخنگوی ناسا:موضوع محرمانه است.
توسعه فضاپیماهای این دو شرکت قبلاً طی سال‌های اخیر چند بار به تأخیر افتاده که باتوجه‌به پیچیدگی‌های ساخت فضاپیماهای چند میلیارد دلاری اتفاقی معمول است. جاشوا فینچ، سخنگوی ناسا، پاسخ تمام سؤالات فنی مربوطه را محرمانه دانست اما گفت که برای ناسا، پرواز ایمن همواره بر زمان‌بندی ارجحیت دارد.

جاش بارت (Josh Bart)، سخنگوی بوئینگ گفت که این شرکت در آزمایش‌های ماه ژانویه، آسیب‌پذیری ساختاری فضاپیمای خود را برطرف کرده است. او در ادامه گفت بوئینگ هم‌اکنون مشغول بررسی مسائل دیگر است، اما هیچ تغییر عمده‌ای روی معماری فضاپیمای خود اعمال نخواهند کرد.

جیمز گلیسون (James Gleason)، سخنگوی اسپیس ایکس نیز گفت که این شرکت با همکاری ناسا، یکی از امن‌ترین و پیشرفته‌ترین فضاپیماهایی که تابه‌حال ساخته‌شده را توسعه خواهد داد.

هر صندلی فضاپیمای سایوز«مبلغ ۸۰ میلیون دلار»

گلیسون گفت: «هیچ‌چیز برای اسپیس ایکس مهم‌تر از ایمنی پرواز خدمه نیست. این بخش مهمی از هدف بلندمدت شرکت ما برای فراهم کردن دسترسی به فضا است.ه
اسپیس ایکس که توسط مدیر اجرایی تسلا، ایلان ماسک تأسیس‌شده؛ توانسته باقابلیت استفاده مجدد، هزینه پرتاب موشک‌های خود را به‌شدت کاهش دهد. در همین حال قدمت تجارت فضایی بوئینگ به اولین مأموریت‌های فضایی ایالات‌متحده در دهه‌ی ۱۹۶۰ بازمی‌گردد. علاوه بر این، بوئینگ یکی از بزرگ‌ترین سازندگان هواپیما در جهان محسوب می‌شود.
زمان دارد به ضرر ایالات‌متحده می‌گذرد، آمریکا برای هر سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی، مبلغ ۸۰ میلیون دلار را برای یک صندلی فضاپیمای سایوز به روس‌ها پرداخت می‌کنند. و ازآنجایی‌که ناسا برای نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۹، دیگر صندلی در سایوز رزرو نکرده، بیم آن می‌رود که تأخیری در اعزام فضانوردان به آزمایشگاه مداری به وجود بیاید.
بااین‌حال، سازمان فضایی هفته گذشته اعلام کرد که صندلی‌های بیشتری برای پاییز ۲۰۱۹ و تابستان ۲۰۲۰ خریداری می‌کند تا از دسترسی ایالات‌متحده به ایستگاه فضایی اطمینان حاصل شود.

برنامه‌ی ناسا برای خرید صندلی‌های اضافی یک هفته پس‌ازآن اعلام شد که هیئت ایمنی سازمان فضایی از کنگره درخواست کرده بود که با همکاری مدیران ناسا، دسترسی دائمی فضانوردان ایالات‌متحده به ایستگاه فضایی را تضمین کند. این با نگرانی‌های قبلی دیوان محاسبات ایالات‌متحده همخوانی دارد.
سه فرد آشنا با این پروژه به خبرگزاری رویترز گفته‌اند که سازمان فضایی تفاوت‌هایی در طراحی فضاپیماهای قبلی اسپیس ایکس که برای حمل بار به ایستگاه فضایی به‌کار می‌رفتند و نسخه جدید که برای حمل فضانوردان به خواهد رفت مشاهده کرده‌اند. دو تن از این متخصصان گفته‌اند که برخی از این تغییرات ازجمله چترهای نجات بزرگ که در هنگام نزدیک شدن فضاپیما به زمین باز می‌شوند، باتوجه‌به نزدیکی پرواز آزمایشی بسیار غیرمعمول است.
چالش های ایمنی ۲شرکت بزرگ« اسپیس ایکس و بوئینگ»
این دو منبع موثق گفتند که زمان کمی که صرف توسعه چترهای نجات شده و همچنین واکنش احتمالی آن با محیط اطراف، نگرانی‌های مربوط به عملکرد چتر نجات را افزایش داده و ایمنی چترهای نجات جای سؤال دارد.

گلیسون گفت که اسپیس ایکس تاکنون ۱۷ آزمون چتر نجات را برای برنامه خدمه تجاری ناسا تکمیل کرده و ۱۰ آزمون دیگر نیز تا قبل از دومین مأموریت آزمایشی فضاپیمای دراگون انجام می‌شود.
او همچنین گفت که شرکت در سیستم چتر نجات خود از چند چتر بهره برده تا در صورت نقص یک چتر، بازهم فضاپیما بتواند به‌صورت ایمن فرود بیاید. هیئت ایمنی ناسا در گزارش خود اعلام کرد که ممکن است اسپیس ایکس نیاز به طراحی مجدد سیستم چتر نجات خود داشته باشد. منابع موثق گفتند که طراحی مجدد احتمالا موجب نیاز به آزمایش‌های بیشتری می‌شود و طبیعتا باعث می‌شود که برنامه تا هفته‌ها یا ماه‌ها به تعویق بیافتد.
ناسا همچنین ایرادی در طراحی سیستمی پیدا کرده که به جهت‌گیری فضاپیما در هنگام فرود در اقیانوس کمک می‌کند، این ایراد فنی را منابع موثق و همچنین یکی از مقامات ناسا تأیید کردند. ایرادی که ممکن است موجب غرق شدن فضاپیما شود. اما گلیسون گفته که پوسته بیرونی دراگون مقاوم دربرابر آب است و فضاپیما بعد از افتادن در آب، شناور می‌ماند و مشکلی برای فضانوردان به وجود نمی‌آید.
اوایل ماه جاری بود که ناسا اعلام کرد اسپیس ایکس می‌خواهد پروازهای آزمایشی بدون سرنشین دراگون را به‌جای ۲۳ فوریه(اردیبهشت)، روز ۲ مارس(خرداد) و پروازهای سرنشین‌دار را نیز در ماه ژوئیه ۲۰۱۹ (مهر ۱۳۹۸) انجام دهد. ناسا در آن زمان، نگرانی‌های مبهمی در مورد هر دو پیمانکار خود ابراز کرده و نیاز به تکمیل آزمایش‌های سخت‌افزاری و رفع ایرادات دیگر را دلیل این تأخیر ذکر کرده بود.
ناسا گفته است که سی‌اس‌تی-۱۰۰ استارلینر (CST-100 Starliner)، فضاپیمای بوئینگ تا قبل از ماه آوریل ۲۰۱۹(تیر۱۳۹۸) و مأموریت سرنشین‌دار آن نیز تا ماه اوت ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) انجام نخواهد گرفت. اما براساس گزارش ناسا، اکنون این زمان‌بندی نیز به خطر افتاده است.
به گفته بارت، چالش‌هایی که اکنون بوئینگ با آن مواجه است شامل نقص فنی سال گذشته می‌شود که طی آن در هنگام آزمایش موتورهای فضاپیما، سوخت از مخازن آن نشت کرده بود. بارت گفت که این سانحه ناشی از سوپاپ‌های معیوب بود که بوئینگ طراحی جدیدی از آن را به تأمین‌کنندگان خود سفارش داده است. یک مقام دولتی به رویترز گفت که اسپیس ایکس و بوئینگ هر دو درگیر چالش‌های ایمنی تقریباً مشابهی هستند.

مدیریت سایت-پیراسته فر:امریکادرفضا بدنبال چیست؟ترس ازرقبای چینی وروسی

ناساباید طی ۵ سال آینده فضانوردان را به ماه بازگرداند.

مایک پنس معاون رئیس‌جمهور ایالات‌متحده آمریکا گفت او از ناسا، سازمان هوافضای آمریکا، می‌خواهد که طی ۵ سال آینده فضانوردان را به ماه بازگرداند.

«پنس» نشست شورای ملی فضایی در «هانت‌سویل» آلاباما(۸ فروردین ۱۳۹۸) با اشاره به ماموریت موفقیت‌آمیز پرتاب ماهواره چین به سمت پنهان ماه که به چشم زمینیان نمی‌آید، گفت: ما امروز وارد یک مسابقه فضایی شده‌ایم درست همانطور که در دهه ۱۹۶۰ بودیم.

ناسا از پیش طرحی برای بازگشت به ماه داشت اما با این اعلان آقای پنس زمان‌بندی بازگشت به ماه شتاب خواهد گرفت.

او گفت:بازگشت فضانوردان به ماه طی ۵ سال، سیاست دولت و ایالات‌متحده آمریکاست. همانطور که ایالات‌متحده اولین ملتی بود که در قرن بیستم به ماه پا گذاشت، همچنین اولین ملتی خواهد بود که در قرن بیست‌ویکم فضانوردان را به ماه بازمی‌گرداند.

قطب جنوب ماه که منطقه‌ای بحث‌انگیز است و در تاریکی قرار دارد، هدف ناسا بوده است.

این قطب دارای ذخایر آب یخ‌زده است که ناسا می‌خواهد آن را به سوخت فضاپیما تبدیل کند.

چندی پیش، چین ماهواره‌ای را پرتاب کرد که هدفش کاوش در این بخش از ماه است. این اولین ماهواره ارتباطی دنیا است که در این بخش ماه فعالیت می‌کند.

«چین» می‌خواهد پس از استقرار ماهواره، کاوشگری به آنچه به سمت پنهان ماه نام گرفته یعنی همان قسمتی که در نقطه کور زمینیان است، بفرستد.

آقای پنس افزود: جهش بزرگ بعدی بازگشت فضانوردان آمریکایی به هر طریق لازم به ماه طی ۵ سال، حضور دائمی آنها در ماه است و آماده شدن برای استقرار فضانوردان در مریخ است.

او گفت برای انجام چنین کاری ناسا باید به یک سازمان چابک و مسئولیت‌پذیر تبدیل شود.

«جیم برایداستاین» مدیر شرکت فضایی ایالات‌متحده در توییتی نوشت: چالشی پذیرفتنی. بریم کار را شروع کنیم.

برنامه ناسا این بود که تا سال ۲۰۲۴میلادی(۱۴۰۳شمسی) ایستگاه فضایی بر مدار ماه مستقر کند و تا ۲۰۲۸میلادی(۱۴۰۷شمسی) فضانوردان را به سطح ماه بازگرداند.

نکته اساسی در مورد برنامه‌ ماه، موشک‌ سنگین‌بر است که بتواند تجهیزات عظیم مورد نیاز برای سفر به ما و فرودآمدن بر آن را پرتاب کند.

ناسا پرتاب‌کننده‌ای را ساخته است که«سیستم پرتاب فضایی» نامیده می‌شود اما این پروژه با تاخیر و هزینه‌های بیش از حد مواجه شده است.

آقای برایداستاین در نظر داشت که کار با یک موشک تجاری با قدرت کمتر کار را پیش برد، شاید وسیله‌ای که «اسپیس اکس» ساخته یا «بوئینگ-لاکهید مارتین» شریک « یونایتد لانچ آلیانس» شرکتی که خدمات سیستم پرتاب را برای آمریکا مهیا می‌کند.، وسیله‌ای که یک کپسول فضایی بدون سرنشین را تا ۲۰۲۰ به فضا بفرستد.

اما پس از سخنان آقای پنس، این مدیر ناسا گفت او مطمئن است که ناسا تا سال آینده به یک «سیستم پرتاب فضایی» دست خواهد یافت.

کپسول «اوریون» ساخته شرکت «لاکهید مارتین» سفینه فضایی اصلی برای انتقال فضانوردان به مدار ماه خواهد بود.

اما کار هنوز برای ساختن «ماه‌نشین» آغاز نشده است.

آقای پنس تهدید که اگر ناسا به‌موقع آماده نشود، از سیستم پرتاب تجاری استفاده خواهد کرد یا از شریکان دیگر کمک خواهد گرفت.

او در همین رابطه افزود: برای اینکه روشن شود، ما به قرارداد هیچ‌کس متعهد نیستم. اگر پیمانکاران کنونی نمی‌توانند به هدف دست یابند، به دنبال کسانی خواهیم بود که بتوانند.